Όσο περνούν τα χρόνια,
διαφαίνεται ότι η απελευθέρωση της Κύπρου από την αγγλοτουρκική και
ευρωγερμανική κατοχή θα είναι πολύ πιό δύσκολη από μία αποβατική επιχείρηση των
Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Από το 1974 και εντεύθεν η ισορροπία στρατιωτικών
δυνάμεων στο Αιγαίο έχει ανατραπεί εις βάρος της Ελλάδος.
Η απελευθέρωση του
Κύπρου από τον ξένο ζυγό δεν θα συμβεί σε γεωπολιτικό κενό. Ο επί δεκαετίες
πνευματικός ευνουχισμός των αξιωματικών και διπλωματών με το προδοτικό δόγμα «δεν
διεκδικούμε τίποτε», αποθράσυνε την άλλη πλευρά, η οποία διεκδικεί τα πάντα.
Δεν θα επιτρέψουμε να
ριζώσει ο ενδοτισμός στην νεώτερη γενιά αξιωματούχων του Ελληνικού Έθνους.
Απ’ όσο γνωρίζουμε τα πολιτικά
και στρατιωτικά επιτελεία του κατοχικού καθεστώτος δεν είχαν ούτε έχουν
καταρτίσει σχέδια απελευθερώσεως της Κύπρου. Ευκαιρία να καλυφθεί το κενό.
Σκιαγραφώντας ένα τέτοιο σχέδιο, τονίζουμε ότι θα πρέπει να λαμβάνει υπ’ όψιν
πολλές παραμέτρους, πλην των στρατιωτικών.
Φυσικά το χρονικό σημείο
μηδέν είναι οι αποσταθεροποιητικές ενέργειες (διαδηλώσεις, απεργίες,
καταλήψεις, παύση πληρωμών, κλπ) που πρέπει να λάβουν χώρα σε Αθήνα και
Λευκωσία, ώστε οι προδοτικές κυβερνήσεις να ανατραπούν. Αλλά αυτό δεν σημαίνει
ότι θα περιμένουμε μέχρι τότε προκειμένου να καταρτίσουμε ένα ολοκληρωμένο
στρατηγικό σχέδιο.
Χρειάζεται να λάβουμε υπ' όψιν την Ελληνική ισχύ, την τουρκική ισχύ, την διεθνή διπλωματική συγκυρία, τον δυτικο-νατοϊκό παράγοντα, τον θρησκευτικό παράγοντα, τα στενά του Γιβραλτάρ, τους μη-κρατικούς δρώντες, και την θεωρία του ελεγχόμενου χάους.
Χρειάζεται να λάβουμε υπ' όψιν την Ελληνική ισχύ, την τουρκική ισχύ, την διεθνή διπλωματική συγκυρία, τον δυτικο-νατοϊκό παράγοντα, τον θρησκευτικό παράγοντα, τα στενά του Γιβραλτάρ, τους μη-κρατικούς δρώντες, και την θεωρία του ελεγχόμενου χάους.
Ως πρώτο βήμα, πρέπει
να αποβάλλουμε από την σκέψη μας το απηρχαιωμένο δόγμα ισορροπίας δυνάμεων στο
Αιγαίο, που ήδη έχει ανατραπεί εις βάρος μας. Πρέπει να περάσουμε στο δόγμα
ανισορροπίας δυνάμεων, στην απόκτηση υπεροπλίας έναντι των Τούρκων εισβολέων.
Συμπληρωματική
ενέργεια στο πρώτο βήμα είναι η υπονόμευση της τουρκικής ισχύος σε όλα τα
επίπεδα, στρατιωτικό, οικονομικό, δημογραφικό, ιδεολογικό, τεχνολογικό,
θρησκευτικό. Δεν αρκεί να αποκτήσουμε υπεροπλία έναντι του εχθρού, πρέπει
ταυτοχρόνως να απομειώσουμε την ισχύ του.
Όταν πλησιάζει η ώρα η
Ελληνική διπλωματία θα πρέπει να ευθυγραμμίσει το αίτημά της στην διεθνή κοινότητα για απελευθερωτική επιχείρηση στην Κύπρο με μία ευνοϊκή
διπλωματική συγκυρία. Πχ ευθυγράμμιση Ελληνικών και Ρωσικών συμφερόντων
λόγω Ουκρανίας ώστε να μην μπορεί να αρνηθεί η Ρωσσία ή όποια άλλη δύναμη,
διότι θα διακυβεύονται και τα δικά της συμφέροντα στην διεθνή πολιτική σκακιέρα.
Ενώ θα προετοιμάζεται
η απελευθερωτική επιχείρηση στην Κύπρο, στην Δύση θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί η
δοκιμασμένη στρατηγική της εντάσεως με επιχειρήσεις τύπου Gladio από μία υπηρεσία
ανορθοδόξου πολέμου, με ταυτόχρονη μη-βίαιη πολιτική δράση με βάση τα βιβλία του
Gene Sharp, ώστε να απασχολούμε
τους δυτικούς αξιωματούχους και να εξουδετερώσουμε την αντίδρασή τους στα
σχέδιά μας.
Η απελευθερωτική
επιχείρηση στην Κύπρο θα πρέπει να αποφύγει τον χαρακτηρισμό του πολέμου ως χριστιανικού.
