Αν υποθέσουμε ότι η Ελλάδα ήθελε να επεκταθεί προς Δυσμάς και να απελευθερώσει
εδάφη που βρίσκονται υπό την κατοχή δυτικών κρατών και ελέγχονται από τον
συνασπισμό ΕΕ/ΝΑΤΟ, τί διαφορετικό θα έκανε σε σχέση με την Ρωσσία;
Η Ρωσσία ως γνωστόν ακολουθεί τον άγαρμπο, άμεσο τρόπο. Μετωπική στρατιωτική εισβολή. Ακόμη και αν η Ελλάδα διέθετε το στρατιωτικό εκτόπισμα της Ρωσσίας θα ήτο ανοησία να χρησιμοποιήσει τον άξονα επιθέσεως που χρησιμοποίησε η Ρωσσία κατά της Ουκρανίας.
Όταν πρόκειται να καταβάλλουμε έναν εχθρό, ο Ελληνισμός αφ' ενός οφείλει να προδιαμορφώνει το επιχειρησιακό περιβάλλον, αφ' ετέρου να επιτίθεται στο μονοπάτι μικροτέρας αντιστάσεως.
Είναι πασιφανές ότι τα δυτικά κράτη, η ΕΕ και το ΝΑΤΟ, δεν προβάλλουν καμμία αντίσταση στην δημογραφική, πολιτισμική, και θρησκευτική εισβολή που υφίστανται από εξωευρωπαϊκές νομάδες εδώ και δεκαετίες. Αντιθέτως καλωσορίζουν το αποτέλεσμα της εισβολής.
Αν η Ελλάδα χρησιμοποιήσει αυτόν τον άξονα επιθέσεως, θα βρει αρκετούς συμμάχους στο εσωτερικό της χώρας-στόχου που θα την βοηθήσουν να κερδίσει τον πόλεμο, στο όνομα του ανθρωπισμού, του αντιρατσισμού, του πολυπολιτισμού, του αντιφασισμού. Αρκεί η Ελλάδα να το κάνει με έμμεσο τρόπο, και σε βάθος χρόνου.
Θέλουμε υποταγή του εχθρού με έμμεσο τρόπο, και σταδιακώς. Δεν πρέπει να αισθανθεί ότι υφίσταται εισβολή και κατοχή. Η θερμοκρασία στην κατσαρόλα πρέπει να αυξάνεται απειροελάχιστα κάθε φορά, μέχρι το τελικό σημείο βρασμού.
Η Ελληνική πολιτικοστρατιωτική επίθεση δεν χρειάζεται να ξεκινήσει με Ελληνική λαθρομετανάστευση προς το κράτος-στόχο. Αρχικώς πρέπει να απονευρωθούν τα εθνικά του αντανακλαστικά ώστε να μην αντιδρά σε κανένα τύπο μη-στρατιωτικής εισβολής.
Η Ελλάδα πρέπει να εισβάλλει οικονομικώς, πολιτισμικώς, δημογραφικώς, και μόνον στο τέλος στρατιωτικώς. Επίσης θα πρέπει να διευκολύνει την λαθρομετανάστευση αλλοεθνών προς το κράτος-στόχο, ώστε να αλλάξει η δημογραφική του σύνθεση και η εθνική του ταυτότητα.
Η διαρκής αποδυνάμωση και αποσταθεροποίηση του κράτους-στόχου μετά από αρκετά χρόνια θα δώσει καρπούς. Αρκεί να πολεμάμε με σύστημα, μέθοδο, οργάνωση, επιμονή, και υπομονή, σε διαγενεακούς πολέμους.
Ο Ελληνικός τρόπος πολέμου διαφέρει από τον ρωσσικό. Πρέπει να κρατά πολλές γενεές, πολλές δεκαετίες, μέχρι να αφανιστεί ο εχθρός.
Αφ' ενός δεν θέλουμε να αναμειχθούμε φυλετικώς και πολιτισμικώς με τον υποταγμένο εχθρό, όπως βλακωδώς έπραξαν οι Ρωμαίοι κατακτητές, αφ' ετέρου δεν θέλουμε να εξελληνίσουμε τους εχθρούς. Θέλουμε να τους αντικαταστήσουμε με αμιγώς Ελληνικούς πληθυσμούς. Αυτό παίρνει αρκετό χρόνο για να γίνει όσο το δυνατόν αθορύβως και με την ελάχιστη αντίσταση εκ μέρους του εχθρού.
Ο σχεδιασμός του πολέμου πρέπει επίσης να είναι διαγενεακός, και διεπιστημονικός. Το ανώτατο επιτελείο πρέπει να συμπεριλαμβάνει ιστορικούς, θρησκειολόγους, πολιτισμολόγους, εθνολόγους, ψυχολόγους, κοινωνιολόγους, δημογράφους, οικονομολόγους, τραπεζίτες, πολιτικούς, ιατρούς, διατροφολόγους, πολιτικούς μηχανικούς, δημοσιογράφους, και μία σειρά ειδικοτήτων με σκοπό να μεταλλάξουν πλήρως το εχθρικό έδαφος και τον εχθρικό πληθυσμό.
