Πώς μπορεί να ωφεληθεί η Ρωσσία από την ουκρανική σύρραξη σε μακροπρόθεσμη βάση

Η Ρωσσία μπορεί και πρέπει να εκμεταλλευθεί την σύρραξη στην Ουκρανία για να καταφέρει ένα συντριπτικό πλήγμα στο διεθνές φιλελεύθερο σύστημα:

-αποδολλαροποιώντας την οικονομία της και ενισχύοντας την διεθνή τάση αποδολλαροποιήσεως των εμπορικών συναλλαγών,

-δημιουργώντας εναλλακτικά δίκτυα τραπεζικών συναλλαγών παρακάμπτοντας το Swift,

-συνασπιζόμενη με αφρικανικές χώρες εναντίον της αποικιοκρατικής Δύσεως,

-προσφέροντας οικονομική και γεωπολιτική συμμαχία σε όσες χώρες θέλουν να απαλλαγούν από το σύμπλεγμα ΔΝΤ-ΕΕ διαγράφοντας μονομερώς τα χρέη τους-κάτι που ενδιαφέρει και την Ελλάδα,

-τσακίζοντας το διεθνές απατεωνίστικο πράσινο λόμπυ καθώς η Ρωσσία δεν έχει κανένα συμφέρον να μειώσει την εξαγωγή και την χρήση υδρογονανθράκων,

Αποστρατιωτικοποίηση, ουδετερότητα, απο-αυτοκρατοροποίηση, απορωσσοποίηση της ρωσσικής αυτοκρατορίας είναι οι ελάχιστες εγγυήσεις για μία ειρήνη διαρκείας

Όπως η ρωσσική πλευρά ζητά εγγυήσεις από την Ουκρανία στις διπλωματικές διαπραγματεύσεις για την κατάπαυση του πυρός, έτσι και η ουκρανική πλευρά πρέπει να ζητά εγγυήσεις από την Ρωσσία.

Οι ελάχιστες εγγυήσεις που θα πρέπει να ζητά η Ουκρανία, πρέπει να είναι αντίστοιχες και ανάλογες με αυτές που ζητά η Ρωσσία, αν αποσκοπείται ειρήνη διαρκείας, και όχι μία προσωρινή ανακωχή.

Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πρέπει να τεθεί η αποστρατιωτικοποίηση της ρωσσικής αυτοκρατορίας, η ουδετερότητά της έναντι στρατιωτικών συνασπισμών-ήτοι διάρρηξη στρατηγικής σχέσεως με την Κίνα, η διάλυση του CSTO, η απο-αυτοκρατοροποίηση της ρωσσικής πολιτικής σκηνής, και η ριζοσπαστική απορωσσοποίηση των μη-ρωσσικών εθνοτήτων της ρωσσικής αυτοκρατορίας.

Μακροχρόνιος πόλεμος φθοράς. Η καλύτερη λύση στο ουκρανικό ζήτημα

Όσο παρατείνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες για κλιμάκωση και επέκταση της συρράξεως.

Από την άλλη μεριά, τόσο αποδυναμώνονται οι δύο αντίπαλες πλευρές: ο διεθνής λιμπεραλισμός που έχει καταστρέψει τα έθνη, και ο ρωσσικός αυτοκρατορικός επεκτατισμός που επίσης έχει καταστρέψει πολλά έθνη.

Ένας περιχαρακωμένος μακροχρόνιος πόλεμος φθοράς είναι το καλύτερο σενάριο την δεδομένη στιγμή.

Μία νίκη της Δύσεως, θα αλυσοδέσει την Ουκρανία στο διεθνές λιμπεραλιστικό στρατόπεδο και θα αποθρασύνει έτι περαιτέρω τις δυτικές παγκοσμιοποιημένες υπερεθνικές ελίτ.

Μία νίκη της Ρωσσίας, θα προσαρτήσει την Ουκρανία στην ρωσσική αυτοκρατορία, θα αποθρασύνει τις ρωσσικές ελίτ, οι οποίες θα συνεχίσουν να απειλούν και άλλες χώρες.

Η Μαρίν Λεπέν έχει κάνει 180 μοίρες στροφή εδώ και πολλά χρόνια. Νίκησε ο αυθεντικός λίμπεραλ υποψήφιος μεταξύ δύο λίμπεραλ υποψηφίων

Η Μαρίν Λεπέν έχει κάνει 180 μοίρες στροφή εδώ και πολλά χρόνια εις ό,τι αφορά την στάση της έναντι της ΕΕ. Τώρα όμως έφτασε να αυτοεξευτελίζεται διότι είναι ανίκανη πολιτικός. Νομίζει ότι με τις συνεχείς υποχωρήσεις ο κόσμος θα την αγαπήσει και δεν θα την αποκαλεί φασίστρια. Παντού στο δυτικό στρατόπεδο εμφανίζεται το ίδιο φαινόμενο, κόμματα να ενσωματώνωνται στο κυρίαρχο καθεστώς διότι φοβούνται την περιθωριοποίηση.

