To προς πού θα γείρει η πλάστιγγα της νίκης στην σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις περιφερειακές στρατιωτικές ευθυγραμμίσεις.
Αν, όπως ακούγεται στο διαδίκτυο, το Πακιστάν βοηθήσει παρασκηνιακώς το Ιράν να αποκαταστήσει τις αντιαεροπορικές του δυνατότητες, και αν η Τουρκία και η Κίνα πράξουν το ίδιο, τότε ο συσχετισμός δυνάμεων ευνοεί το Ιράν.
Με ανοικτό το Ουκρανικό μέτωπο ο δυτικός συνασπισμός δεν μπορεί να βοηθήσει
το Ισραήλ όσο θα ήθελε.
Είναι αναγκαίο να υπάρξει συντονισμός στρατιωτικών επιχειρήσεων μεταξύ Ιράν, Ρωσσίας, Πακιστάν, Κίνας, για να επιτευχθεί θετικό αποτέλεσμα σε όλα τα πολεμικά μέτωπα κατά της εκφυλισμένης Δύσεως.
Συγχρόνως το Ιράν θα μπορούσε να μεταφέρει την σύγκρουση εντός της Δύσεως, με μη-στρατιωτικά μέσα. Θα μπορούσε να υποστηρίξει τις μαζικές διαδηλώσεις του Δημοκρατικού κόμματος που στρέφονται κατά του Τράμπ, προκειμένου να ανατραπεί η κυβέρνησή του.
Αρκεί να μην στριμωχτεί στην γωνία πολεμώντας μόνον πάνω στον στρατιωτικό άξονα. Θα μπορούσε να μετασχηματίσει τον πόλεμο σε ταξικό, εθνικό, θρησκευτικό, γεωπολιτικό, οικονομικό, πολιτισμικό.
Η επιλογή της συνέχειας του πολέμου πάνω σε διαφορετικούς άξονες, με διαφορετικά όπλα, θα αποδείξει την αξία του ψηφιδωτού πολέμου και την ισχύ της διεσπαρμένης φονικότητος.
Για να διεξάγεις επιτυχώς έναν υβριδικό πόλεμο, πρέπει πρώτα να διαθέτεις υβριδική στρατηγική. Μέχρι στιγμής το Ιράν έχει αποδείξει ότι έχει ενσωματώσει τα αποκεντρωμένα μοντέλα μάχης και τον πόλεμο ψηφιδωτού, αλλά δεν έχει αποδείξει ότι διαθέτει υβριδική στρατηγική, δια της οποίας θα μπορούσε να οπλοποιήσει μη-στρατιωτικά μέσα, όπως οι κοινωνικές ταραχές στην Δύση.
No comments:
Post a Comment