Wednesday, January 8, 2014

Η «εθνικιστική» ανεξιθρησκεία οδηγεί στον πολυπολιτισμό και στον πολυφυλετισμό


Η στάση μου έναντι της πολιτείας είναι ξεκάθαρη. Αγωνίζομαι για ένα μονοθρησκευτικό, μονοπολιτισμικό, μονοφυλετικό, μονοεθνικό κράτος των Ελλήνων.
Η διαφωνία μου με την ανεξιθρησκεία είναι στρατηγικής σημασίας, όχι τακτικής. Για μικρό χρονικό διάστημα η ανεξιθρησκεία θα συνέφερε την Ελληνική Θρησκεία ώστε να βγεί από την παρανομία που την έχει θέση το χριστιανικό κράτος. Αλλά σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα η Ελληνική Θρησκεία πρέπει να καταστεί επίσημη και μοναδική θρησκεία του  Ελληνικού κράτους.  
Υπάρχει και κάτι χειρότερο με την ανεξιθρησκεία των (υποτίθεται) ανεξίθρησκων εθνικιστών. Επειδή οι περισσότεροι εξ αυτών δεν έχουν μελετήσει συγκριτική ιστορία πολιτισμών, ούτε κοινωνιολογία, θεωρούν ότι με μία λεξούλα(ανεξιθρησκεία) έλυσαν το τεράστιο πρόβλημα που ταλανίζει τον Ελληνισμό εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια.
Αν η ελίτ ενός κράτους αποδέχεται την ανεξιθρησκεία, αυτό συνεπάγεται μία πολιτεία θρησκευτικώς ουδέτερη. Δηλαδή η θρησκεία μεταπίπτει στην σφαίρα της ιδιωτικής ζωής. Επειδή όμως η θρησκεία είναι αρρήκτως συνδεδεμένη με τον πολιτισμό, κατ’ επέκτασιν ένα θρησκευτικώς ουδέτερο κράτος, θα είναι και πολιτισμικώς ουδέτερο. Ήτοι πολυπολιτισμικό κράτος. Η απαιδευσία των δήθεν ανεξίθρησκων εθνικιστών(εγώ υποστηρίζω ότι οι περισσότεροι είναι χριστιανοί αλλά δεν το λένε) οδηγεί στην επικράτηση του πολυπολιτισμού από άλλη οδό.
Γι’ αυτό και πνέω τα μένεα εναντίον εθνικιστών και χριστιανών τύπου Μαρίνη που μιλούν για ανεξιθρησκεία. Ανεξιθρησκεία σημαίνει πολυθρησκευτικό κράτος, και κατ’ επέκτασιν πολυπολιτισμικό κράτος. Το παράδειγμα της κοσμικής Γαλλίας είναι χαρακτηριστικό.

