H πολιτική ένδεια του εθνικιστικού χώρου στην Ελλάδα δεν υπολείπεται του μέσου όρου των μη-εθνικιστικών σχηματισμών

 

Το πόσο πτωχός από πολιτικο-πνευματικής απόψεως είναι ο λεγόμενος εθνικιστικός χώρος στην Ελλάδα, αποδεικνύεται από το χαμηλό επίπεδο αντιλήψεως για το πρόβλημα που υποτίθεται ότι θέλει να επιλύσει: την σωτηρία του Έθνους.

Αν κάποιος μελετούσε το τί γινόταν στην Βρετανία στην περίοδο πριν από το Brexit (2016), θα διεπίστωνε ότι ένα σωρό οργανώσεις, δεξαμενές σκέψεως, εξειδικευμένοι φορείς, υπέβαλαν αναλυτικές εκθέσεις και προτάσεις για κάθε τομέα πολιτικής.

Πχ, τί σκοπεύουμε να κάνουμε στην εξωτερική μας πολιτική όντας εκτός ΕΕ, τί πρόκειται να αλλάξουμε στην φορολογία, τί προτείνουμε για την εξάλειψη της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, τί προτείνουμε για το εμπόριο με τις χώρες εντός και εκτός Ευρώπης.

Εν ολίγοις λειτουργούσαν ως σκιώδη κυβέρνηση, ή ως οιονεί νέο καθεστώς, χαράσσοντας λεπτομερείς πολιτικές με σκοπό να τις εφαρμόσουν την επομένη μέρα στην εξουσία.

Στην Ελλάδα ο λεγόμενος εθνικιστικός χώρος περιορίζεται σε συνθήματα, σε αναπολήσεις συμβόλων του παρελθόντος, σε αρνητική κριτική του καθεστώτος, και φυσικά σε 4-5 κοινοτοπίες (έξω οι λαθρομετανάστες, να πάρουμε την Πόλη, κλπ).

Αν όμως τους ζητηθεί ένας λεπτομερές αμυντικό πρόγραμμα, ή μία μακροσκελή έκθεση για το ποιά θα είναι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδος εντός ή εκτός ΕΕ υπό μία εθνικιστική κυβέρνηση, κάτι τέτοιο δεν υπάρχει.

Και ο λόγος που δεν υπάρχει είναι διότι ουδέποτε ασχολήθηκαν σοβαρώς με το ενδεχόμενο καταλήψεως της εξουσίας. Ουδέποτε σκέφτηκαν να καταρτίσουν λεπτομερή σχέδια για την απελευθέρωση της Κύπρου, της Βορείου Ηπείρου, της Ανατολικής Θράκης, της Σικελίας, κ.α.

Το μυαλό τους δεν πάει παραπέρα. Περιορίζεται σε απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Όταν τεθεί το θέμα της υψηλής στρατηγικής, δεν έχουν καμμία απάντηση όπως άλλωστε οι περισσότερες πολιτικές παρατάξεις στην Ελλάδα.

Ένα κίνημα, αυτοπροσδιοριζόμενο ως εθνικιστικό, αν όντως σκοπεύει να πάρει την εξουσία, δεν περιμένει τελευταία στιγμή για να πεί στους οπαδούς του τί θα κάνει με την νομισματική πολιτική της χώρας. Θα παραμείνει στο ευρώ; Θα επαναφέρει το εθνικό νόμισμα;

Ο τρόπον τινά εθνικιστικός χώρος, θα έπρεπε με μία φωνή να υποστηρίζει αναφανδόν την έξοδο από το ευρώ και την επαναφορά στην δραχμή. Αντ' αυτού, επικρατεί άκρα του τάφου σιωπή ή άγνοια ή αδιαφορία για ένα θεμελιώδες εθνοκοινωνικό ζήτημα.

Αντίστοιχη κατάσταση στο ενεργειακό πρόβλημα. Τί θα κάνει μία εθνικιστική παράταξη στο ζήτημα της πράσινης ενέργειας; Θα εγκλωβίσει την Ελλάδα στο παραμύθι της κλιματικής απάτης ή θα επαναφέρει τους υδρογονάνθρακες σε συνδυασμό με τα πυρηνικά και υδροηλεκτρικά εργοστάσια;

Θα πολεμήσει κατά του ΝΑΤΟ ή υπέρ του ΝΑΤΟ; Θα αποδεχθεί το νέο ισλαμικό καθεστώς στην Συρία ή θα το ανατρέψει; Θα προσπαθήσει να διαλύσει την Ευρωπαϊκή Ένωση ή να μετριάσει τις εξουσίες της;

Η πολιτική κατάπτωση είναι πασιφανής σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Αλλά όσα κόμματα "εθνικίζουν" δεν έχουν καμμία δικαιολογία. Έχουν ενσωματώσει στο πολιτικό τους DNA το φαίνεσθαι, τα πολιτικά μνημόσυνα, και την συνθηματολογία άνευ σοβαρού περιεχομένου.

Η χάραξη υψηλής στρατηγικής τούς είναι παντελώς άγνωστη.

Θα μπορούσαν να αντιγράψουν ωρισμένες ιδέες από έναν πρώην κορυφαίο σύμβουλο του Βρετανού πρωθυπουργού Boris Johnson, του Dominic Cummings, ο οποίος δεν είναι εθνικιστής. Eίναι ένας τυπικός δεξιός, Tory.

Αλλά έχει υψηλό βαθμό καταρτίσεως σε ζητήματα ιστορίας, διπλωματίας, στρατηγικής. Αντιλαμβάνεται προβλήματα που ανακύπτουν από σύνθετα προσαρμοστικά συστήματα (complex adaptive systems), και είχε προτείνει στο κορυφαίο επιτελείο του Johnson την υιοθέτηση της ολιστικής προσεγγίσεως στην κυβερνητική πολιτική (systems thinking-συστημική σκέψη). Συγχρόνως προωθούσε την επιχειρησιακή αριστεία (operational excellence), προτείνων στους συναδέλφους του να μελετήσουν το κλασσικό σύγγραμμα του Andrew Grove, High Output Management.

https://dominiccummings.substack.com/p/people-ideas-machines-ix-a-britains