Αν ετίθετο σήμερα στην
Ελληνική κοινή γνώμη το ερώτημα, «τί σημαίνει οργάνωση του στρατού;», ίσως ο
περισσότερος κόσμος να συναρτούσε την απάντησή του με την ικανότητα γενικής
επιστρατεύσεως, επηρεαζόμενος από τις εικόνες που βλέπει στις κινηματογραφικές
ταινίες και στα ντοκυμανταίρ.
Η οργανωτική ικανότητα
αποτελεί ένα άϋλο αγαθό, κολοσιαίας σημασίας. Χωρίς αυτό το αγαθό δεν είναι
δυνατόν να υπάρξει επιτυχής κινητοποίηση και διεξαγωγή πολέμου. Αλλά δεν αρκεί η ικανότητα γενικής επιστρατεύσεως.
Για να εκτιμήσουμε σωστά την οργανωτική ικανότητα του στρατεύματος οφείλουμε να
λάβουμε υπ’ όψιν περισσότερες παραμέτρους.
Οι Γάλλοι δημοκράτες
το 1789, όταν συγκρούονται με τους μοναρχικούς επαγγελματικούς στρατούς,
καταφέρνουν να τους νικήσουν διότι για πρώτη φορά εφαρμόζουν επιτυχώς την
καθολική επιστράτευση. Οι Κινέζοι κομμουνιστές εκπλήσσουν τους Κινέζους
εθνικιστές διότι εφαρμόζουν τον παρατεταμένο λαϊκό πόλεμο. Σήμερα οι
τζιχαντιστές καταφέρνουν να αντιπαρατίθενται επιτυχώς με τους δυτικούς στρατούς
διότι εφαρμόζουν πόλεμο 4ης γενεάς σε παγκόσμια κλίμακα
χρησιμοποιώντας την οργανωτική διάρθωση του δικτύου.
Επομένως έχει μεγάλη σημασία
για την εκτίμηση της οργανώσεως του στρατού, το επίπεδο οργανωτικής ετοιμότητος
του Λαού.
Ήτοι, πόσες
στρατιωτικές ασκήσεις έχει κάνει ο Λαός μέσα σε ένα έτος; Ασκείται στην παλλαϊκή
άμυνα;