Πάμε τώρα στην επομένη λογική συνέπεια μίας τέτοιας αντιλήψεως. Εφόσον ένα κράτος είναι θρησκευτικώς και πολιτισμικώς ουδέτερο, πόσο απέχει από το να είναι και φυλετικώς ουδέτερο; Ήτοι ένα πολυφυλετικό «αντιρατσιστικό» κράτος;
Οι αμόρφωτοι εθνικιστές έχουν στον μυαλό τους το παράδειγμα εθνικιστών και φασιστών τύπου Χίτλερ και Φράνκο, οι οποίοι είτε τάχθησαν αναφανδόν υπέρ του χριστιανισμού είτε δεν εστράφησαν κατά του χριστιανισμού, και ήσαν εθνικιστές και φυλετιστές. Μία τέτοια ιδεολογική επιμειξία μπορεί να υπάρξει στο μυαλό ενός ανθρώπου. Ενδέχεται ένας ηγέτης να είναι συγχρόνως φυλετιστής και χριστιανός, αλλά ποτέ ένα καθεστώς δεν μπορεί να παραμείνει εθνοφυλετικό όντας χριστιανικό. Και αυτό το βλέπουμε με τους λευκούς χριστιανούς φυλετιστές σαν τον David Duke στις ΗΠΑ. Προσπαθεί να υποστηρίξει έναν λευκό φυλετικό χριστιανισμό, πράγμα κωμικοτραγικό και καταδικασμένο εκ των προτέρων διότι εδράζεται σε σαθρούς ιδεολογικούς πυλώνες.
Όταν ένα κράτος είναι θρησκευτικώς ουδέτερο, και άρα πολιτισμικώς ουδέτερο, σε κάποιο χρονικό σημείο θα καταστεί και εθνικώς ουδέτερο. Ήτοι θα μετατραπεί σε πολυεθνικό κράτος. Αυτή η διαδικασία μπορεί να πάρει αιώνες, αλλά ποιός είπε ότι ένας πολιτικός πρέπει να σκέφτεται με όρους επομένων εκλογών όπως η ηγεσία της ΧΑ;
Ένας αυθεντικός Έλλην ηγέτης πρέπει να σκέπτεται με όρους αιώνων και χιλιετιών. Να αισθάνεται υπεύθυνος για τις σημερινές του πράξεις και αποφάσεις διότι θα επηρεάσουν το πώς θα είναι το Ελληνικό Έθνος μετά από χίλια χρόνια.
Η πολιτική στάση του συγγραφέως στο ζήτημα της θρησκείας ρίχνει τον σπόρο στον χωράφι της ράτσας ώστε να γαλουχηθεί μία γενιά Ελλήνων ηγετών η οποία θα είναι αυστηρώς προσηλωμένη στην Ελληνική Θρησκεία, εξοβελίζοντας κάθε μονοθεϊστική αίρεση από τα Ελληνικά εδάφη.
Η βλακώδης θεωρία της ανεξιθρησκείας εμπεριέχει τον σπόρο της ήττας. Καλλιεργεί στους Έλληνες την αντίληψη ότι δεν πρέπει να απελευθερώσουν όσους Αδελφούς έχουν σκλαβωθεί στον μονοθεϊσμό. Ευνουχίζει τον ΕθνικοΑπελευθερωτικό Αγώνα διότι υπονοεί ότι η Ελληνική Εθνική Παραδοσιακή Θρησκεία των Προγόνων μας εξισώνεται ποιοτικώς με τις αβρααμικές μονοθεϊστικές κοσμοπολιτικές εθνοκτόνες αιρέσεις.
Η ανεξιθρησκεία εκτός του ότι δεν υπήρχε στην Αρχαία Ελλάδα, παρά μόνον ως αντίληψη στα μυαλά των σημερινών αναρχο-ελληνιστών, αποτελεί εγκληματική αντίληψη για το Έθνος διότι υπονοεί ότι δεν πρέπει απελευθερώσουμε τα σκλαβωμένα πολιτισμικά εδάφη του Ελληνισμού, ούτε πρέπει να εξαπλώσουμε τον Ελληνισμό πέραν των σημερινών συρρικνωμένων πολιστικών συνόρων του.   
Η κουτοπόνηρη ρήτρα των εθνικιστικών διακηρύξεων ότι τάχα ανέχονται μόνον θρησκείες αίτινες δεν προσβάλλουν το Έθνος και την Φυλή, αλλά την ίδια στιγμή θεωρούν ότι η Ορθοδοξία και ο χριστιανισμός είναι στυλοβάτες του Έθνους, αποδεικνύει ότι οι διακηρύξεις τους είναι χριστιανικές, και στρέφονται κυρίως εναντίον ημών και του ισλάμ. Ποτέ κατά του χριστιανισμού. Εκλαμβάνουν ως δεδομένο ότι ο χριστιανισμός δεν καταπολεμά ούτε την φυλή, ούτε το έθνος, ούτε τον πολιτισμό.  
Το επόμενο βήμα ενός κράτους που τηρεί ουδέτερη στάση στο ζήτημα της θρησκείας, του πολιτισμού, και της φυλής είναι η οικονομική ουδετερότητα. Ήτοι το κράτος καθίσταται οικονομικώς ουδέτερο. Αυτή άλλωστε είναι η θέση του φιλελευθερισμού, η κατάργηση του προστατευτισμού, των δασμών, και του οικονομικού πατριωτισμού. Δηλαδή το να μην υποστηρίζει το κράτος τις Ελληνικές επιχειρήσεις έναντι των ξένων. Πόσο απέχει η βλακεία των ανεξίθρησκων εθνικιστών από την φιλελεύθερη οικονομική διεθνιστική θέση η οποία επιτάσσει στο κράτος να μην κάνει διακρίσεις μεταξύ Ελληνικών και ξένων προϊόντων, εργαζομένων, και επιχειρήσεων; Η απόσταση είναι πολύ μικρή.