Η σύγκρουση πρέπει να περιοριστεί σε εθνικό επίπεδο ώστε η άλλη πλευρά να μην επικαλεστεί
θρησκευτικούς λόγους με σκοπό να συσπειρώσει μουσουλμανικούς πληθυσμούς
εναντίον μας προς υπεράσπιση δήθεν ισλαμικών εδαφών και πληθυσμών από επίθεση «απίστων».
Θέλουμε στο πλευρό μας ή σε ουδέτερη στάση όσο το δυνατόν περισσότερους μουσουλμανικούς
πληθυσμούς.
Η απελευθερωτική
εκστρατεία δεν πρέπει να επαναλάβει το λάθος του Χίτλερ το 1940. Πρέπει να
αποσταλούν μονάδες στρατού στο Γιβραλτάρ, και να κλείσουν ή να παρενοχλήσουν
την διέλευση εχθρικών πλοίων από τα στενά του Γιβραλτάρ, ώστε να μην έχουμε
στην πλάτη μας το αμερικανικό, το αγγλικό, και νατοϊκό ναυτικό να μας απειλούν κατά
την διάρκεια της αποβατικής επιχειρήσεως.
Φυσικά μία τέτοια
ενέργεια προϋποθέτει υπογραφή μυστικών συνθηκών σε διπλωματικό επίπεδο με
συμμάχους εκτός ΝΑΤΟ. Μην λησμονούμε ότι αυτή την στιγμή γίνεται προσπάθεια να
οργανωθούν τέσσερις στρατιωτικοί συνασπισμοί ως αντίβαρο του ΝΑΤΟ. Ένας πόλος
είναι η Ρωσσία και ο Οργανισμός Συμφώνου Συλλογικής Ασφαλείας, άλλος πόλος
είναι η Σαουδική Αραβία που προετοιμάζει το ισλαμικό «ΝΑΤΟ», η Κίνα
αναδεικνυόμενη ως υπερδύναμη θα αρχίσει να δημιουργεί πολλαπλές συμμαχίες στην
νοτιοανατολική Ασία προκειμένου να αποφύγει την περικύκλωση από το αμερικανικό
ναυτικό στον Ειρηνικό, και τέλος η Αφρική Ένωση δημιουργεί σταδιακώς τον δικό της
στρατιωτικό συνασπισμό.
Αποτελεί καθήκον μας
να προσεγγίσουμε τους εκτός ΝΑΤΟ στρατιωτικούς συνασπισμούς ώστε να εξασφαλίσουμε
υποστήριξη ή έστω ουδετερότητα κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών.
Όσοι αντιτάσσουν ότι ο
εχθρός είναι ισχυρότερος και η εξίσωση της απελευθερωτικής εκστρατείας έχει
πολλούς αγνώστους, τους απαντούμε ότι οι Έλληνες ηγέτες πρέπει να συνηθίσουν στην
ιδέα ότι πάντα θα έχουν στην διάθεσή τους ένα στράτευμα κατώτερο των
περιστάσεων, πάντα θα υπολείπεται σε ικανότητες και αναγκαίο τεχνικό υλικό. Πάντα
θα αντιμετωπίζει υπεράριθμους εχθρούς. Πάντα οι Έλληνες ηγέτες θα αναγκάζωνται
να λαμβάνουν δύσκολες αποφάσεις σε περιβάλλον πολλαπλών πιθανοτήτων, και σπανίως
ή ποτέ σε περιβάλλον με μαθηματική βεβαιότητα.
Τέλος δεν πρέπει να
λησμονούμε την ιστορική εξέλιξη στις διεθνείς σχέσεις και στις πολεμικές
συρράξεις. Περάσαμε από την ισορροπία δυνάμεων(δόγμα του 18ου αιώνος), στην ισορροπία του (πυρηνικού)τρόμου (δόγμα
του 20ου αιώνος), στην μοναδική υπερδύναμη(ΗΠΑ κατά την εικοσαετία 1990-2010),
στον πολυπολικό κόσμο(Ρωσσία-Κίνα-Ινδία από το 2010 και εντεύθεν), στο σημερινό
ελεγχόμενο χάος μεταξύ μη-κρατικών δρώντων.
Η στρατηγική θεωρία του
ελεγχόμενου χάους μεταξύ μη-κρατικών δρώντων και ο πόλεμος δια αντιπροσώπων, με
όρους προ-εποχής της συνθήκης Βεστφαλίας 1648, αποτελεί την σημερινή πολεμική πραγματικότητα.
Ο ταυτόχρονος πόλεμος μεταξύ φυλών, εθνών, λαών, πολιτισμών, θρησκειών, και τάξεων,
είναι η σημερινή χαοτική προαγματικότης,
η οποία από πλευράς μη-κρατικών δρώντων μας επαναφέρει στην φεουδαρχική εποχή.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα
νέα γεωπολιτικά δεδομένα μπορούμε να καταρτίσουμε εκστρατευτικά σχέδια, τα οποία
σε μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα θα αποφέρουν ένα θετικό αποτέλεσμα σε μία
ενδεχόμενη αναμέτρηση για την απελευθέρωση της Κύπρου και την ένωσή της με την
Μητέρα Ελλάδα.
No comments:
Post a Comment