Οι ελληνόφωνοι
ευρωπαϊστές δεν είναι ομοιογενές κίνημα. Όμως συνυπάρχουν κάτω από ένα κοινό
όραμα, την Ευρώπη των λαών, ή των εθνών, ή των τραπεζών. Οι διαφορές τους οξύνονται
σχετικώς με το τί Ευρώπη θέλουν, αλλά ποτέ δεν συζητούν την περίπτωση να
πετάξουμε την Ευρώπη έξω από την Ελλάδα.
Με τον όρο Ευρώπη
εννοούμε την πολιτική, ιστορική, οικονομική, γεωπολιτική, στρατιωτική, κοινωνική,
και πολιτισμική συνιστώσα του κοινού τους οράματος, όχι μόνο την ομοσπονδιακή της
έκφανση.
Η ανθελληνική
προπαγάνδα των ευρωπαϊστών δηλώνει ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα είναι μέρος της Ευρώπης.
Άρα, λένε, οφείλουμε να είμαστε σύμμαχοι με τους ευρωπαίους, άρα πρέπει να τους
θεωρούμε φίλους, εταίρους, αδελφούς, κλπ.
Το ερμηνευτικό τους
σχήμα στηρίζεται σε μία λανθασμένη παραδοχή και μία ουτοπία. Στηρίζεται στην
κατάργηση του ανταγωνισμού μεταξύ των εθνοτήτων και στην ενωμένη Ευρώπη. Οι
ευσεβείς πόθοι τούς οδηγούν στην λήθη της προσφάτου ευρωπαϊκής ιστορίας.
Αν τους ζητήσει κάποιος να αναφέρουν μία ιστορική περίοδο από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα όπου τα έθνη στην Ευρώπη δεν διεξήγαγαν πόλεμο μεταξύ των, προφανώς δεν έχουν απάντηση.
Αρκετοί εξ αυτών,
οι λευκοί ευρωπαϊστές, υπερτονίζουν την πάλη των φυλών. Εννοώντας ότι ως
λευκοί, κινδυνεύουν από τους κίτρινους και τους μαύρους, και καλούν σε λευκή
ενότητα. Με αποτέλεσμα ο φυλετικός τους διεθνισμός να υπερπηδά το «εμπόδιο» του
έθνους, και να καλούν σε επιμειξία μεταξύ λευκών.
Εχθρεύονται την
πάλη μεταξύ εθνών, διότι τους ενδιαφέρει πάνω απ’ όλα η λευκή διεθνιστική
ενότητα. Σε αυτό το σημείο η αντίληψή τους μοιάζει αρκετά με την αντίληψη της αριστερής
ταξικής κοσμοθεωρίας, η οποία εχθρεύεται την εθνική ενότητα διότι την
ενδιαφέρει πρωτίστως η ταξική διεθνιστική προλεταριακή ενότητα.
Θέτουν πάνω απ’ όλα
τα λευκά αδέλφια τους, κάτι αντίστοιχο που έκαναν οι κομμουνιστές που έθεταν
πάνω από όλα τα ταξικά προλεταριακά αδέλφια τους εις βάρος της χώρας τους. Ας
μην το παραδέχωνται οι λευκοί ευρωπαϊστές, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο.
Η στατική και
μονοδιάστατη αντίληψή τους, τούς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο λευκός εθνικιστής
είναι πάντα σύμμαχος και καλός. Ασχέτως αν στο μέλλον θα αφομοιώσει ή θα
εξοντώσει Ελληνικές κοινότητες του εξωτερικού. Ασχέτως αν στην Ουκρανία θα σκοτώσει
την Ελληνική κοινότητα.
Υιοθετώντας τις
υπερεθνικές ταυτότητες άνθρωπος, λευκός, ευρωπαίος, χριστιανός, αντί του Έλληνος,
θα φτάσουμε στο σημείο να καταδικάζουμε συμμαχίες με μαύρους κατά λευκών όταν
αυτό απαιτεί το εθνικό μας συμφέρον, πχ συμμαχία με Αφρικανούς κατά των Ισπανών
οι οποίοι μας εκβιάζουν με τα μνημόνια, συμμαχία με Ασιάτες κατά Ευρωπαίων πχ Ελλάδα-Κίνα
κατά Γερμανίας, συμμαχία με μουσουλμάνους κατά χριστιανών πχ Ελλάδα-Ιράν κατά
χριστιανικής Αγγλίας.
