Αυτό που γίνεται με τις δυτικές ηγεσίες και τον πόλεμο που ξεκίνησε εναντίον του Ιράν, αποδεικνύει για μίαν εισέτι φοράν ότι δεν υφίσταται διάκριση καλού-κακού στην πολιτική, παρά μόνον επιδερμικώς.
Όταν τον Οκτώβριο του 2023, η Χαμάς επιτέθηκε στο Ισραήλ, τότε η Δύση επιχειρηματολόγησε ότι το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αμυνθεί κατά της τρομοκρατίας, κλπ.
Τώρα που το Ισραήλ επιτέθηκε πρώτο εις βάρος του Ιράν, με προληπτικό πόλεμο ενώ διεξήγοντο διαπραγματεύσεις, πολλοί δυτικοί ηγέτες στέκονται πάλι στο πλευρό του Ισραήλ.
Οπότε εξ αρχής δεν είχε σημασία ποιός επιτέθηκε πρώτος. Σημασία έχει ποιός είναι ο σύμμαχος και ο σκοπός. Εκ των υστέρων θα αναλάβει η προπαγάνδα εκλογικεύσεως των στρατηγικών επιλογών να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Όσοι δυτικοί φιλοσιωνιστές στάθηκαν στο πλευρό του Ισραήλ μετά την επίθεση της Χαμάς, στέκονται και σήμερα δίπλα του, αδιαφορώντας για το ποιός ξεκίνησε πρώτος τις εχθροπραξίες με το Ιράν.
Ο πρόεδρος Τράμπ μίλησε δημοσίως γία μία "υπέροχη" ισραηλινή
επιχείρηση κατά του Ιράν. Συνεπώς δεν έχει σημασία ποιός ξεκίνησε πρώτος
τον πόλεμο. Σημασία έχει ποιόν υποστηρίζεις.
Αν ίσχυαν τα ίδια μέτρα και σταθμά όπως με την ρωσσική επίθεση κατά της
Ουκρανίας, όλη η Δύση θα έπρεπε να καταδικάσει την Ισραηλινή στρατιωτική
επιχείρηση. Δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Αντιθέτως, χώρες όπως η Γαλλία και οι ΗΠΑ
δηλώνουν ότι θα υπερασπιστούν το Ισραήλ από ιρανικές επιθέσεις.
Η έννοια του προληπτικού πολέμου πρέπει να υπάρχει στο Ελληνικό αμυντικό δόγμα, και οι Έλληνες να μην διακατέχονται από ηθικές αναστολές. Αυτό που πρέπει να τους απασχολεί είναι εάν διαθέτουν τον απαραίτητο διπλωματικό και προπαγανδιστικό μηχανισμό για να δικαιολογήσουν ένα προληπτικό πλήγμα.
No comments:
Post a Comment