Σε προηγούμενο σχόλιο είχα αναφερθεί στο κίνημα των νεο-Βουρβώνων στην
Νότιο Ιταλία. Ένα κίνημα που
εγκυμονεί κινδύνους για τον Ελληνισμό της Magna Graecia.
Αφ' ενός προτάσσει μία
διαφορετική εθνοπολιτισμική ταυτότητα σε σχέση με την Βόρειο Ιταλία, αφ' ετέρου
ταυτίζεται με την γαλλική δυναστεία των Βουρβώνων και αναπολεί την επαναφορά
της.
Ναι μεν επιζητά την
απόσχιση της Νεαπόλεως, αλλά δολίως προσπαθεί να την επαναφέρει στην γαλλική
επιρροή και αποικιοκρατία.
Άλλο ένα δείγμα της
πολυπλοκότητος των ταυτοτικών πολέμων στους οποίους πρέπει να εμπλακεί ο σύγχρονος
Ελληνισμός. Στην συγκεκριμένη περιοχή πρέπει να καταπολεμηθούν οι
ενωτικές τάσεις (risorgimento), ταυτοχρόνως με όσες αποσχιστικές τάσεις
αποσκοπούν στην σύνδεσή τους με την Γαλλία.
"Why then be a Bourbon today? Because the time has finally come
to understand who we were and who we can be. The time has come to begin to
uncover our lost roots and to give to our children the roots they never knew -
to give to them. at least, a sense of pride in being Southern Italian.
To be a Bourbon means to have understood history. To be a Neo-Bourbon
means to have understood history with the desire and drive to construct a new
history on the base of the old for all the people of Southern Italy.
Certainly the Bourbon period was not the "Golden Age" and
one cannot say we would have entered into a "Golden Age" if the
Bourbons had continued to reign, but no one can deny that, during that cold
winter of 144 years ago, the people of Southern Italy ceased to be a People.
144 years ago, Southern Italy ceased to be a nation. The historical
memory and consciousness, whether it be Greek or Latin, Norman or Swabian,
Anjou or Aragonese, began to be extinguished on the battlements of Gaeta."
http://www.neoborbonici.it/portal/index.php?option=com_content&task=view&id=227&Itemid=137
http://www.neoborbonici.it/portal/index.php?option=com_content&task=view&id=227&Itemid=137
Τώρα που τελειώνει ο Τρίτος Πολιτισμός, δηλαδή των εμπόρων, μπαίνουμε στον Τέταρτο και τελευταίο κύκλο του παγκόσμιου κομμουνισμού. Τα ίδια εργαλεία που χρησιμοποιήθηκαν στον προηγούμενο κύκλο αποδομούνται τώρα όπως εθνικισμός, μασονίες, εβραϊσμός και λοιπά. Οι αλυτρωτισμοί εθνικιστικού χαρακτήρα είναι παρελθόν, οι πληθυσμοί έχουν αστικοποιηθεί και όλα νοούνται σε ένα ρομαντικό πλαίσιο πάντα με νομιμότητα. Υποτιθέμενοι σκληροί εθνικιστές δηλώνουν πίστη στην Δημοκρατία και το Σύνταγμα. Όταν ο Γραικός φοβάται να σηκώσει όπλο για προστατέψει την ζωή του μήπως τον πάνε στο δικαστήριο του Κυριάκου Χρυσού και τον δικάσουν τότε καταλαβαίνεις την κατάντια. Τα νησιά και οι επαρχίες θα έπρεπε να είχαν γίνει οπλισμένες εστίες αντίστασης στον λαθροεποικισμό εδώ και χρόνια. Όλοι θέλουν πίσω την ήρεμη μηδενιστική αστική ζωούλα που μάθανε μετά τον συμμοριτοπόλεμο.
ReplyDelete