Πώς προπαγανδίζουμε την δική μας "Γαλάζια Πατρίδα"

 

Η διεκδικητική Ελληνική εξωτερική πολιτική δεν μπορεί να είναι αποκομμένη από την Ελληνική καθημερινή προπαγάνδα προδιαμορφώσεως του ιστορικού μας μέλλοντος. Αυτό επιτυγχάνεται με τηλεοπτικές σειρές που θα αποσκοπούν στην απευαισθητοποίηση της Ελληνικής κοινής γνώμης σε γεγονότα που σήμερα θεωρούνται αδιανόητα.

Πχ τηλεοπτικές σειρές τοποθετημένες χρονικώς στο μέλλον όπου δείχνουν την Σμύρνη Ελληνική. Έτος 2040, Ελληνικές οικογένειες κάνουν περιπάτους στην (απελευθερωμένη) Σμύρνη, Ελληνικές εταιρείες ανθίζουν στην Σμύρνη, ο Έλλην δήμαρχος της πόλεως εκφωνεί λόγο στην κεντρική πλατεία, και όλο το σκηνικό εκτυλίσσεται στα απελευθερωμένα Μικρασιατικά παράλια.

Εννοείται ότι το σενάριο θα εμπεριέχει έρωτες, πάθη, αντιζηλίες, μηχανορραφίες, αλλά η ουσία είναι ότι θα εκτυλίσσωνται στην Σμύρνη, ή στην Έφεσσο, ή στα Άδανα ή στην Πέργαμο.

Το προπαγανδιστικό τέχνασμα είναι ότι δεν εστιάζουμε στην απελευθερωτική στρατιωτική επέμβαση. Εστιάζουμε στην καθημερινότητα μίας Ελληνικής Μικρασιατικής πόλεως, και προσπαθούμε να εμφυτεύσουμε στο υποσυνείδητο του Λαού ότι η καθημερινότητά του είναι συνυφασμένη με την Μικρά Ασία. Δεν κάνουμε αναφορές σε πολέμους, αιματηρές μάχες κλπ.

Δείχνουμε ένα ερωτευμένο Ελληνικό ζευγάρι, το οποίο πηγαίνει στον κινηματογράφο, κάνει ψώνια, αλλά στην απελευθερωμένη Σμύρνη. Υπονοείται ότι έχει απελευθερωθεί η Σμύρνη. Αυτό το "υπονοείται" θέλουμε να διαπεράσει υποδορίως τα λαϊκά στρώματα. 

Δεν θέλουμε να επιχειρηματολογήσουμε με λογικά επιχειρήματα για ποιόν λόγο πρέπει να απελευθερώσουμε την Μικρά Ασία. Θέλουμε να το παρουσιάσουμε ως κάτι το φυσιολογικό, σαν να πηγαίνει κάποιος διακοπές στην Κρήτη. 

Ο κόσμος σιγά-σιγά συνηθίζει σε τέτοιες εικόνες. Τις ενσωματώνει στο συλλογικό του υποσυνείδητο, και θεωρεί ότι μία μέρα αυτό που βλέπει στην τηλεόραση θα γίνει πραγματικότητα ως μία αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Αυτός άλλωστε είναι ο σκοπός τέτοιων τηλεοπτικών σειρών. Να προετοιμάζουν ψυχολογικώς τον Ελληνικό Λαό για εθνικούς αγώνες.

Το ότι το μισελληνικό καθεστώς δεν χρηματοδοτεί τέτοιες προπαγανδιστικές ταινίες είναι ευχάριστο και αναμενόμενο. Γιατί; Πρώτον διότι δεν θέλουμε να παρέμβει το κατοχικό καθεστώς, θα κάνει κακό, μισεί τον Ελληνισμό. Δεύτερον διότι θέλουμε να αποκτήσουμε αφηγηματική αυτονομία και αφηγηματική υπεροχή έναντι του σάπιου μεταπολιτευτικού καθεστώτος.

Με την βοήθεια της τεχνολογίας, με ερασιτέχνες ηθοποιούς, με σενάριο που μπορεί να γραφτεί από μία συλλογικότητα, ενδεχομένως με λίγους ιδιώτες χορηγούς, και την χρήση τεχνητής νοημοσύνης θα εμφανιστούν σκηνικά Μικρασιατικών πόλεων που δεν χρειάζεται να κατασκευαστούν σε μικρογραφία (άρα χαμηλό κόστος), ο Λαός μας μπορεί να παράγει μεγάλο αριθμό τέτοιων επεισοδίων και να τα συρράψει σε μία τηλεοπτική σειρά με τίτλο "ο μελλοντικός Μικρασιατικός Ελληνισμός".

Το αν θα απελευθερώσουμε την Μικρά Ασία εξαρτάται αποκλειστικώς από εμάς, και όχι από το μισελληνικό κατοχικό καθεστώς.