Όσο περνούν τα χρόνια,
διαφαίνεται ότι η απελευθέρωση της Κύπρου από την αγγλοτουρκική και
ευρωγερμανική κατοχή θα είναι πολύ πιό δύσκολη από μία αποβατική επιχείρηση των
Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Από το 1974 και εντεύθεν η ισορροπία στρατιωτικών
δυνάμεων στο Αιγαίο έχει ανατραπεί εις βάρος της Ελλάδος.
Η απελευθέρωση του
Κύπρου από τον ξένο ζυγό δεν θα συμβεί σε γεωπολιτικό κενό. Ο επί δεκαετίες
πνευματικός ευνουχισμός των αξιωματικών και διπλωματών με το προδοτικό δόγμα «δεν
διεκδικούμε τίποτε», αποθράσυνε την άλλη πλευρά, η οποία διεκδικεί τα πάντα.
Δεν θα επιτρέψουμε να
ριζώσει ο ενδοτισμός στην νεώτερη γενιά αξιωματούχων του Ελληνικού Έθνους.
Απ’ όσο γνωρίζουμε τα πολιτικά
και στρατιωτικά επιτελεία του κατοχικού καθεστώτος δεν είχαν ούτε έχουν
καταρτίσει σχέδια απελευθερώσεως της Κύπρου. Ευκαιρία να καλυφθεί το κενό.
Σκιαγραφώντας ένα τέτοιο σχέδιο, τονίζουμε ότι θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν
πολλές παραμέτρους, πλην των στρατιωτικών.
Φυσικά το χρονικό σημείο
μηδέν είναι οι αποσταθεροποιητικές ενέργειες (διαδηλώσεις, απεργίες,
καταλήψεις, παύση πληρωμών, κλπ) που πρέπει να λάβουν χώρα σε Αθήνα και
Λευκωσία, ώστε οι προδοτικές κυβερνήσεις να ανατραπούν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει
ότι θα περιμένουμε μέχρι τότε προκειμένου να καταρτίσουμε ένα ολοκληρωμένο
στρατηγικό σχέδιο.