Ποτέ και για κανέναν λόγο δεν επιτρέπεται υποχώρηση από τις θέσεις σου, αν όντως τις πιστεύεις, ακόμη και αν μείνεις μόνος στον πολιτικό στίβο.

Με το να δηλώνει η Λεπέν ότι δεν θέλει πιά έξοδο της Γαλλίας από την ευρωζώνη και την ΕΕ, είναι σαν να υπαινίσσεται ότι οι διαφορές της με τον Μακρόν είναι δευτερευούσης σημασίας και όχι θεμελιώδεις.

Πολύτιμα συμπεράσματα από την μελέτη της ιμπεριαλιστικής βρετανικής πολιτικής για το πώς πρέπει να ασκείται η Ελληνική εξωτερική πολιτική

Μελετώντας την ιμπεριαλιστική πολιτική της Βρετανίας εξάγουμε πολύτιμα συμπεράσματα για το σήμερα, και το πώς θα πρέπει να ασκείται η Ελληνική εξωτερική πολιτική.

Παρ' ό,τι δεν υπάρχει πιά η βρετανική αυτοκρατορία, οι γεωπολιτικοί κίνδυνοι που αντιμετώπισε αποτελούν επαναλαμβανόμενο σχήμα(pattern).

Ενώ ο Hobson στο κλασσικό έργο του Imperialism: A Study, θεωρεί ότι το βασικό κίνητρο του ιμπεριαλισμού είναι το οικονομικό συμφέρον, η μελέτη της ιστορίας δείχνει ότι οι Βρετανοί αξιωματούχοι εμφορούντο κυρίως από γεωπολιτικές ανησυχίες.

Είτε στην εποχή του Ναπολέοντος, είτε στην εποχή του "Μεγάλου Παιχνιδιού" στον Καύκασο κατά της Ρωσίας, είτε στα χρόνια του Α' παγκοσμίου πολέμου, οι Βρετανοί ανησυχούν για τον έλεγχο των στρατηγικών οδών, των επικοινωνιών, των σημαντικών πρώτων υλών, και των πληθυσμών του Τρίτου Κόσμου από κάποια αντίπαλη δύναμη.

Η στρατηγική του Αγαθοκλέους στην ουκρανική περίπτωση

Όσο η σύρραξη περιορίζεται μονοδιάστατα στον άξονα Ουκρανία-Ρωσσία, η Ουκρανία θα χάνει έδαφος όσο και αν ματώνει η Ρωσσία.

Επειδή η παρηκμασμένη Δύση φοβούμενη κατά μέτωπον σύγκρουση με την Ρωσσία αρνείται περαιτέρω βοήθεια στην Ουκρανία, το ρωσσικό επιτελείο ενθαρρύνεται και απειλεί χώρες όπως η Πολωνία με στρατιωτική εισβολή.

Η πιό σωστή τακτική αυτή την στιγμή για το αδύναμο μέρος, είναι η τακτική του Αγαθοκλέους, ήτοι να μεταφερθεί ο πόλεμος στο ρωσσικό έδαφος.

Χωρίς να τεθεί ζήτημα παγκοσμίου πολέμου, ή ξένης στρατιωτικής επεμβάσεως στην ρωσσική επικράτεια, μπορούν να ανοίξουν νέα μέτωπα ανεξαρτησίας στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία, ώστε να διασκορπιστούν οι ρωσσικές στρατιωτικές δυνάμεις σε πολλά μέτωπα. Έτσι θα αποσυμπιεστεί το ουκρανικό μέτωπο.

H ρωσσική αυτοκρατορία παίζει το κλασσικό διπλό παιχνίδι

Στις χώρες της Βαλτικής που τώρα βρίσκονται εκτός της επικρατείας της, απαιτεί σεβασμό των ρωσσικών μειονοτικών δικαιωμάτων. Ενώ στις χώρες του Καυκάσου που τώρα βρίσκονται εντός της επικρατείας της, απαιτεί τον εκρωσσισμό των εθνοτήτων.

