Η ευρωπαϊκή Ακροδεξιά ευθυγραμμίζεται πλήρως με το καθεστώς Νετανιάχου

 

Χθές Πέμπτη έγινε συνέδριο στην Ιερουσαλήμ με πρωτοβουλία της κυβερνήσεως Νετανιάχου, για την καταπολέμηση του αντισημιτισμού.

Εσκεμμένως, καλεσμένοι ήταν πολλοί δεξιοί, τραμπιστές, ακροδεξιοί, εθνικίζοντες, και εθνικιστές πολιτικοί από την Ευρώπη, όπως ο Jordan Bardella και η Marion Marechal (ανηψιά της Μαρίν Λε Πέν).

Αρκετοί εκπρόσωποι εβραϊκών οργανώσεων της Ευρώπης δεν ήθελαν να συμμετάσχουν, και κατεδίκασαν την νομιμοποίηση της ακροδεξιάς στα μάτια της κοινής γνώμης.

Από την άλλη μεριά, τα πρώην περιθωριακά ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης επιθυμούν προβολή στα μμε και λαϊκή νομιμοποίηση, οπότε έσπευσαν να επιδώσουν τα φιλοσιωνιστικά τους διαπιστευτήρια.

Η βαθύτερη ανάλυση αυτού του φαινομένου εξηγείται με το ότι αφ' ενός η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ ψάχνει εναγωνίως συμμάχους εναντίον του ριζοσπαστικού Ισλάμ και της αντισιωνιστικής Αριστεράς.

Αφ' ετέρου τα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης, σύμφωνα με την δική τους ανάγνωση της πολιτικής πραγματικότητος, ευθυγραμμίζονται με τον Νετανιάχου διότι δεν θέλουν τον εξισλαμισμό της Ευρώπης ούτε την αριστερόστροφη woke ατζέντα.

Πρόκειται για μία σύμπτωση συμφερόντων. Το πρόβλημα με τους Ευρωπαίους ακροδεξιούς και εθνικίζοντες, είναι ότι δεν κατανοούν ότι η συγκεκριμένη στάση του καθεστώτος Νετανιάχου είναι προσωρινή και τακτικής σημασίας, όχι στρατηγικής.

Το σιωνιστικό Ισραήλ δεν έχει καμμία διάθεση να νομιμοποιήσει και να εκθρέψει τον εθνικισμό στην Ευρώπη. Όσο τα ακροδεξιά κόμματα της Ευρώπης λειτουργούν ως άμισθοι σωματοφύλακες του σιωνισμού, θα απολαμβάνουν έναν βαθμό ανοχής και από το Ισραήλ, και από την ΕΕ, και από την τραμπική Αμερική.

Αν όμως πάνε παραπέρα και μιλήσουν για εθνική ομοιογένεια, ή για μαζικές απελάσεις λαθρομεταναστών, η κατάσταση θα αλλάξει. Δεν θα υπάρχει η ίδια ανοχή. Τότε θα πρέπει να συγκρουστούν στους δρόμους με το αντεθνικό καθεστώς της ΕΕ προκειμένου να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους, κάτι που δεν είναι διατεθειμένοι να πράξουν.

Από την οπτική γωνία της ακροδεξιάς είναι μία επωφελής πολιτική σύμπραξη. Θα μπορεί να μιλά κατά της ισλαμικής λαθρομεταναστεύσεως και κατά της woke αριστερής ατζέντας, χωρίς να φοβάται τόσο πολύ τις κατηγορίες περί ρατσισμού και φασισμού, διότι έχει πιά την αποδοχή και την προστασία του καθεστώτος Νετανιάχου.

Όμως σε μακροπρόθεσμη βάση, όπως άλλωστε συνηθίζει, η φιλοσιωνιστική Ευρωπαϊκή ακροδεξιά θα στραφεί κατά των ριζοσπαστικών εθνικιστικών οργανώσεων μέσα στις δικές τους χώρες.

Όσο οι ελληνόφωνοι ακροδεξιοί μιλάνε κατά του αντισημιτισμού, το σιωνιστικό καθεστώς θα τους φλερτάρει πολιτικώς. Αλλά αν μιλήσουν κατά του ανθελληνισμού, δεν πρόκειται ποτέ να λάβουν στήριξη από τους σιωνιστές.