Οι χώρες του πολυπολικού κόσμου πρέπει να εμπλακούν άμεσα στις διαπραγματεύσεις για το Ουκρανικό ζήτημα ώστε να αλλάξει ο συσχετισμός των διπλωματικών δυνάμεων

 

Εδώ και αρκετούς μήνες γράψαμε ότι από την στιγμή που ο πόλεμος στην Ουκρανία διεθνοποιήθηκε με ευθύνη του Ζελένσκυ και της Δύσεως, είναι αδιανόητο η Ρωσσία να δέχεται διαπραγματεύσεις όπου από την μία μεριά του τραπεζιού θα κάθεται όλη η Δύση και από την άλλη μεριά μόνη της η Ρωσσία.

Αυτό το μοτίβο επαναλαμβανόταν από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, και κατεστράφησαν πολλές χώρες όταν βρέθηκαν μόνες τους απέναντι στον δυτικό συνασπισμό.

Η Λιβύη του Καντάφι δεν είχε κανέναν σύμμαχο την κρίσιμη ώρα όταν βρέθηκε μόνη της απέναντι στο ΝΑΤΟ. Αυτό το στρατηγικό έγκλημα δεν επιτρέπεται να επαναληφθεί.

Όλες οι χώρες του πολυπολικού κόσμου πρέπει να συμπράξουν σε μία παγκόσμια αντιδυτική στρατιωτική συμμαχία, ώστε να υπάρχει αποτροπή σε κάθε έκδηλη δυτική επιθετικότητα.

Γράφαμε εδώ και μήνες ότι η Ρωσσία έπρεπε να είχε διεθνοποιήσει τον πόλεμο, και συγχρόνως να καλεί τις χώρες του πολυπολικού κόσμου να λάβουν μέρος στις διαπραγματεύσεις για το Ουκρανικό ζήτημα.

Δεν επιτρέπεται να αφήνουμε την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να διαχειρίζωνται το Ουκρανικό ζήτημα κατ' αποκλειστικότητα.

Ο αποθρασυνθείς Ζελένσκυ εστηρίζετο σε αυτό ακριβώς το λάθος της Ρωσσικής στρατηγικής. Επίστευε ότι έχει πολλούς συμμάχους-την Δύση, και έναν μόνον αντίπαλο-την Ρωσσία.

Τώρα είναι ευκαιρία να αλλάξει ο συσχετισμός των διπλωματικών και των στρατιωτικών δυνάμεων εις βάρος της Δύσεως.

Επιτέλους η Ρωσσική διπλωματία έκανε μισό βήμα προς την σωστή κατεύθυνση. Προτείνει την εμπλοκή χωρών του πολυπολικού κόσμου στις διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία.

Ο πρόεδρος Πούτιν πρότεινε η Κίνα, η Ινδία, η Νότιος Αφρική, η Βόρειος Κορέα, η Βραζιλία, και οι χώρες των BRICS να εμπλακούν στις διαπραγματεύσεις για την ειρήνευση στην Ουκρανία. Πρέπει να απαιτήσει να συμπεριληφθεί και το Ιράν.

Έπρεπε να ανατραπεί ο συσχετισμός των διπλωματικών δυνάμεων "Δύση εναντίον Ρωσσίας". Και πολύ καθυστέρησε.

Τώρα το Κρεμλίνο πρέπει να κάνει άλλο ένα βήμα. Να συνδέσει την επίλυση του Ουκρανικού ζητήματος με το Μεσανατολικό, και τα ανοικτά μέτωπα στην Ερυθρά θάλασσα και στην Νότιο Σινική θάλασσα.

Το Ιράν, οι Χούθι, η Κίνα, η Συρία, η Παλαιστίνη, να μην μείνουν μόνοι τους απέναντι στην δυτική επιθετικότητα.

Η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον από την ανάδυση μίας παγκοσμίου αντιδυτικής στρατιωτικής συμμαχίας. Συγχρόνως την συμφέρει απολύτως οι χώρες του πολυπολικού κόσμου να εμπλέκωνται στις περιοχές που εθεωρούντο μέχρι τώρα αποκλειστικές ζώνες επιρροής της Δύσεως.