Όσοι χρησιμοποιούν τις
υπερεθνικές ταυτότητες δεν κατανοούν ότι ο αντίπαλος δεν σκέπτεται όπως αυτοί.
Ο Άγγλος χριστιανός δεν έχει κανένα πρόβλημα να συμμαχήσει με τον ισλαμιστή
νεοθωμανό εις βάρος της Ελλάδος, ο Γερμανός δεν έχει κανένα πρόβλημα να
συμμαχήσει με οιονδήποτε Ασιάτη(πχ Τούρκοι), εις βάρος της Ελλάδος.
Η αντίληψη των
υπερεθνικών συλλογικών ταυτοτήτων μας αφαιρεί την απαραίτητη διπλωματική και
τακτική ευελιξία. Δεσμευόμαστε στο άρμα της λευκής Ευρώπης αδιαφορώντας για τα
εθνικά μας συμφέροντα. Καταλήγουμε στο γελοίο συμπέρασμα ότι τα συμφέροντά μας
δεν αποκλίνουν ποτέ από τα συμφέροντα της Ευρώπης, πράγμα ανιστόρητο.
Η συμπεριφορά των
ελληνόφωνων ευρωπαϊστών πηγάζει εκ της πεποιθήσεως ότι οι ευρωπαίοι θα μας
σώσουν. Και εξ αιτίας της ιδεολογική τους ατροφίας, θεωρούν τον εαυτό τους ουραγό.
Όταν οι λευκοί
ευρωπαϊστές μιλούν για επιμειξία λευκών εθνοτήτων προς βελτίωση της λευκής φυλής,
προφανώς προάγουν ένα ευρωπαϊκό έθνος και όχι το Ελληνικό. Οι ναζί όταν
απεδέχοντο στις τάξεις τους κάποιον μη-γερμανό λευκό, προφανώς απέβλεπαν στον
εκγερμανισμό του. Το ζήτημα δεν είναι αν είχαν και μη-γερμανούς στα SS, αλλά τί ήθελαν να κάνουν
στους μη-γερμανούς λευκούς. Ήθελαν την αφομοίωσή τους.
Αντιθέτως οι
ελληνόφωνοι ευρωπαϊστές δεν κάνουν διάκριση. Αναφέρονται γενικώς στην ευρωπαϊκή
λευκή φυλή. Δεν εκφράζουν ξεκάθαρα το αν αποσκοπούν στην δημιουργία ενιαίου
ευρωπαϊκού έθνους, άρα στην σταδιακή κατάργηση του Ελληνικού έθνους.
Για αυτούς η Ελλάδα
είναι μέρος της Ευρώπης, οπότε τους είναι αδιανόητο να στραφεί ο Ελληνισμός κατά
της Ευρώπης. Και από την στιγμή που έχουν δημιουργήσει μία υποσυνείδητη
αλληλένδετη σχέση με την Ευρώπη, κάθε συμμαχία με εξωευρωπαϊκές δυνάμεις
θεωρείται προδοσία κατά της Ελλάδος.
Ο λόγος που συμπεριφέρονται
έτσι είναι επειδή δεν γνωρίζουν ευρωπαϊκή ιστορία, ούτε σκέπτονται με όρους
αιώνων. Λαμβάνουν μία φωτογραφία της Ευρώπης την σημερινή εποχή, την φιλτράρουν
μέσα από τα ευρωπαϊκά τους φίλτρα, και κατασκευάζουν ένα ερμηνευτικό σχήμα,
ουδεμία σχέση έχον με την πραγματικότητα.
Η ευρωπαϊκή ειρήνη που
ζήσαμε τα τελευταία χρόνια, αποτελεί ιστορική παρέκκλιση. Σύντομα θα
επανέλθουμε στη συνήθη πολιτική κατάσταση κατακερματισμού και ενδοευρωπαϊκών πολέμων.
