Ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου, την
περίοδο 2010-2012, στάθηκε απέναντι στα μνημόνια και την οικονομική κατοχή που
μας επεβλήθη στο όνομα της "Ενωμένης Ευρώπης". Αντιστοίχως ένα μεγάλο κομμάτι της Δεξιάς και του
Κέντρου στήριξε τα μνημόνια, για ιδεολογικούς λόγους.
Σήμερα ένα μεγάλο κομμάτι
της Αριστεράς ζητά ακόμη πιό σκληρή καραντίνα, υποστηρίζοντας με φανατισμό την
υγειονομική χούντα που μας επεβλήθη, στο όνομα της "Δημόσιας Υγείας".
Αντιστοίχως ένα κομμάτι της παραδοσιακής φιλελεύθερης Δεξιάς, κυρίως στο
εξωτερικό, στέκεται απέναντι στην υγειονομική χούντα για ιδεολογικούς λόγους. (Στην Ελλάδα δεν υφίσταται συγκροτημένη
παραδοσιακή φιλελεύθερη Δεξιά αντίστοιχη των ΗΠΑ, παρά μόνον μικρά και
ανοργάνωτα ρεύματα).
Η άγνοια, η δειλία, και η
εθελοδουλεία είναι διακομματική.
Τα μνημόνια και η
υγειονομική χούντα, απέδειξαν ότι τα φληναφήματα περί δημοκρατίας, ελευθερίας,
ανοχής, είναι απλώς φληναφήματα για ηλίθιους. Μόλις τα καθεστωτικά κόμματα
βρεθούν απέναντι στον παραμικρό κίνδυνο, πετούν από το παράθυρο ανθρώπινα
δικαιώματα, ελευθερίες, σύνταγμα, κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία, κ.α., και
λαμβάνουν αυτοκαταστροφικές αποφάσεις, με δικτατορικές εξουσίες, και τυραννικά
χαρακτηριστικά.