Ο Ελληνικός τρόπος πολέμου είναι υβριδικός, ολοκληρωτικός, έμμεσος, μη-στρατιωτικός πόλεμος διαρκείας. Βασίζεται στην παρατήρηση και στην λεπτομερή ανάλυση της συμπεριφοράς του εχθρού.
Από την στιγμή που ο εχθρός επιτρέπει και καλοδέχεται την άοπλη δημογραφική εισβολή, δεν υπάρχει λόγος εμείς να επιλέξουμε την ένοπλη στρατιωτική εισβολή ως μέθοδο κατακτήσεως του εχθρού.
Αυτό το σημείο φάνηκε από την αντίδραση των υπηρεσιών ασφαλείας των ΗΠΑ μετά την 11/9-2001. Επειδή η επίθεση που δέχτηκαν έγινε με πολιτικά αεροσκάφη, έλαβαν εξαιρετικά μέτρα ασφαλείας σε όλα τα πολιτικά αεροδρόμια της χώρας. Όμως τα νότια σύνορα των Αμερικανικών πολιτειών έμειναν επί δεκαετίες αφύλακτα.
Ακόμη και αν φυλαχθούν επαρκώς τα σύνορα από την λαθρομετανάστευση, το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ επιτρέπει την νόμιμη εισβολή εκατομμυρίων "μεταναστών" για εκπαιδευτικούς και εργασιακούς λόγους. Ένας εχθρός που θέλει να κατακτήσει τις ΗΠΑ δεν χρειάζεται να επιτεθεί με στρατιωτικό πλήγμα. Υπάρχουν ευκολώτεροι τρόποι, χωρίς να αντιδρούν οι υπηρεσίες ασφαλείας των ΗΠΑ.
Ο Ελληνικός τρόπος πολέμου πρέπει να τεθεί άμεσα σε εφαρμογή στην προωθημένη Ελληνική περιφέρεια. Η σταδιακή αλλοίωση του εχθρικού περιβάλλοντος μπορεί να γίνει σχετικώς αναίμακτα, με μικρό κόστος, με δυνατότητα ευλογοφανούς αρνήσεως των ευθυνών μας, και κάτω από το όριο κηρύξεως στρατιωτικού πολέμου.
Αν μάλιστα επενδύσουμε επαρκώς στην ήπια ισχύ εντός του εχθρικού κράτους χρηματοδοτώντας αντιρατσιστικές, αντιφασιστικές, φιλο-μεταναστευτικές, και νεοφιλελεύθερες οργανώσεις που αντιπαθούν τα σύνορα και την εθνική ομοιογένεια, το έργο μας θα συναντήσει λιγώτερη αντίσταση.
Επειδή η Ελλάδα όταν απελευθερωθεί από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα αντιμετωπίσει τα ίδια προβλήματα ασφαλείας που αντιμετωπίζει σήμερα η Ρωσσία με την Δύση, πρέπει από τώρα να σχεδιάζουμε το πώς θα εξημερώσουμε και θα καθυποτάξουμε τους δυτικούς εχθρούς, χωρίς να εμπλακούμε σε άμεση στρατιωτική εισβολή. Η εισβολή και κατοχή πρέπει να γίνει με έμμεσο τρόπο.
Μία καλή αρχή είναι το να μελετήσουμε επισταμένως τα μνημόνια που μας
επέβαλε η ΕΕ ως σχέδια ειρηνικής εισβολής και κατοχής μίας χώρας. Θα αποτελεί
το οικονομικό σκέλος της εισβολής και κατοχής. Πρέπει να αναπτύξουμε και τους
άλλους τομείς.
Αλλά ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο τέλος της διαδρομής θα γίνει και
στρατιωτική σύγκρουση. Αφού πρώτα έχουμε αποδυναμώσει τον εχθρό, αφού τον
έχουμε κατακτήσει με άλλους τρόπους, αφού τον έχουμε αποκόψει από κάθε
συμμαχία, αφού έχουμε διαλύσει τον κοινωνικό του ιστό, ώστε η στρατιωτική
σύγκρουση να γίνει με άνισους όρους.
General Wesley Clark, former NATO supreme commander:
No commander ever wants to go on the
battlefield for a fair fight. Why would you ever want a fair fight? You want an
unfair fight with all of the advantages on your side.
Στρατηγός Wesley Clark, πρώην ανώτατος διοικητής του ΝΑΤΟ:
Κανένας διοικητής δεν θέλει ποτέ να πάει στο πεδίο της μάχης για μία δίκαιη μάχη. Γιατί να θέλεις ποτέ μία δίκαιη μάχη; Θέλεις μία άδικη μάχη με όλα τα πλεονεκτήματα με το μέρος σου.
No comments:
Post a Comment