Πρέπει να ξεκινήσει
διαδικασία εκκαθαρίσεως του κρατικού μηχανισμού, της κοινωνίας, της οικονομίας,
των μμε, των πανεπιστημίων, των ενόπλων δυνάμεων και σωμάτων ασφαλείας, της
δικαιοσύνης, των καλλιτεχνών, των κομμάτων, των τραπεζών, των επιχειρήσεων, από
τους ελληνόφωνους ευρωπαϊστές. Πρέπει να θεσπιστούν διατάγματα που θα υπαγορεύουν
την μαζική και υποχρεωτική τους εγκατάσταση στην Ευρώπη, ώστε αφ’ ενός να
ζήσουν εκεί που τους αρμόζει, στο φυσικό τους περιβάλλον, και αφ’ ετέρου να πάψουν
να αφελληνίζουν τον Ελληνικό Λαό.
Όποιος μιλά για
ενωμένη Ευρώπη, για ευρωπαϊκή συνεργασία, για Ευρώπη των λαών/εθνών, για
ευρωπαϊκή αυτοκρατορία, για ευρωπαϊκή ταυτότητα, για ευρωπαϊκό πολιτισμό, για
ευρωπαϊκή φυλή/έθνος, για ευρωπαϊκή ομοεθνία, για κοινή εξωτερική και αμυντική
πολιτική, θα χάνει την Ελληνική υπηκοότητα, και θα του αποδίδεται η ευρωπαϊκή υπηκοότητα.
Αποτελεί τον
μεγαλύτερο κίνδυνο για την ανθρωπότητα ο ευρωπαϊκός στρατιωτικός συνασπισμός. Η
ενωμένη Ευρώπη έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το στρατηγικό δόγμα ασφαλείας της
Ελλάδος.
Είμαστε σε πόλεμο
με την Ευρώπη. Η Ευρώπη (όχι η ΕΕ) προσπαθεί να μας αφανίσει από τον χάρτη των
εθνών, εδώ και πολλούς αιώνες. Από τα χρόνια των Γαλατών εισβολέων. Από τα
χρόνια των ρωμαίων και βυζαντινών αυτοκρατόρων. Από τα χρόνια του Αλάριχου και
των Γότθων εισβολέων. Από τα χρόνια των Σλαβικών κατακτήσεων. Από τα χρόνια της
Αγγλικής αποικιοκρατικής αυτοκρατορίας. Πρόκειται για μία διαδικασία που επαναλαμβάνεται
κάθε 100-200 χρόνια.
Αν ο Ελληνισμός
εθιστεί στην συνεργασία με τους κατακτητές ευρωπαίους, θα αφανιστεί δια παντός
από τον ιστορικό χάρτη. Η οθωμανική και η ευρωπαϊκή κατοχή είναι εξ ίσου
επικίνδυνες. Δεν επιτρέπεται να κάνουμε επιλογή κατακτητών.
Η πάλη που
διεξάγουμε πρώτα περνά από το στάδιο της ανεξαρτησίας από την Ευρώπη, και μετά από
το στάδιο της γεωστρατηγικής επεκτάσεως εις βάρος της Ευρώπης.
Που να δεις και πόσο ανελέητα πρέπει να πολεμηθεί ο Μισευρωπαικός εχθρός που λέγετε επαρχιώτικος εθνικισμός και που είναι έναντι στην Οικουμενικότητα την οποία και ξεκίνησε ο Μέγας Αλέξανδρος στην περιοχή μας με την Περσίδα γυναίκα του !
ReplyDeleteεσύ είσαι για το Δρομοκαϊτειο
Deleteεξαιρετική ανάλυση από τον σύντροφο Ιφικράτη, όσος είναι ο κίνδυνος και η βλάβη από το νταλαβέρι με τους Τούρκους άλλο τόσο και με τους Ευρωπαίους - η Σκύλλα και η Χάρυβδη το λέει ξεκάθαρα η ιστορία το λέει και ο Σολωμός στους Ελεύθερους Πολιορκημένους :
ReplyDelete"Αραπιάς άτι, Γάλλου νους, βόλι Τουρκιάς, τόπ’ Άγγλου!
Πέλαγο μέγα πολεμά, βαρεί το καλυβάκι"