Στις 19 Ιουνίου 2018, η ρωσσική Δούμα υιοθέτησε ένα νομοσχέδιο που έκανε την εκπαίδευση σε όλες τις γλώσσες εκτός από τα ρωσσικά, προαιρετική, ακυρώνοντας προηγούμενους νόμους των εθνοτικών αυτονομιών και μειώνοντας την διδασκαλία σε μειονοτικές γλώσσες σε μόνο δύο ώρες την εβδομάδα.

https://www.dw.com/en/russian-minorities-fear-for-languages-amid-new-restrictions/a-41639610

Russian minorities fear for languages amid new restrictions

Residents of Russia's republics, which have large minority populations, fear their cultures are under attack after an announcement to significantly scale back the teaching of languages other than Russian.

Το Iπτάμενο(περιφερόμενο) Πανεπιστήμιο της κατεχομένης Πολωνίας ως αντιστασιακός μηχανισμός στον εκρωσσισμό και εκγερμανισμό του Πολωνικού λαού

Το Flying University, Iπτάμενο Πανεπιστήμιο ήταν μια παράνομη-υπόγεια εκπαιδευτική επιχείρηση που λειτούργησε από το 1885 έως το 1905 στην Βαρσοβία, τότε υπό τον έλεγχο της ρωσσικής αυτοκρατορίας.

Αναβίωσε μεταξύ 1977 και 1981 στην κομμουνιστική Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας. Στην Λαϊκή Δημοκρατία της Πολωνίας, το Flying University παρείχε εκπαιδευτικές ευκαιρίες εκτός της κυβερνητικής λογοκρισίας και του ελέγχου της εκπαιδεύσεως.

Ο σκοπός αυτού και παρόμοιων ιδρυμάτων ήταν να παράσχουν στους Πολωνούς νέους μια ευκαιρία για εκπαίδευση στο πλαίσιο της παραδοσιακής πολωνικής παιδείας, όταν ήταν αντίθετο με την ιδεολογία των κυβερνητικών αρχών.

Διεθνής επιστολής διαμαρτυρίας Λετονών κομμουνιστών για βίαιο εκρωσσισμό της Λετονικής Σοβιετικής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας

Το 1972, η επιστολή 17 Λετονών κομμουνιστών μεταφέρθηκε λαθραία έξω από την Λετονική ΣΣΔ και κυκλοφόρησε στον δυτικό κόσμο, κατηγορώντας το κομμουνιστικό κόμμα της Σοβιετικής Ενώσεως για ρωσσικό σωβινισμό και προοδευτική ρωσσικοποίηση όλης της ζωής στην Λετονία:

http://www.letton.ch/lvx_17com.htm

"Το πρώτο κύριο καθήκον είναι η μεταφορά από την Ρωσία, την Λευκορωσία και την Ουκρανία όσο το δυνατόν περισσότερων Ρώσων, Λευκορώσων και Ουκρανών και η μόνιμη εγκατάστασή τους στην Λετονία (...)

Τώρα η δημοκρατία έχει ήδη αρκετές μεγάλες επιχειρήσεις όπου υπάρχουν Σχεδόν κανένας Λετονός μεταξύ των εργαζομένων, του μηχανικού-τεχνικού προσωπικού και των διευθυντών (...).

Υπάρχουν επίσης εκείνοι όπου οι περισσότεροι εργαζόμενοι είναι Λετονοί, αλλά κανένα από τα στελέχη δεν καταλαβαίνει λετονικά (...)

Ό,τι ακριβώς κάνει η Ρωσσία στην Ουκρανία με τον γλωσσικο-πολιτισμικό υβριδικό πόλεμο, το κάνει και στο Καζακστάν

https://central.asia-news.com/en_GB/articles/cnmi_ca/features/2021/12/30/feature-01

Η προσπάθεια γλωσσικής εθνικοποιήσεως των μνημείων, της ονοματοδοσίας των δρόμων κλπ, βρίσκει αντίθετους τους ιθύνοντες της ρωσσικής αυτοκρατορίας, διότι ξέρουν ότι οι εθνικές ταυτότητες των χωρών που κατέχουν είναι άκρως επικίνδυνες για την αυτοκρατορική υπόσταση της Ρωσσίας.

Απαιτούν όλες οι πινακίδες και όλες οι πληροφορίες να αναρτώνται οπωσδήποτε και στα ρωσσικά. Ενώ οι εθνοκεντρικοί πολιτικοί του Καζακστάν θέλουν να καταστήσουν προαιρετική την αναγραφή στα ρωσσικά.

Tertia Roma delenda est

Αν δεν καταστραφεί πλήρως η τρίτη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, όπως και οι δύο προηγούμενες, τα ανεξάρτητα έθνη θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση.

