Το εκπαιδευτικό κρατικό καρτέλ πρέπει να καταργηθεί, και να θεσπιστεί το σχολείο επιλογής

 

Η κρατική μονοπωλιακή εκπαίδευση είναι ένα εκπαιδευτικό καρτέλ που καταστρέφει το πνεύμα και τις ζωές των μαθητών. Κρατά αιχμαλώτους μαθητές και γονείς, αφαιρώντας τους την δυνατότητα για πραγματική έρευνα και μάθηση.

Οι Έλληνες μαθητές εξαναγκάζονται να φοιτούν σε κρατικά σχολεία με αλλοεθνείς μαθητές, με ανελλήνιστους δασκάλους, και να παρακολουθούν κρατικά σχολικά προγράμματα που συσκοτίζουν αντί να διευρύνουν τους πνευματικούς ορίζοντες των παιδιών.

Πρέπει να θεσπιστεί η επιλογή σχολείου, δασκάλου, και μαθημάτων, από μικρές σχολικές ηλικίες μέχρι το πανεπιστήμιο.

Το ότι το εκπαιδευτικό καρτέλ έχει απαλλοτριώσει τον όρο δημόσια παιδεία, δεν σημαίνει ότι όντως προσφέρει δημόσια παιδεία. Εξαναγκάζει τους μαθητές να διδαχτούν μαθήματα ανθελληνικής παιδείας, δημιουργώντας μισέλληνες ρωμιούς σε μαζική παραγωγή.

Το πρόσχημα-φόβητρο που χρησιμοποιεί το εκπαιδευτικό καρτέλ εδώ και δεκαείτες για να παρασιτεί είναι ότι η ιδιωτική παιδεία συμφέρει τους πλουσίους, ενώ  τα πτωχά παιδιά δήθεν δεν θα μπορούν να σπουδάσουν. Στομφώδεις γελοιότητες για κατανάλωση από ουρακοτάγκους.

Όταν ένα στοιχειωδώς σοβαρό κράτος παρέχει ένα βοήθημα, πχ επίδομα διατροφής δεν είναι υποχρεωτικό να εξαργυρωθεί σε κάποιο κρατικό εστιατόριο. Εξαργυρώνεται σε οιαδήποτε ιδιωτική επιχείρηση εστιάσεως της προτιμήσεως του επιδοματούχου.

Όταν το κράτος επιδοτεί τα εισιτήρια για τις λεγόμενες άγονες γραμμές δεν σημαίνει ότι οι επιβάτες θα χρησιμοποιήσουν υποχρεωτικώς κάποια κρατική μεταφορική εταιρεία.  

Το ίδιο θα έπρεπε να ισχύει για την υποχρεωτική κρατική-μονοπωλιακή ασφάλιση. Οι ασφαλισμένοι πρέπει να δικαιούνται να απευθυνθούν σε ιατρό δικής τους επιλογής, και όχι σε αυτόν που ορίζει το κράτος ή αποκλειστικώς σε κρατικά νοσοκομεία. Τα νοσήλεια θα πληρωθούν από κάποιον κρατικό φορέα δια των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων και των εργοδοτών.

Το ίδιο πρέπει να ισχύει για την παιδεία. Οι φορολογούμενοι πρέπει να δικαιούνται να στέλνουν τα παιδιά τους σε σχολεία δικής τους επιλογής, και το  κράτος να καταβάλλει τα δίδακτρα στο σχολείο επιλογής των μαθητών.

Η κουτοπόνηρη πομφόλυγα ότι τάχα τα πτωχά παιδιά δεν θα έχουν χρήματα να σπουδάσουν επαναλαμβάνεται διαρκώς και εσκεμμένως για να υπονοήσει ότι δεν υπάρχουν άλλες λύσεις χρηματοδοτήσεως της σχολικής επιλογής των μαθητών. Υπάρχει άλλη λύση. Το κόστος διδάκτρων ανά μαθητή που ήδη καταβάλλει το κράτος σε κρατικά σχολεία, να επιτρέπεται να καταβληθεί σε σχολείο επιλογής του μαθητού.

Δεν υπάρχει κάποιος φυσικός νόμος που να συνδέει αρρήκτως την είσπραξη φόρων και την κατανομή αυτών σε αποκλειστικώς κρατικά ιδρύματα. Όπως δεν υπάρχει φυσικός νόμος που να συνδέει αρρήκτως την καταβολή του επιδόματος ενοικίου με την ενοικίαση κάποιου κρατικού οικήματος.

