Τις προτάσεις για συνεκμετάλλευση με την Τουρκία πρέπει να τις κάνουν οι πατριώτες--αρκεί να απαιτούν τις κατάλληλες γραμμές διαμοιρασμού

 

Οι υπερασπιστές του Εθνικο-Απελευθερωτικού ιδεώδους πρέπει γρήγορα να εγκλωβίζουν τις εθνοδιαλυτικές ιδέες των ραγιάδων και να τους προσδίδουν άλλη σημασία.

Οι ελληνόφωνοι θιασώτες της τουρκικής επικυριαρχίας προπαγανδίζουν υπέρ του "να μοιράσουμε το Αιγαίο με την Τουρκία, να πάμε σε συνεκμετάλλευση με πνεύμα αλληλεγγύης, να διατηρήσουμε την ειρήνη", κλπ.

Στο άκουσμα τέτοιων ανθελληνικών θέσεων, αρκετοί πατριώτες ωρύονται. Στιγματίζουν τους προδότες, και μέχρι εκεί. Ουδεμία αντιπρόταση. Ουδένα προπαγανδιστικό σύνθημα που να ανατρέπει την πολιτική κατήφεια.

Όταν οι καθεστωτικοί τουρκολάγνοι μιλούν για συνεκμετάλλευση (=διαμοιρασμός εδαφών), κατ' αρχάς δεν πρέπει να διαφωνούμε με την έννοια του διαμοιρασμού κάποιων εδαφών με την Τουρκία. Δεν πρέπει να μας φοβίζει η λέξη διαμοιρασμός.

Αυτό που έχει σημασία είναι το σημείο που θα ξεκινά η γραμμή διαμοιρασμού.

Δικό μας καθήκον είναι να απαλλοτριώσουμε όλη την ειρηνιστική προπαγάνδα των τουρκολάγνων περί ηρέμων υδάτων, περί ελληνο-τουρκικής φιλίας, κλπ, πάντοτε όμως με αντίθετο περιεχόμενο.

Δηλαδή, φυσικά και συμφωνούμε να ξεκινήσουν φιλικές διαπραγματεύσεις για να μοιράσουμε ειρηνικώς την Μικρά Ασία.

Φυσικά και συμφωνούμε εν πνεύματι αλληλεγγύης να μοιράσουμε τις όχθες του Σαγγάριου ποταμού.

Φυσικά και συμφωνούμε να υπάρξει αμοιβαία συνεκμετάλλευση των Μικρασιατικών παραλίων.

Φυσικά και συμφωνούμε στον διαμοιρασμό της Κιλικίας.

Φυσικά και συμφωνούμε στην συνεκμετάλλευση του Ευξείνου Πόντου.

Εννοείται ότι τα περί αλληλεγγύης και ειρήνης με την Τουρκία για την συνεκμετάλλευση της Μικράς Ασίας είναι προπαγανδιστικές πομφόλυγες. Είναι το διπλωματικό περιτύλιγμα των Ελληνικών διεκδικήσεων.

Αλλά έτσι κανονικοποιούμε στο συλλογικό υποσυνείδητο του Λαού τον Ελληνικό επεκτατισμό, με ανώδυνες φράσεις.

Το σημείο-κλειδί είναι το πού ξεκινά ο άξων διαμοιρασμού. Αν ξεκινά στο Αιγαίο, έχουμε υποστεί εθνική καταστροφή. Αν όμως ξεκινά στον Σαγγάριο, τότε μιλάμε για εθνική επιτυχία.

Πριν φτάσουμε στο διπλωματικό στάδιο να χαρακτούν οι γραμμές διαμοιρασμού και να επικυρωθούν με μία διεθνή συνθήκη, προηγείται μία κολοσσιαία προπαγανδιστική προσπάθεια και από τις δύο πλευρές. Ένας στρατηγικός ανταγωνισμός. 

Αν εμείς παίζουμε πολιτικό κατενάτσιο και δεν διεκδικούμε συνεκμετάλλευση της Μικράς Ασίας, θα επικρατήσουν οι ραγιάδες που δέχονται την συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.

Δεν έχει νόημα να φωνασκούμε ότι αρνούμαστε έναρξη διαπραγματεύσεων για συνεκμετάλλευση, γενικώς και αορίστως.

Αυτό που έχει σημασία είναι να πεισθεί ο Ελληνικός Λαός ότι πρέπει οπωσδήποτε να επιδιώκουμε διαπραγματεύσεις για συνεκμετάλλευση, με βάση άλλες γραμμές διαμοιρασμού εδαφών. Όχι αυτές που θέλει η Τουρκία.