Σε ιστορικά σημεία καμπής η αλλαγή συνόρων καθίσταται κανών

 

To θετικό από την ευρωπαϊκή κρίση και το ουκρανικό ζήτημα είναι ότι αρκετοί πολίτες εμπεδώνουν ότι τα σύνορα στην Ευρώπη δεν είναι σταθερά.

Παρά τις νομικίστικες πομφόλυγες που εκστομίζουν οι εκπρόσωποι του ρωμέικου (παρα)κράτους, τα σύνορα θα ξαναλλάξουν στην Ευρώπη είτε δια της βίας, είτε ειρηνικώς.

Άλλωστε στο πρόσφατο ευρωπαϊκό παρελθόν άλλαξαν τα σύνορα, ασχέτως αν οι ευρωραγιάδες αποφεύγουν τέτοιες παραδοχές για να μην δημιουργούνται επικίνδυνοι συνειρμοί: διάλυση Τσεχοσλοβακίας, διάλυση Γιουγκοσλαβίας, εισβολή στην Κύπρο, επανένωση Γερμανίας, απόσχιση Κοσόβου, γκριζάρισμα του Αιγαίου, και τώρα αλλαγή συνόρων στην Ουκρανία.

Συγχρόνως αλλάζουν διαρκώς άλλοι τύποι συνόρων: τα οικονομικά, δημογραφικά, και πολιτισμικά σύνορα της Ευρώπης έχουν υποστεί τεράστιες μεταβολές σε σχέση με την δεκαετία του 1990.

Στις ΗΠΑ, η κυβέρνηση απορρίπτει πλήρως την διεθνή φιλελεύθερη τάξη πραγμάτων και τους κανόνες της, και επαναφέρει το δίκαιο του ισχυρού και τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό βάσει σφαιρών επιρροής.

Βρισκόμαστε σε μία καμπή της ιστορίας όπου βαθμιαίες αλλαγές πολλών ετών συσσώρευσαν κοινωνική ενέργεια, η οποία τώρα εκλύεται σε συμπυκνωμένο χρόνο.

Είναι πασιφανές ότι θα καταστεί κανών η αλλαγή συνόρων και όσο ταχύτερα το κατανοήσει η Ελληνική κοινωνία, τόσο καλύτερα γι’ αυτήν.

Αν όμως ο Λαός συνεχίζει να πιστεύει τις ανοησίες του κάθε κυβερνητικού αξιωματούχου, ο οποίος ανεμίζει την συνθήκη της Λωζάνης ή άλλες διεθνείς συνθήκες ως έγκυρες και ως αποτρεπτικές για την εις βάρος μας αλλαγή συνόρων, τότε όντως θα υποστούμε νέα εθνική καταστροφή.

Η εποχή που ζούμε ενέχει κινδύνους αλλά και μεγάλες ευκαιρίες. Το ζήτημα είναι να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες με τον ελάχιστο δυνατό κίνδυνο, και να αλλάξουμε τα σύνορα υπέρ της Ελλάδος.

Η δική μου πρόβλεψη είναι ότι μετά την πτώση της ευρωατλαντικής αυτοκρατορίας, θα δούμε μία κατάσταση ανάλογη με αυτήν που βίωσε η Ευρώπη μετά την πτώση της δυτικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, όπου σε ελάχιστο χρονικό διάστημα δημιουργήθηκαν ένα σωρό νέα κράτη, αναδύθηκαν νέα βασίλεια, και ξεκίνησε η εποχή της φεουδαρχίας μετά την ρωμαϊκή πολυδιάσπαση.