Δεν επιτρέπεται να συμμετάσχουμε σε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με βάση το σχέδιο του Ζελένσκυ

Από την στιγμή που ο Ζελένσκυ εμπλέκει όλη την Δύση στον πόλεμο κατά της Ρωσσίας, και έλαβε εγγυήσεις από την «συμμαχία των προθύμων» ότι θα συνεχιστεί ο πόλεμος, σημαίνει ότι δεν θέλει η σύρραξη να περιοριστεί μεταξύ δύο μερών. Διεθνοποιεί τον πόλεμο, διότι πιστεύει ότι έτσι θα τον κερδίσει.

Τότε έχουμε και εμείς δικαίωμα ως χώρα να διευρύνουμε το πλαίσιο των διαπραγματεύσεων. Να ζητήσουμε να μην περιοριστεί η διαπραγμάτευση στα ουκρανικά εδάφη, αλλά να αφορά όλη την ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας.

Και να ανοίξουμε ζητήματα όπως το Κυπριακό και την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, και να θέσουμε το ζήτημα της διαλύσεως του ΝΑΤΟ ως θεμελιώδη εγγύηση διαρκούς ειρήνης στην Ευρώπη.

Δεν θα επιτρέψουμε στον οιονδήποτε Ζελένσκυ να εμπλέκει όλη την Ευρώπη για το δικό του συμφέρον, χωρίς να θέτουμε ευρύτερα ζητήματα εθνικής ασφαλείας και ευρωπαϊκής ειρήνης.

Ο διάλογος για τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με την Ρωσσία πρέπει να ξεκινήσει με προαπαιτούμενο την παροχή εγγυήσεων εκ μέρους της Δύσεως ότι θα διαλύσει πάραυτα το ΝΑΤΟ, και ότι θα αποσυρθούν όλα τα αμερικανικά στρατεύματα από την Ευρώπη.

Αλλιώς δεν πρόκειται να υπάρξει ειρήνη στην Ευρώπη. Για να υπάρξει ειρήνη, πρέπει να υπάρχει ισορροπία δυνάμεων. Από την στιγμή που οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης είναι υποταγμένες στο ΝΑΤΟ, ο πόλεμος θα συνεχιστεί.

Ο χειρότερος εφιάλτης της ευρωπαϊκής «συμμαχίας των προθύμων» δεν έχει γίνει ακόμη πραγματικότητα. Αλλά σύντομα μπορεί να δούν την Ινδία, την Κίνα, και τις ΗΠΑ, να στέκωνται στο πλευρό της Ρωσσίας, όχι επειδή την αγαπούν, αλλά προκειμένου να διαμοιράσουν την ΕΕ σε δικές τους σφαίρες επιρροής.

Όπως ο Ζελένσκυ εμπλέκει όλη την Ευρώπη, μπορεί ο Πούτιν να εμπλέξει όλη την Ασία.

Εις ό,τι αφορά το ψευτοτρίλημμα, α) η Ουκρανία υπό ρωσσική κατοχή, β) η Ουκρανία ως buffer zone, γ) η Ουκρανία υπό νατοϊκή κατοχή, υπάρχει και τέταρτη πιθανότητα, πιό ρεαλιστική: να μην υπάρχει καθόλου Ουκρανία.

Να διαμελιστεί ως κράτος και τα εδάφη του να απορροφηθούν από άλλα κράτη, οπότε έτσι παύει να υπάρχει ουκρανικό πρόβλημα το οποίο επαπειλεί την ανθρωπότητα με 3ο παγκόσμιο πόλεμο.

Η «συμμαχία των προθύμων» υπό γαλλο-βρετανική αιγίδα μπορεί να συνεχίσει τον πόλεμο, αλλά δύσκολα θα τον τελειώσει χωρίς αμερικανική βοήθεια.