Για να καταλάβουμε καλύτερα τί είναι η ΕΕ, και ποιοί την διοικούν ας δούμε το παράδειγμα του προέδρου της Γαλλίας. Ο Μακρόν όπως και προηγούμενοι πρόεδροι, θέσπισαν αυστηρούς νόμους κατά της "ισλαμοφοβίας" και του "ρατσισμού" στην Γαλλία.
Μετά τον τελευταίο αποκεφαλισμό ενός Γάλλου δασκάλου από έναν ισλαμιστή "πρόσφυγα", ο Μακρόν στήριξε την ελευθερία του λόγου, αναρτώντας σκίτσα του Μωάμεθ σε γαλλικά κτήρια. Αυτό δεν εκνεύρισε μόνον αρκετούς μουσουλμάνους αλλά και καθεστωτικούς ιδεολόγους και μμε στις ΗΠΑ.
Τώρα ο Μακρόν κατηγορεί τα καθεστωτικάμέσα των ΗΠΑ ότι νομιμοποιούν την ισλαμική βία εις βάρος της Γαλλίας, και αποκαλούν την χώρα του ρατσιστική και ισλαμοφοβική.
Πιό συγκεκριμένα, κατηγόρησε τον αρθρογράφο Ben Smith των New York Times columnist, ότι ενώ οι χώρες τους μοιράζονται τις κοινές αξίες του Διαφωτισμού, η στάση των μμε απέναντι στην Γαλλία αυτό τον καιρό, σημαίνει ότι οι θεμελιώδεις αξίες έχουν χαθεί.
“When I see, in that context, several newspapers which I believe are from countries that share our values – journalists who write in a country that is the heir to the Enlightenment and the French Revolution – when I see them legitimizing this violence and saying that the heart of the problem is that France is racist and Islamophobic, then I say the founding principles have been lost,” Macron told Smith in a column published on Saturday.
Για όσους δεν κατάλαβαν τί έχει συμβεί, ο Μακρόν είχε κάνει σημαία τον αντιρατσισμό και την ισλαμοφοβία. Απαιτούσε διαρκώς όλο και πιό σκληρούς νόμους για τους ιδεολογικούς παραβάτες, και τώρα διαπιστώνει ότι κατηγορείται από καθεστωτικά μμε των ΗΠΑ ως ρατσιστής και ισλαμοφοβικός (poetic justice), διότι τόλμησε να υπερασπιστεί την ελευθερία του λόγου.
'Οταν αυτός δίωκε άλλους για "εγκλήματα" γνώμης, δεν υπήρχε πρόβλημα. Τώρα ανέκυψε το πρόβλημα, τώρα που βρίσκεται αντιμέτωπος με τις συνέπειες των δικών του αποφάσεων και επιλογών.
Το πόσο χαμηλού επιπέδου ηγέτης είναι ο Μακρόν είναι πασιφανές. Ας φροντίσει τουλάχιστον να διακόψει την ανοησία "Ελλάς-Γαλλία συμμαχία", δεν χρειάζεται να μας μολύνει έτι περαιτέρω με τις αυτοκαταστροφικές του επιλογές.
Από την επόμενη παράγραφο διαπιστώνουμε ότι τα καθεστωτικά ΜΜΕ των ΗΠΑ, προκειμένου να υπερασπιστούν την ισλαμική επέλαση, απαξιώνουν ακόμη και τον Γάλλο πρόεδρο, έναν ηγέτη ο οποίος έχει ακριβώς τις ίδιες απόψεις με τις δικές τους σε βασικά ζητήματα, πχ ανοικτά σύνορα.
As the crisis unfolded, Macron was stung as he saw Western media outlets appearing to blame France for the attacks. A Financial Times headline declared, “Macron’s war on Islamic separatism only divides France further,” while the Washington Post opined that “instead of fighting systemic racism, France wants to reform Islam.” The New York Times published an opinion piece asking, “Is France fueling Muslim terrorism by trying to prevent it?” The Times’ first headline about the beheading of Paty also raised eyebrows in Paris: “French police shoot and kill man after a fatal knife attack on the street.”
Ο Μακρόν απλώς δεν μπορούσε να παραμένει κι άλλο απαθής, μετά τόσες τρομοκρατικές ενέργειες στην Γαλλία. Ούτε πήρε κάποιο δραστικό μέτρο, πχ μαζικές απελάσεις ισλαμιστών "προσφύγων".
Το μόνο που έκανε ήταν να θέσει εκτός νόμου 2-3 ισλαμικές οργανώσεις, και να δηλώσει ότι οφείλουν άπαντες να στηρίζουν τον κοσμικό χαρακτήρα του γαλλικού κράτους. Εν τούτοις ακόμη και αυτό το λίγο, εθεωρήθη προσβολή από τους ιδεολόγους της πολιτικής ορθότητος, ότι ρίχνει λάδι στην φωτιά, ότι ήταν ανάρμοστο, ρατσιστικό, ισλαμοφοβικό.
Δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε την ικανοποίησή μας για τις εξελίξεις στην ισλαμο-γαλλική κρίση, με ένα δυτικό ρητό, "chickens have come home to roost". Στην Ελληνική Θεολογία το λέμε Αντιπεπονθός, ανταποδοτική δικαιοσύνη.
Κάποια στιγμή ο Μακρόν έπρεπε να κατηγορηθεί ως ρατσιστής και ισλαμοφοβικός. Συμφωνούμε απολύτως με τα αμερικανικά καθεστωτικά μμε.
No comments:
Post a Comment