Saturday, November 14, 2015

Η ρωσσική διπλωματία συναγωνίζεται σε αφέλεια την αμερικανική διπλωματία




Ενώ η Ρωσσία επί 4,5 χρόνια δήλωνε ότι το μέλλον της κυβερνήσεως Άσσαντ θα αποφασιστεί από τον Συριακό λαό και κανέναν άλλο, στις πρόσφατες διαπραγματεύσεις στην Βιέννη, ο Ρώσσος ΥΠΕΞ Λαβρώφ ανακοίνωσε την δημιουργία μίας μεταβατικής κυβερνήσεως η οποία θα οδηγήσει την χώρα σε νέο σύνταγμα και νέες εκλογές, χωρίς να ρωτηθεί ο Συριακός λαός.

Ρώτησε ο Λαβρώφ τον λαό της Συρίας αν θέλει μεταβατική κυβέρνηση και νέο σύνταγμα; Προφανώς όχι; Καί τί νόημα είχαν τότε οι προεδρικές εκλογές που έγιναν πέρυσι;

Το χειρότερο έγκλημα που διαπράττει αυτή την στιγμή η Ρωσσική διπλωματία είναι ότι προσπαθεί να δημιουργήσει από το πουθενά νόμιμη αντικαθεστωτική αντιπολίτευση και την προωθεί να μοιραστεί την εξουσία με το καθεστώς του Άσσαντ.

Την στιγμή που οι Αμερικανοί στρατηγοί παραδέχονται ότι στο έδαφος της Συρίας δεν υπάρχουν παρά μόνον 4-5 μετριοπαθείς αντάρτες απ' αυτούς που εκπαίδευσε η CIA, και ότι οι περισσότεροι αντάρτες έχουν ενταχθεί είτε στην ISIL είτε στην Al-Nusra, είναι απαράδεκτο ο Λαβρώφ να ανακοινώνει δημιουργία μεταβατικής κυβερνήσεως με συμμετοχή "μετριοπαθών" ανταρτών, την στιγμή που αυτοί δεν υφίστανται στο έδαφος όπως ομολογεί η Αμερικανική κυβέρνηση.

Η συμπεριφορά της ρωσσικής διπλωματίας είναι εγκληματική στο συγκεκριμένο ζήτημα. Θα προξενήσει μεγαλύτερη αστάθεια στην Συρία. Η ρωσσική διπλωματία αποδεικνύεται εξίσου αφελής με την αμερικανική διπλωματία, η οποία διεξήγαγε έναν ανατρεπτικό πόλεμο στο Ιράκ, και το μόνο που κατάφερε ήταν να σπρώξει το Ιράκ στην αγκαλιά του Ιράν.

Το ίδιο θα συμβεί με την ρωσσική επέμβαση στην Συρία. Θα επιτύχει το αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Θα σπρώξει την Συρία στην αγκαλιά της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ, χάρις την βλακώδη στάση της ρωσσικής διπλωματίας.

Η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίζει το ζήτημα της Συρίας όπως η Ρωσσία αντιμετωπίζει το ζήτημα της ανατολικής Ουκρανίας, όπου δεν επιτρέπει να πλησιάσει το ΝΑΤΟ τα σύνορά της. Η Ελλάδα επ' ουδενί λόγω δεν μπορεί να επιτρέψει να μετατραπεί η Συρία σε προτεκτοράτο της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΠΑ. Αν το επιτρέψει, ανατρέπεται η γεωστρατηγική ασφάλεια των νοτιοανατολικών της συνόρων. 

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει παρόμοιο πρόβλημα στρατηγικής ασφαλείας με την Ρωσσία, η οποία είναι περικυκλωμένη από φιλοαμερικανικές χώρες. Η μόνη διαφορά είναι ότι αντί για έδαφος, μας χωρίζει θάλασσα με τα ισλαμικά κράτη.

Το πρόβλημα στρατηγικής ασφαλείας της Ελλάδος επεκτείνεται σε όλα τα νότια και ανατολικά της σύνορα. Τουρκία, Ιορδανία, Λίβανος, Αίγυπτος, Αλγερία, Λιβύη, Μαρόκο, Τυνησία, Σαουδική Αραβία, Ισραήλ, είναι χώρες φίλα προσκείμενες στις ΗΠΑ.  

Με εξαίρεση το Ισραήλ και την Συρία, οι υπόλοιπες χώρες ολισθαίνουν προς ένα σουνιτικό θεοκρατικό καθεστώς.

Αν αδιαφορήσει η Ελλάδα για την επικείμενη αλλαγή καθεστώτος στην Συρία, θα περικυκλωθεί από σουνιτικά θεοκρατικά καθεστώτα,  με τρομακτικές συνέπειες για το μέλλον του Ελληνισμού. 

Τα σωματεία της Ελληνικής Διασποράς και τα αντικαθεστωτικά κινήματα της Ελλάδος πρέπει να κινητοποιηθούν για να αποτρέψουν μία τέτοια εξέλιξη. Η ανυπαρξία επίσημης κρατικής διπλωματίας δεν μας επηρεάζει. Έτσι και αλλιώς η δημόσια διπλωματία λαμβάνει χώρα στα κοινωνικά δίκτυα από μη-κρατικούς δρώντες.

Όποιος βρίσκει ως δικαιολογία ότι δεν έχουμε ικανή κυβέρνηση για τέτοιους διπλωματικούς χειρισμούς, είναι πολιτικώς άχρηστος. Η δημόσια διπλωματία ασκείται κυρίως από τους απλούς πολίτες και τα κοινωνικά κινήματα, και λιγώτερο από τις κυβερνήσεις.

No comments:

Post a Comment