ΟΜΗΡΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
Την Παλλάδα Αθηνά, τη δοξασμένη θεό, να τραγουδώ αρχίζω,
την γλαυκώπιδα, την πολύσοφη, αυτή που έχει άκαμπτη καρδιά,
τη σεβαστή παρθένα, της πόλης την προστάτρια, την τρανή,
την Τριτογενή, αυτή που γέννησε ο ίδιος ο πολύσοφος Δίας
απο το σεμνό κεφάλι του, ενώ αυτή βγήκε με όπλα πολεμικά
χρυσά κι ολόλαμπρα. σεβασμός κυρίεψε όλους τους αθανάτους,
καθώς την έβλεπαν. εκείνη μπροστά στον Δία τον ασπιδοφόρο
όρμησε βιαστικά απο το αθάνατο κεφάλι του ταρακουνώντας
το οξύ κοντάρι της. κι ο μέγας Όλυμπος τρανταζόταν
τρομερά απο τη δύναμη της γλαυκώπιδας. και τριγύρω η γη
αντίχησε φοβερά. η θάλασσα αναταράχτησε, καθώς κύματα
πορφυρά ανακατώθηκαν. το κύμα χυνόταν έξω ξαφνικά.
κι ο λαμπρός γιος του Υπερίωνα σταμάτησε για ώρα πολλή
τους γρηγοπόδαρους ίππους του, ωσότου η κόρη έβγαλε απο τους ώμους
τους αθάνατους τα θεόμορφα όπλα, η Παλλάδα Αθηνά.
και χάρηκε πολύ μες στην ψυχή του τότε ο πολύσοφος Δίας.
και εσύ να έχεις χαρές, τέκνο του Δία του ασπιδοφόρου.
κι εγώ πάλι θα σε μνημονεύσω και σε άλλο τραγούδι μου.
ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
Ώ Παλλάδα μονογενής, πού είσαι το σεμνό τέκνον του μεγάλου Διός, σεβαστή μακαριά θεά, πού διεγείρεις τον θόρυβο του πολέμου, κρατερόκαρδε.
Σύ αγαπάς τα όπλα οιστρηλατείς (ξεσηκώνεις) τις ψυχές των ανθρώπων με μανίες είσαι ή κόρη πού γυμνάζεις (ασκείς) καί έχεις φρικτήν οργήν (διότι τρομάζουν με την Οργή σου).
Εσύ εφόνευσες την Γοργόνα, αποφεύγεις το συζυγικό κρεββάτι, αλλά είσαι ή πολυευτυχι-σμένη μητέρα των τεχνών.
Εσύ παρέχεις παρορμήσεις, αγαπάς να ξεσηκώνης οίστρον (μανίαν) εις τους κακούς, εις τους ανθρώπους όμως είσαι ή φρόνησις (ή φρονιμάδα) εγεννήθης εκ φύσεως αρσενική καί θηλυκή, εσύ γεννάς τους πολέμους, αλλά είσαι και ή σύνεσις.
Ποικιλόμορφε, πού βλέπεις με οξύτητα, ενθουσιαστική, πού έχεις λαμπράν τιμήν εσύ εξωλόθρευσες τους Φλεγραίους γίγαντας, εσύ οδηγείς τους ίππους. Είσαι ή Τριτογένεια μας απαλλάσσεις από τα κακά, είσαι ή θεά. πού μας φέρεις την νίκην ή γαλανομάτα, ή εφευρίσκουσα τέχνας, ή βασίλισσα πού δέχεται πολλές ικεσίες ήμερα καί νύχτα πάντοτε στις τελευταίες ώρες άκουσε τις ευχές μου καί δόσε μας είρήνην, πού παρέχει πολλήν εύτυχίαν, καί ικανοποίησιν καί υγείαν μ' ευτυχισμένες ώρες.
Την Παλλάδα Αθηνά, τη δοξασμένη θεό, να τραγουδώ αρχίζω,
την γλαυκώπιδα, την πολύσοφη, αυτή που έχει άκαμπτη καρδιά,
τη σεβαστή παρθένα, της πόλης την προστάτρια, την τρανή,
την Τριτογενή, αυτή που γέννησε ο ίδιος ο πολύσοφος Δίας
απο το σεμνό κεφάλι του, ενώ αυτή βγήκε με όπλα πολεμικά
χρυσά κι ολόλαμπρα. σεβασμός κυρίεψε όλους τους αθανάτους,
καθώς την έβλεπαν. εκείνη μπροστά στον Δία τον ασπιδοφόρο
όρμησε βιαστικά απο το αθάνατο κεφάλι του ταρακουνώντας
το οξύ κοντάρι της. κι ο μέγας Όλυμπος τρανταζόταν
τρομερά απο τη δύναμη της γλαυκώπιδας. και τριγύρω η γη
αντίχησε φοβερά. η θάλασσα αναταράχτησε, καθώς κύματα
πορφυρά ανακατώθηκαν. το κύμα χυνόταν έξω ξαφνικά.
κι ο λαμπρός γιος του Υπερίωνα σταμάτησε για ώρα πολλή
τους γρηγοπόδαρους ίππους του, ωσότου η κόρη έβγαλε απο τους ώμους
τους αθάνατους τα θεόμορφα όπλα, η Παλλάδα Αθηνά.
και χάρηκε πολύ μες στην ψυχή του τότε ο πολύσοφος Δίας.
και εσύ να έχεις χαρές, τέκνο του Δία του ασπιδοφόρου.
κι εγώ πάλι θα σε μνημονεύσω και σε άλλο τραγούδι μου.
ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
Ώ Παλλάδα μονογενής, πού είσαι το σεμνό τέκνον του μεγάλου Διός, σεβαστή μακαριά θεά, πού διεγείρεις τον θόρυβο του πολέμου, κρατερόκαρδε.
Σύ αγαπάς τα όπλα οιστρηλατείς (ξεσηκώνεις) τις ψυχές των ανθρώπων με μανίες είσαι ή κόρη πού γυμνάζεις (ασκείς) καί έχεις φρικτήν οργήν (διότι τρομάζουν με την Οργή σου).
Εσύ εφόνευσες την Γοργόνα, αποφεύγεις το συζυγικό κρεββάτι, αλλά είσαι ή πολυευτυχι-σμένη μητέρα των τεχνών.
Εσύ παρέχεις παρορμήσεις, αγαπάς να ξεσηκώνης οίστρον (μανίαν) εις τους κακούς, εις τους ανθρώπους όμως είσαι ή φρόνησις (ή φρονιμάδα) εγεννήθης εκ φύσεως αρσενική καί θηλυκή, εσύ γεννάς τους πολέμους, αλλά είσαι και ή σύνεσις.
Ποικιλόμορφε, πού βλέπεις με οξύτητα, ενθουσιαστική, πού έχεις λαμπράν τιμήν εσύ εξωλόθρευσες τους Φλεγραίους γίγαντας, εσύ οδηγείς τους ίππους. Είσαι ή Τριτογένεια μας απαλλάσσεις από τα κακά, είσαι ή θεά. πού μας φέρεις την νίκην ή γαλανομάτα, ή εφευρίσκουσα τέχνας, ή βασίλισσα πού δέχεται πολλές ικεσίες ήμερα καί νύχτα πάντοτε στις τελευταίες ώρες άκουσε τις ευχές μου καί δόσε μας είρήνην, πού παρέχει πολλήν εύτυχίαν, καί ικανοποίησιν καί υγείαν μ' ευτυχισμένες ώρες.
Ορφισμός καλείται γενικά η μυστηριακή λατρεία που εμφανίστηκε τον 6ο αιώνα π.Χ. Οι λάτρεις πίστευαν ότι τη διαμόρφωσε ο Ορφέας, προβαίνοντας σε μία ριζική αναμόρφωση των μυστηρίων του θεού Διόνυσου, δίνοντάς τους μία καθαρά πνευματική προοπτική.
ReplyDeleteΤο τελετουργικό του ορφισμού περιελάμβανε νηστείες, καθαρμούς, καθαρότητα βίου, αποχή από βρώση κρέατος και πολλούς εξορκισμούς. Το ζητούμενο μέσα απ' όλα αυτά ήταν η τελική απαλλαγή από τον κύκλο των διαρκών μετενσαρκώσεων, μετέχοντας σε μία διαρκή μυστηριακή ζωή αποτέλεσμα της οποίας ήταν ο τέλειος εξαγνισμός και η αποκατάσταση της ψυχής στην πρότερη μακαρία κατάστασή της μέσα στην θεία πληρότητα-αθανασία. Ο ορφισμός, όπως και άλλες μυστηριακές λατρείες, θεωρείται ότι προετοίμασε διανοητικά τους μεσογειακούς λαούς για την αποδοχή του χριστιανικού κηρύγματος.
Βικιπέδεια
Κύριε Ιφικράτη θα μου επιτρέψεις σε παρακαλώ να σχολιάσω ένα χωρίο του κειμένου που ανάρτησα αυτούσιο χθες από τη συγκεκριμένη ιστοσελίδα..."θεωρείται ότι προετοίμασε διανοητικά τους μεσογειακούς λαούς για την αποδοχή του χριστιανικού κηρύγματος"....κατά περίεργο τρόπο οι Ναζωραίοι της ηπειρωτικής Ευρώπης χρησιμοποιούν το ίδιο επιχείρημα αναφορικά με τον εκχριστιανισμό των τευτονικών λαών.Στην δική τους περίπτωση ο ηλιακός και "θνήσκων" Θεός Baldur αντικαταστάθηκε εντέχνως και προπαγανδιστικώς από τον.."Λευκό Χριστό".Ο χριστιανισμός δεν επιβλήθηκε αποκλειστικά στην Ελλάδα μας και στην Ευρώπη μέσω του βίαιου προσηλυτισμού."Επρεπε" να "κερδίσει" την καρδιά και τον νου των ανθρώπων,αντικαθιστώντας τις ευγενέστερες Θεικές-φυλετικές μορφές με το δικό του κοσμοπολίτικο "μεσσία".
DeleteΌχι, δεν μας "προετοίμασε διανοητικά". Το ακριβώς αντίθετο, οι χριστιανοί αντέγραψαν το μύθο του χριστού από αρχαίους ηλιακούς θεούς και μυστηριακές λατρείες για να μας φέρουν με το μέρος τους. Μέχρι και αρχαίες εορτές έκλεψαν και το μόνο που άλλαξαν ήταν ότι έβαλαν το μύθο του χριστού μέσα. Τα χριστούγεννα π.χ. είναι κάτι τελείως παγανιστικό. Το ίδιο έκαναν και με την Καινή Διαθήκη, δημιούργησαν κείμενα της Καινής Διαθήκης τεχνητά ώστε να εκπληρώνουν δήθεν κάποιες προφητείες της Παλαιάς. Γενικώς ο χριστιανισμός είναι ένα copy paste και τίποτα παραπάνω.
Delete