Η ιδέα της εθνικής ανεξαρτησίας στην Ευρώπη καταρρακώθηκε από την γαλλο-γερμανική αυτοκρατορία=ΕΕ. Τώρα καταρρακώνεται από την νέα ρωσσική αυτοκρατορία.

Στο ρωσσικό αυτοκρατορικό λεξιλόγιο «Πρώτη Ρώμη» είναι η Ρώμη στην Ιταλία, «Δεύτερη Ρώμη» είναι η Κωνσταντινούπολη στην βυζαντινή αυτοκρατορία.

Ο όρος "Τρίτη Ρώμη" χρησιμοποιείται για να εκφράσει τους ρωσσικούς ισχυρισμούς περί νομίμου αυτοκρατορικής διαδοχής. Αποσκοπεί στην αναβίωση της βυζαντινής αυτοκρατορίας με έδρα την Μόσχα.

Είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθεί η κλιμάκωση της συρράξεως στην Ουκρανία

Το ΝΑΤΟ και οι δυτικοί σύμμαχοι συνεχώς ανακοινώνουν ότι δεν θέλουν να εμπλακούν σε πόλεμο κατά της Ρωσσίας στην Ουκρανία.

Όμως αν η Ουκρανία προσαρτηθεί και μετατραπεί σε ρωσσικό έδαφος, τότε θα αποτελεί στρατιωτική βάση της Ρωσσίας εις βάρος της δύσεως. Ο ουκρανικός πληθυσμός θα ρωσσοποιηθεί βιαίως και θα αναγκαστεί να στρατευτεί στο πλευρό της Ρωσσίας.

Σε αυτή την περίπτωση η Ρωσσία θα συνορεύει με την Πολωνία, την Σλοβακία, την Ουγγαρία, την Ρουμανία, και την Μολδαβία. Τις οποίες θα απειλεί όπως την Ουκρανία.

Η πολυπλοκότητα της τριγωνικής σχέσεως Ουκρανίας-Συρίας-Ρωσσίας

Μία από τις πιό ενδιαφέρουσες εξελίξεις στην ρωσσο-ουκρανική κρίση, είναι η στάση του Σύριου προέδρου Άσσαντ από την μία πλευρά, και στους Έλληνες υποστηρικτές του από την άλλη.

Αν κάποιοι υποστηρίζουν την στάση του Άσσαντ σήμερα, επειδή τον υποστήριξαν στην εσωτερικό πόλεμο στην Συρία, δεν έχουν ιδέα από διεθνείς σχέσεις. Οι μπααθιστές της Συρίας, κόμμα που κυβερνά με επικεφαλής τον Άσσαντ, έχουν περισσότερα κοινά στοιχεία με τους εθνικιστές της Ουκρανίας, παρά με τις υπερεθνικές αυτοκρατορικές αντιλήψεις του Πούτιν.

Ο πρόεδρος Άσσαντ ζήτησε βοήθεια από την Ρωσσία το 2015 για να σώσει την Συρία από την συμμαχία τζιχαντιστών-Δύσεως, τώρα όμως στέλνει στρατιωτική βοήθεια, προφανώς από υποχρέωση, εις βάρος την εθνικής ανεξαρτησίας της Ουκρανίας.

Οι οριζόντιες ιδεολογικές συμμαχίες είναι κακός σύμβουλος για την χάραξη Ελληνικής Στρατηγικής

Όπως υπάρχουν εθνικιστές που έχουν ταχθεί με την Ρωσσία, υπάρχουν εθνικιστές που έχουν ταχθεί με την Ουκρανία. Όσοι εθνικιστές στην Ελλάδα έχουν ταχθεί αναφανδόν με το μέρος της Ουκρανίας, λόγω συντάγματος Αζόφ και αντιρωσσικών αισθημάτων, δεν μαθαίνουν τίποτε από την ρωσσο-ουκρανική κρίση. Κάνουν μία επιφανειακή, οριζόντια ιδεολογική σύνδεση με αυτό που τους εκφράζει την δεδομένη στιγμή, χωρίς να σκέπτωνται μελλοντικά σενάρια.

Αν υποθέσουμε ότι συνέβαινε στην χώρα μας το Grexit, και μετά σκοπεύαμε να επιβιώσουμε ως ανεξάρτητος γεωπολιτικός πόλος και ως κυρίαρχο έθνος, όλες οι χώρες των Βαλκανίων που επιθυμούν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν απειλές από την Ελλάδα προκειμένου να παραμείνουν ουδέτερες.