Wednesday, November 11, 2015

Ο Πούτιν θα ανατρέψει τον Άσσαντ, όχι ο Ομπάμα


Η ρωσσική ηγεσία έχει υποβάλλει στους δυτικούς συμμάχους και στην συριακή αντιπολίτευση ένα "ειρηνευτικό" σχέδιο για την Συρία, το οποίο περιλαμβάνει την αποπομπή του Άσσαντ και την συμμετοχή αντικαθεστωτικών ομάδων στην νέα κυβέρνηση παραχωρώντας γενική αμνηστία, πλην της ISIL

Η πρόταση της ρωσσικής διπλωματίας νομιμοποιεί το αφήγημα των ΗΠΑ, ήτοι διακρίνει τους "μετριοπαθείς" αντάρτες από τους τρομοκράτες. Κάτι το οποίο δεν ισχύει αντικειμενικώς. Οι "μετριοπαθείς" αντάρτες όχι μόνον θα καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, επιπροσθέτως θα έχουν το δικαίωμα να συμμετάσχουν στην νέα κυβέρνηση. 

Ό,τι δεν κατάφεραν οι ΗΠΑ εις βάρος του καθεστώτος Άσσαντ μετά από 4 χρόνια εξωτερικής παρεμβάσεως, θα το επιτύχει η ρωσσική ηγεσία.

Ο Πούτιν θα ανατρέψει τον Άσσαντ, όχι ο Ομπάμα. Αυτό να γίνει μάθημα στους ελληνόφωνους θαυμαστές του Πούτιν.

Πρώτον, σε έναν πόλεμο δεν επιδιώκουμε την ειρήνη πριν την ήττα του αντιπάλου. Πρώτα ολοκληρωτική συντριβή του αντιπάλου, και μετά υπογραφή ειρήνης με τους δικούς μας όρους. Σκοπός ενός καθεστώτος είναι να συντρίψει τον εσωτερικό εχθρό και όχι να μοιραστεί την εξουσία μαζί του. 

Δεύτερον, το καθεστώς Άσσαντ εξασφαλίζει μία συγκεκριμένη γεωπολιτική και γεωστρατηγική στάση της Συρίας, ήτοι ένταξη στον μικρό άξονα Συρία-Χεζμπολάχ-Ιράν, και στον μεγάλο άξονα Ιράν-Ρωσσία-Κινα. Αν συμπεριληφθούν σουνιτικά και άλλα αντικαθεστωτικά στοιχεία στην νέα κυβέρνηση, είναι δεδομένο ότι η Συρία θα αλλάξει γεωστρατηγικό προσανατολισμό.

Την ανατροπή του Άσσαντ την σχεδίαζαν εδώ και πολλά χρόνια οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Η ευθύνη για την αγριότητα του "εμφύλιου" ανήκει κυρίως στα σουνιτικά όμορα κράτη. Ο Άσσαντ δεν είχε κανένα συμφέρον να μετατρέψει την χώρα του σε σουνιτικό προτεκτοράτο της Τουρκίας και της Σ. Αραβίας.

Αν η Συρία αποκτήσει μία κυβέρνηση με σουνίτη πρόεδρο θα διαταραχθεί η συμμαχία Ιράν-Συρίας. Η Σαουδική Αραβία και η Τουρκία θα αποκομίσουν πολιτικά οφέλη από την απομάκρυνση του Άσσαντ. Οι θυσίες του Συριακού στρατού θα πάνε χαμένες. Και όλα αυτά στο όνομα της "ειρήνης" με την σφραγίδα του Πούτιν. 

Στα διπλωματικά παρασκήνια σίγουρα διεξάγεται ένα πολιτικό παζάρι μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσσίας για την Ανατολική Ουκρανία, το Συριακό καθεστώς, και το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Δεν θα με εξέπληττε αν η ρωσσική ηγεσία αντάλασσε τον Άσσαντ με την υπαναχώρηση των ΗΠΑ στο Ουκρανικό ζήτημα. 

1 comment:

  1. Μπορούσε να κάνει αλλιώς ο Άσσαντ; Τι θα μπορούσε να κάνει χωρίς μια νίκη στον ορίζοντα; Κατά τη γνώμη μου, η μόνη νίκη που θα μπορούσε να αποκτηθεί είναι η πύρρειος νίκη.

    ReplyDelete