Το ελληνόφωνο χριστιανικό κράτος λόγω Ευρωπαϊκής Ενώσεως σταμάτησε να υποστηρίζει τα Ελληνικά προϊόντα, και ύστερα όχι απλώς κατέστη οικονομικώς ουδέτερο, αλλά έφθασε να είναι ευμενώς διακείμενο προς τους ξένους πολυεθνικούς επιχειρηματικούς ομίλους.
Στο μυαλό τους οι ανεξίθρησκοι εθνικιστές έχουν κατασκευάσει ένα ερμηνευτικό και ουτοπικό σχήμα: Το κράτος θα είναι ανεξίθρησκο, αλλά σε όλα τα άλλα ζητήματα θα λαμβάνει θέση υπέρ της φυλής, του έθνους, και των ελληνικών προϊόντων. Αυτό το ουτοπικό κράτος δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο. Η Γαλλία που προσπάθησε να επιβάλλει το κοσμικό κράτος, ήδη έχει μετατραπεί σε πολυπολιτισμικό και πολυφυλετικό κράτος. Εφαρμόζει οικονομικές διακρίσεις υπέρ των Γαλλικών αγροτικών και βιομηχανικών προϊόντων, αλλά όχι για πολύ ακόμη.  
Τα εθνικιστικά και φασιστικά καθεστώτα είτε στον Ευρωπαϊκό χώρο, είτε στον Αραβικό, παρέμειναν χριστιανικά και μουσουλμανικά. Κανένα εξ αυτών δεν επέτρεψε την ανεξιθρησκεία, και ούτε κατά διάνοια την επιστροφή στις προχριστιανικές και προϊσλαμικές Εθνικές Θρησκείες. Δεν θανάτωναν στην πυρά τους αλλοθρήσκους, αλλά ουδέποτε απαγκιστρώθηκαν από το ισλάμ και τον χριστιανισμό. Η ανεκτικότητα στην περίπτωση του Άσσαντ στην Συρία έχει να κάνει περισσότερο με την αποικιακή ιστορία της περιοχής και το πώς χαράκτηκαν τα σύνορα στην Μέση Ανατολή.
Με τον όρο ανεξιθρησκεία οι εθνικιστές και κάποιοι αναρχο-ελληνιστές εννοούν να παραμείνει ο χριστιανισμός επίσημη θρησκεία του κράτους, αλλά να γίνονται ανεκτές άλλες θρησκείες. Μέχρι εκεί φθάνει η «αγάπη» τους για την φυλή και το έθνος. Οι ανεξίθρησκοι εθνικιστές αγαπούν τόσο πολύ το Ελληνικό Έθνος ώστε καταπολεμούν κάθε προσπάθεια παλινορθώσεως του Ελληνισμού ως επισήμου ιδεολογίας του κράτους.
Ουδέποτε έχουν μελετήσει σοβαρώς την ιστορία. Το ερμηνευτικό τους σχήμα, ανοίγει διάπλατα τις πόρτες στον πολυπολιτισμό και τον πολυφυλετισμό. Κανένα ανεξίθρησκο καθεστώς δεν έχει πείσει τους πολίτες του ότι ναι μεν θα μπορούν να λατρεύουν όποιον θεό θέλουν, αλλά δεν θα μπορούν να υιοθετούν αλλότρια ήθη και έθιμα, ούτε θα μπορούν να παντρεύονται αλλοφύλους, ούτε να προτιμούν ξένα προϊόντα εις βάρος των εθνικών.
Οι περισσότεροι ανεξίθρησκοι εθνικιστές είναι υποκριτές και χριστιανοί. Με τις κραυγές τους περί ανεξιθρησκείας προσπαθούν να εξαπατήσουν αλλοθρήσκους Έλληνες πατριώτες και να τους επανεντάξουν σταδιακώς στην μισελληνική ιουδαϊκή αίρεση των ναζωραίων. Αν κάποιοι εξ αυτών είναι όντως ανεξίθρησκοι θα πρέπει να ζητήσουν άμεσα διαχωρισμό κράτους και εκκλησίας. Κάτι που δεν το έχει πράξει ποτέ κανένα εθνικιστικό κόμμα στην Ελλάδα.
Αρκετοί εθνικιστές πιπιλάνε την χριστιανική καραμέλα του 90% των χριστιανών εν Ελλάδι, ως σόφισμα για να εμποδίσουν την άνοδο του Ελληνσμού. «Δεν πρέπει να τα βάλουμε με το 90% του Λαού», έτσι μας λένε. Τους απαντάμε ότι αυτή την υποκριτική στάση να την εφαρμόσουν και στην πολιτική τους δράση, διότι η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών δεν είναι εθνικιστές. Αν λάβουμε υπ' όψιν τα εκλογικά ποσοστά των εθνικιστών πριν λίγα χρόνια, ήτοι 0.3%, κακώς αγωνίζονται υπέρ του εθνικισμού, διότι η συντριτική πλειοψηφία έχει άλλες πολιτικές απόψεις.
Ας σταμήσουν να πιπιλάνε την καραμέλα του 90% χριστιανών εν Ελλάδι. Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία είναι θεολογικώς και ιστορικώς αμόρφωτη. Αλλά η απαιδευσία των Ελλήνων δεν πρέπει να αποτελεί επιχείρημα υπέρ της παραμονής του χριστιανισμού στην εξουσία, αλλά σάλπισμα ιερού πολέμου υπέρ του Ελληνισμού.

Ζητάμε ανεξιθρησκεία όσο η Ελληνική Θρησκεία τελεί εκτός νόμου. Όταν πάρουμε την εξουσία δεν θα τίθεται ζήτημα ανεξιθρησκείας. 

Αντιθέτως η «εθνικιστική» ανεξιθρησκεία αποτελεί πρόσχημα για να παραμείνει αλώβητος ο χριστιανισμός να καταστρέφει το Έθνος. 

2 comments:

  1. ΣΥΜΦΩΝΏ ΑΠΟΛΥΤΩΣ

    ReplyDelete
  2. η ανεξιθρησκεια ειναι φιλοσοφικά ορθή αλλα πολιτικά εσφαλμενη Λεμπόν

    ReplyDelete