Ταυρίς (Κριμαία), οι Ελληνικές εδαφικές αξιώσεις και η παρακαταθήκη του γεωπολιτικού μας μέλλοντος

 

Ο Ζελένσκυ δήλωσε ότι η Κριμαία (Ταυρίς) είναι στρατηγικό σημείο για την Ουκρανία, διότι όποιος ελέγχει την Κριμαία ελέγχει την Μαύρη Θάλασσα (Εύξεινο Πόντο). Και δεν πρόκειται να αποκηρύξει την διεκδίκηση της Κριμαϊκής χερσονήσου.

Σήμερα η Κριμαϊκή χερσόνησος ελέγχεται από την Ρωσσική ομοσπονδία. Από τώρα η Ελλάδα πρέπει να προβάλλει τις δικές της εδαφικές αξιώσεις στην Ταυρίδα. Είτε με ιστορικά, είτε με πολιτισμικά, είτε με εθνολογικά επιχειρήματα, είτε με δημιουργικούς γεωγραφικούς συλλογισμούς. Πάντως με οιοδήποτε πρόσχημα, εδραζόμενο οπουδήποτε, ακόμη και στον πολιτικό παραλογισμό.

Αυτό που έχει σημασία είναι η παρακαταθήκη για το γεωπολιτικό μας μέλλον, ότι και ΕΜΕΙΣ διεκδικούμε την Κριμαία. Προφανώς δεν θα μας την δώσουν επειδή την ζητάμε, πολλώ δε μάλλον όταν είμαστε απόντες στρατιωτικώς από την συγκεκριμένη περιοχή. Ναι, αλλά ο σκοπός δεν είναι να μας την δώσουν τώρα, αλλά από τώρα να καλλιεργήσουμε διεθνές κλίμα Ελληνικών εδαφικών αξιώσεων στην Ταυρίδα.

Είναι αδιανόητο Ρώσσοι και Ουκρανοί να διεκδικούν Ελληνικό έδαφος στον Εύξεινο Πόντο και εμείς να αδιαφορούμε.

Ας χαμογελούν ειρωνικώς για αρκετά χρόνια οι στρατηγικοί μας ανταγωνιστές στον Εύξεινο Πόντο. Αυτό που έχει σημασία στα διεθνή fora είναι να καταγράφεται ότι η Ελλάδα διεκδικεί την Κριμαϊκή χερσόνησο.

Και αφού μέχρι στιγμής υπάρχουν δύο ισχυροί διεκδικητές, η Ουκρανία και η Ρωσσία, και ένας αφανής τρίτος (η Τουρκία), μπορεί κάλλιστα να εμφανιστεί και ένας τέταρτος, η Ελλάδα.

Και επειδή στην αναμπουμπούλα χαίρεται ο λύκος, κάποια στιγμή στο μέλλον, μετά από σοβαρή πολιτικο-στρατιωτική προετοιμασία, σε μία στιγμή διεθνούς αναταραχής, η Ελλάδα μπορεί να αδράξει την ευκαιρία, να αποβιβάσει στρατεύματα, να απελευθερώσει την Ταυρίδα, και να την ενσωματώσει στον Ελληνικό εθνικό κορμό.

Η κατάληψη ενός τέτοιου στρατηγικού σημείου δεν γίνεται με μία ανακοίνωση στο διαδίκτυο. Ξεκινά όμως με μία ανακοίνωση στο διαδίκτυο, ήτις αναπαράγεται και διαχέεται για πολλά χρόνια, μέχρι να καταστεί κοινός τόπος για όλους τους Έλληνες.

Η σημασία της Ελληνικής Συνέχειας και η αξία της πολιτικής παρακαταθήκης είναι η εξής: οι Πρόγονοί μας εχθές όργωσαν το χωράφι, εμείς οι ζωντανοί σήμερα σπέρνουμε, και στο μέλλον οι Απόγονοί μας θα έρθουν για να δρέψουν τους καρπούς των κόπων μας.