Μία πτυχή της Μικρασιατικής Ελληνικής στρατηγικής είναι να ενισχύουμε πολιτικά κινήματα εντός της Τουρκίας τα οποία αγωνίζονται καθημερινώς κατά του νεο-οθωμανισμού και του κεμαλισμού. Χωρίς την αποδόμηση του εχθρικού καθεστώτος, θα πολεμάμε πάντα έναν ισχυρό εχθρό. Εμείς θέλουμε έναν εξαιρετικώς αδύναμο εχθρό.
Ήτοι, εκτός από την γεωπολιτική και στρατιωτική διάσταση του προβλήματος με την Τουρκία, δεν έχουμε ασχοληθεί σοβαρώς με την ιδεολογική και πολιτισμική διάσταση του προβλήματος.
Αν δεν αποδομήσουμε την ιδεολογία του κεμαλισμού και του νεο-οθωμανισμού, αν δεν κατεδαφίσουμε το αξιακό σύστημα πάνω στο οποίο εδράζονται, σημαίνει ότι δεν έχουμε επίγνωση του κινδύνου που αντιμετωπίζουμε.
H στρατηγική αποσαφήνιση ενός υπαρξιακού προβλήματος καθορίζει τον βαθμό επιτυχίας της μακροπροθέσμου αμυντικής πολιτικής.
Η Ελλάδα πρέπει να εμπλακεί ενεργώς στην ιδεολογική εξάρθρωση του εχθρικού καθεστώτος. Μέχρι να διαμελιστεί η Τουρκία πρέπει να κυβερνάται από ένα καθεστώς αντεθνικό, αντι-ηγεμονικό, αντι-τουρκικό, πολυπολιτισμικό, πολυθρησκευτικό, δημοκρατικό, διεθνιστικό, φοβικό, ενδοτικό.
Στην στρατηγική ορολογία η επίτευξη αυτού του στόχου ονομάζεται mind warfare ή cognitive warfare. Να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψεως του εχθρού ώστε να σκέπτεται με τρόπο που να εξυπηρετεί τα στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδος.
No comments:
Post a Comment