Τις τελευταίες δεκαετίες το εκπαιδευτικό καρτέλ ως αντεθνικός ολετήρας παπαγαλίζει την φράση, διαφορετικότητα και ανεκτικότητα στην παιδεία, εννοώντας την ανοχή στην εισβολή χιλιάδων αλλοεθνών μαθητών στο μονοπωλιακό εκπαιδευτικό σύστημα, φυσικά με χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Η υποβάθμιση της παιδείας βαπτίστηκε διαφορετικότητα από το εκπαιδευτικό καρτέλ.

Ο όρος διαφορετικότητα στην παιδεία πρέπει να έχει άλλο νόημα. Τα σχολεία πρέπει να έχουν δικαίωμα να προσφέρουν διαφορετικά σχολικά προγράμματα σε τομείς θρησκείας, οικονομίας, φιλοσοφίας, εθνολογίας, ανθρωπολογίας, πολιτικής, κοινωνιολογίας, ψυχολογίας, ιστορίας. Έτσι θα συντριβεί η κρατικο-μονοπωλιακή πολιτική ορθότητα που παράγει στρατιές αμορφώτων και ανθελλήνων.

Η δική τους διαφορετικότητα δεν ανέχεται διαφορετικότητα στην σκέψη, ούτε ποικιλομορφία αντιλήψεων. Η δική τους διαφορετικότητα αποσκοπεί στην μετατροπή της Ελλάδος σε πολυεθνικό κράτος.

Όσο ανεκτικοί είναι στην εισβολή λαθροεποίκων στο εκπαιδευτικό σύστημα, άλλο τόσο δυσανεκτικοί είναι στην ύπαρξη διαφορετικών αντιλήψεων στην παιδεία. Αυτό ακριβώς υπερασπίζεται το κρατικό εκπαιδευτικό μονοπώλιο: το πνευματικό μονοπώλιο.

Όσοι υποστηρίζουν το κρατικό εκπαιδευτικό καρτέλ θέλουν η κρατική γραφειοκρατία και η ρωμέικη αποβλάκωση να διαιωνίζεται στα σχολεία. Θέλουν τα σχολεία να παράγουν στρατιές αμορφώτων χωρίς κριτική σκέψη.

Χρειαζόμαστε εκπαιδευτικό συναγωνισμό και εκπαιδευτική ποικιλομορφία. 

Τα κατ’ επιλογήν σχολεία θα βοηθήσουν τους Έλληνες γονείς να στείλουν τα παιδιά τους σε σχολεία χωρίς αλλοδαπούς, σε σχολεία χωρίς woke ατζέντα, σε σχολεία που παρέχουν ελληνοκεντρική και όχι ιουδαιοχριστιανική παιδεία, σε σχολεία που ακονίζουν την κριτική σκέψη και δεν επιβάλλουν την ισοπεδωτική αποβλάκωση.

Αρκεί να αναγνωριστεί το δικαίωμα στην εκπαιδευτική διαφορετικότητα. Η εκπαιδευτική ποικιλομορφία θα επιτρέψει να υπάρχουν διαφορετικά σχολικά προγράμματα που να αποκλίνουν από την μία και μοναδική «αλήθεια» του ρωμέικου ψευδοκράτους.

Αρκεί να αναγνωριστεί το δικαίωμα επιλογής σχολείου με καταβολή διδάκτρων από το κράτος σε ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα της επιλογής του μαθητού ή των γονέων.

Το γελοίο παραμύθι ότι τάχα τα πτωχά παιδιά δεν θα μπορούν να πληρώσουν δίδακτρα και άρα δεν θα μπορούν να μορφωθούν, έχει καταρρεύσει σε άλλες χώρες, όπου η επιλογή σχολείου είναι πραγματικότητα με καταβολή διδάκτρων από το κράτος, τα οποία προέρχονται από τους φόρους των πολιτών.

Δημόσια Ελληνική Παιδεία σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει κρατικο-μονοπωλιακή ρωμέικη παιδεία.

Το αγαθό της Δημοσίας Παιδείας μπορεί να παρέχεται από Έλληνες ιδιώτες με καταβολή διδάκτρων από τους φορολογουμένους μέσω των κρατικών δαπανών.

Ειδικώς οι Έλληνες στο θρήσκευμα πρέπει να πρωτοστατούν στην απαγκίστρωση των παιδιών τους από το ρωμέικο σχολικό καρτέλ. Πρέπει να απαιτούν να τα στέλνουν σε σχολεία που παρέχουν προγράμματα βασισμένα στο Αρχαίο Ελληνικό Έθος, με πληρωμή διδάκτρων μέσω του κρατικού προϋπολογισμού.