Η Ελλάδα πρέπει να επέμβει πολιτικο-στρατιωτικώς στην Λιβύη υποστηρίζοντας αντίπαλες φατρίες

 

Αν θέλουμε να ακυρωθεί το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, έχουμε την ευκαιρία τώρα. Αρκεί να επενδύσουμε πολιτικώς και στρατιωτικώς στις ενδοφυλετικές και ενδοθρησκευτικές συγκρούσεις που διεξάγονται στην Λιβύη.

Προσφάτως ξέσπασαν νέες ένοπλες συγκρούσεις μεταξύ αντιμαχομένων παρατάξεων στην Τρίπολη.

Η Ελλάδα έχει κάθε συμφέρον να έρχεται σε επαφή με όσες φυλές και παρατάξεις ενδιαφέρονται να συμμαχήσουν μαζί της.

Πρέπει να δώσουμε σκληρή μάχη για να αποφευχθεί ο εκτουρκισμός της Λιβύης και η μετατροπή της σε νεο-οθωμανικό προκεχωρημένο φυλάκιο. Η Λιβύη πρέπει να μετατραπεί σε Ελληνικό οχυρό.

Η Ελληνική στρατηγική για την περιοχή της Λιβύης στην παρούσα φάση, πρέπει να αποσκοπεί στο να παραμείνει αποκεντρωμένη και κατακερματισμένη. Να μην συγκροτηθεί ισχυρή κεντρική κυβέρνηση.

Αν παρ' όλα αυτά συγκροτηθεί, να υποστηριχθούν αποσχιστικά κινήματα, και να βοηθήσουμε στην ανακήρυξη νέων κρατιδίων υπό Ελληνική προστασία, απομειώνοντας την τουρκική επιρροή στην περιοχή.

Σε κάθε περίπτωση να ενισχύωνται οι ένοπλες ομάδες με αντι-τουρκικό προσανατολισμό. Καθοριστικό στοιχείο δεν είναι η ιδεολογία των, αλλά το στενό τους συμφέρον. Αν θέλουν χρήματα και όπλα να τους δοθούν, αρκεί να ευθυγραμμιστούν με τα Ελληνικά συμφέροντα.  

Η μετα-κανταφική Λιβύη είναι ένα πολεμικό εργαστήριο για την αρτιγενή Ελληνική Ηγεμονία. Η Ελλάδα μπορεί να έχει για συμμάχους κόμματα, φυλές, φράξιες. Δεν χρειάζεται να επενδύσει σε ένα συγκεντρωτικό Λιβυκό κράτος.

Συγχρόνως πρέπει να αναπτύξει σχέσεις πατρωνίας-πελατείας με κινήματα της περιοχής, όπου στο μέλλον θα ζητήσει ως αντάλλαγμα να λειτουργήσουν ως βοηθητικά στρατεύματα της Ελλάδος ενάντια στον νεο-οθωμανισμό.

Η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει εμπειρία στην διαχείριση συμμαχιών με μη-κρατικούς δρώντες. Έτσι οι νέοι Έλληνες θα αποκτήσουν πείρα και στον στρατηγικό ανταγωνισμό εναντίον των μεγάλων δυνάμεων.

Όταν λέμε "Ελλάδα", δεν εννοούμε το κατοχικό μισελληνικό καθεστώς. Η σύμπηξη διμερών συμμαχιών στην περιοχή της Λιβύης μπορεί να γίνει απευθείας. Με peer-to-peer οριζόντιες πολιτικές διασυνδέσεις, παρακάμπτοντας τους κρατικούς μηχανισμούς.

Ο Ελληνισμός και η Ελληνική Ηγεμονία δεν ταυτίζονται, ούτε εξαρτώνται από το ρωμέϊκο ψευδοκράτος. Ταυτίζονται και εξαρτώνται από την συλλογική και διαχρονική θέληση για δύναμη του Ελληνικού Έθνους.