Κατά καιρούς διάφοροι ευρωλάγνοι γεωπολιτικοί αναλυτές για να αποδείξουν
την (εγγενή) ανικανότητά τους, επαναφέρουν το ζήτημα της συμμαχίας
Ελλάδος-Γαλλίας. Θεωρούν (βλακωδώς) ότι ένα καθεστώς αποτελούμενο από
καρπαζοεισπράκτορες μπορεί να δελεάσει την Γαλλία να πολεμήσει στο πλευρό της
Ελλάδος κατά της Τουρκίας.
Είναι τόσο τυφλωμένοι από τον ευρωπαϊσμό τους που δεν βλέπουν ότι αντί η Γαλλία να στηρίξει τον Άσσαντ, τον πολέμησε και εστοιχήθη με τους φιλότουρκους τζιχαντιστές. Αυτό όμως αφορά την πρόσφατη ιστορία.
Στο παρελθόν, από το 1536 μαχχ και για περίπου δυόμισι αιώνες, υπήρχε η
Γαλλο-Οθωμανική συμμαχία, δια της οποίας η Γαλλία αντιπαρετέθη με την
αυτοκρατορία των Αψβούργων.
Επειδή η Οθωμανική αυτοκρατορία πολεμούσε κατά των Αψβούργων, η Γαλλία
συμμάχησε μαζί της αντιμετωπίζουσα μία ευρωπαϊκή δύναμη ως κοινό εχθρό σε
συνεργασία με μία εξωευρωπαϊκή δύναμη.
Ας υπογραμμιστεί ότι εκείνα τα χρόνια το χριστιανικό θρήσκευμα ήτο
εντονώτερο στην Ευρώπη και έπαιζε σημαντικό ρόλο στις διπλωματικές σχέσεις.
Παρ' όλα αυτά η Γαλλία συμμάχησε με τους Οθωμανούς εναντίον Ευρωπαίων.
Όσοι γλείφτες των Ευρωπαίων (και ιδίως των Γάλλων) περιμένουν στρατιωτική συνδρομή κατά της Τουρκίας, καλύτερα να προετοιμάζωνται για το ενδεχόμενο η Γαλλία να συμμαχήσει με την Τουρκία εις βάρος της Ελλάδος. Αυτό είναι πιθανώτερο σενάριο από το να συμμαχήσει η Γαλλία με την Ελλάδα εναντίον της Τουρκίας.
Γι' αυτό η Ελλάδα δεν πρέπει να επιβαρύνεται από ηθικές αναστολές στην εξωτερική της πολιτική. Πρέπει να είναι έτοιμη να συμμαχήσει με εξωευρωπαϊκές δυνάμεις εναντίον ευρωπαϊκών δυνάμεων.
Μία τέτοια περίπτωση είναι η Αλγερία. Θα μπορούσε να υπογραφεί μία στρατιωτική συμμαχία Ελλάδος-Αλγερίας για να εξουδετερωθεί η γαλλική αποικιοκρατική πολιτική στην Αφρική.
No comments:
Post a Comment