Εκλαμβάνοντας την Ιστορία ως πολύτιμο εργαλείο και όχι ως καλούπι εγκλωβισμού της σκέψεως, οφείλουμε να ανιχνεύουμε το παρελθόν από διαφορετικές γωνίες.
Τα εκπαιδευτικά παιχνίδια πολέμου βασίζονται στην κατανομή ρόλων σε υποθετικές καταστάσεις, σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, με σκοπό να αντλήσουμε συμπεράσματα για το τί θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει ή το τί θα κάνουμε στο μέλλον, σε περίπτωση που βρεθούμε σε ανάλογη θέση.
Έστω ότι βρισκόμαστε στην θέση της Τσεχοσλοβακίας στην δεκαετία του 1930. Έχουμε απέναντί μας την χιτλερική Γερμανία. Τί θα κάναμε μεταξύ άλλων απέναντι σε ένα τέτοιο αντίπαλο όστις προσπαθεί να μας διαμελίσει; Ειρήσθω εν παρόδω ότι η Τσεχοσλαβακία ήταν ένα πολυεθνικό κράτος, με σημαντική γερμανική μειονότητα στην Σουδητία.
Για την προστασία της αντικειμενικότητος της αναλύσεώς μας, πετάμε από το παράθυρο ιδεολογικές και ηθικές παραμέτρους. Το ότι η Γερμανία ήταν ναζιστική, κλπ. Εδώ μας απασχολεί αν αυτό που έκανε η κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας, και κατά πάσα πιθανότητα το επαναλαμβάνει η Ουκρανική κυβέρνηση, ήτο αποτελεσματικό.
Ο David Irving στο βιβλίο του Churchill's war, έχει ένα κεφάλαιο με τίτλο "The Hired Help", η μισθωμένη βοήθεια, και αναφέρεται στην δωροδοκία Βρετανών αξιωματούχων και δημοσιογράφων από την κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας και εβραίους κεφαλαιούχους.
Σύμφωνα με τον Irving, ο Τσώρτσιλ σώθηκε αρκετές φορές από την χρεωκοπία από ξένους χρηματοδότες με αντάλλαγμα την πολιτική του στάση απέναντι στην ναζιστική Γερμανία.
Σήμερα έχουν κυκλοφορήσει αρκετές φήμες ότι μέρος της οικονομικής βοήθειας που λαμβάνει η Ουκρανία από την Δύση, επιστρέφει στις τσέπες δυτικών αξιωματούχων προκειμένου να συνεχίσουν να υποστηρίζουν την Ουκρανία στον πόλεμο κατά της Ρωσσίας. Δηλαδή η Ουκρανική κυβέρνηση δωροδοκεί δυτικούς αξιωματούχους με τα χρήματα των δυτικών κρατών.
Το ρητορικό ερώτημα είναι αν η Ελλάδα έχει τέτοια πολιτική σε στρατηγικό επίπεδο. Ασχέτως τί πρεσβεύουν διάφορες κυβερνήσεις ως προς τον νεο-οθωμανικό κίνδυνο, και ασχέτως τί στρατιωτικές δυνατότητες έχει η Ελλάδα, θα έπρεπε να υπάρχει μακρόπνοο σχέδιο "μισθουμένης βοηθείας". Πρόκειται για πολλαπλασιαστή ισχύος και όχι για ηθικό ζήτημα.
Σε περίπτωση πολέμου με έναν ισχυρό αντίπαλο, έστω και δια της δωροδοκίας, πρέπει να εμπλακούν και άλλα κράτη στο πλευρό της Ελλάδος. Θα ήτο ασύγγνωστος αμέλεια εάν δεν εκινητοποιούντο σύμμαχοι, έστω και με τέτοιες μεθόδους.
Εφόσον το έκανε η Τσεχοσλοβακία, το έκαναν κάποιοι εβραίοι κεφαλαιούχοι, και όπως φαίνεται το κάνει η Ουκρανία, είναι αδιανόητο να μην το εντάξει ο Ελληνισμός στο πολιτικό του οπλοστάσιο.
Εφόσον ξένοι χρηματοδότες εξηγόρασαν έναν Τσώρτσιλ και την πολιτική του, τα πάντα είναι διαπραγματεύσιμα. Αρκεί να προσφέρουμε το κατάλληλο τίμημα.
No comments:
Post a Comment