Ο πόλεμος των αφηγημάτων είναι θεμελιώδους σημασίας για την ρωσσο-ουκρανική κρίση

Το ρωσσικό αφήγημα λέει ότι το νεοναζιστικό καθεστώς του Κιέβου καταπίεζε τους κατοίκους των δύο ρωσσόφωνων επαρχιών και δεν τους άφηνε να μιλήσουν την ρωσσική γλώσσα.

Θα ήταν ενδιαφέρον να πούν οι ρωσσικές αρχές πόσες φορές και για πόσους αιώνες καταπίεζαν μέχρι σημείου αφανισμού την πολωνική και ουκρανική γλώσσα.

Στην προσπάθεια βίαιου εκρωσσισμού των περιοχών της Τσαρικής και Σοβιετικής Ρωσσίας έκλειναν σχολεία και εξόντωναν δασκάλους επειδή δίδασκαν άλλη γλώσσα πλην της ρωσσικής.

Το 1831 ο υπουργός παιδείας της Τσαρικής Ρωσσίας πρίγκηπας Uvarov, έστησε έναν διαγωνισμό για να βρεθούν συγγραφείς οι οποίοι θα δημιουργήσουν ιστορικές δικαιολογίες για την προσάρτηση και αφομοίωση των εδαφών και των εθνοτήτων στις κατακτηθείσες δυτικές περιοχές της ρωσσικής αυτοκρατορίας.

Το βραβείο κέρδισε ο Nikolai Ustrialov. Τον Δεκέμβριο του 1836 παρουσίασε ένα τετράτομο έργο, το οποίο κατέστη υποχρεωτικώς επίσημο σύγγραμμα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα όλη της αυτοκρατορίας. Το βιβλίο του Ustrialov αναπαρήγαγε ιδέες που είχαν εμφανιστεί από τα χρόνια της αυτοκράτειρας Αικατερίνης, ότι τάχα δεν υπάρχει κατάκτηση εδαφών και εθνοτήτων στις δυτικές επαρχίες, αλλά "επανένωση". Ότι τάχα όλοι αυτοί οι λαοί, δεν αποτελούν ξεχωριστές εθνότητες, αλλά είναι όλοι Ρώσσοι.

Βασικός σκοπός της Τσαρικής πολιτικής εκρωσσισμού ήταν να διαγραφεί πλήρως η ιστορία του πολωνικού και ουκρανικού έθνους, και να παρουσιαστεί η ιστορία τους ως δήθεν ιστορία του ρωσσικού έθνους.

Τα ίδια επιχειρήματα χρησιμοποιεί σήμερα η ρωσσική κυβέρνηση. Τώρα διαμαρτύρεται για την πολιτική ουκρανοποιήσεως των ανατολικών επαρχιών της Ουκρανίας, για να συγκαλύψει την τσαρική και σοβιετική πολιτική εκρωσσισμού.

Σε όσες περιοχές καταλάβει ο ρωσσικός στρατός, το πρώτο πράγμα που θα κάνει, είναι να αφανίσει την ουκρανική γλώσσα, και την ουκρανική κουλτούρα. Θα κλείσει τα ουκρανικά σχολεία, και θα εξοντώσει την ουκρανική διανόηση, όπως έκανε επί τόσους αιώνες. Θα αλλάξει τα ιστορικά βιβλία παρουσιάζοντας την Ουκρανία ως αναπόσπαστο μέρος της ρωσσικής ιστορίας, τέχνασμα που ξεκίνησε με την Αικατερίνη την Μεγάλη, προκειμένου να κατασκευάζει ρωσσικές εδαφικές διεκδικήσεις και Ρώσσους πολίτες από το πουθενά.

Tαυτοχρόνως η Ρωσσία επί αιώνες αντιγράφει την βυζαντινή πολιτική βιαίου εκχριστιανισμού και επιβολής της ορθοδοξίας ακόμη και σε χριστιανούς που δεν είναι ορθόδοξοι. Πολωνοί και Ουκρανοί ως καθολικοί, έχουν υποστεί άπειρες διώξεις από το ρωσσικό κράτος προκειμένου να αφομοιωθούν στο ορθόδοξο δόγμα.

Με την επιβολή της ρωσσικής γλώσσης, με την αλλαγή της ιστορίας των κατεκτημένων εθνοτήτων, και την επιβολή της ορθοδοξίας, η Ρωσσία προσπαθεί να δημιουργήσει πολίτες με ρωσσική αυτοκρατορική συνείδηση.