H Ελλάδα μπορεί και πρέπει να ασκεί πολιτική μεγάλης δυνάμεως παρά την δεινή θέση στην οποία βρίσκεται

 

Όσοι κατά καιρούς αμφιβάλλουν για το αν η Ελλάδα μπορεί να ασκεί πολιτική μεγάλης δυνάμεως, ας διαβάσουν τί κάνει το Κατάρ.

Εδώ και δεκαετίες χρηματοδοτεί ισλαμικά κινήματα σε όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας μία στρατηγική αντίστοιχη του Κινεζικού προγράμματος, "Πρωτοβουλία μιας ζώνης και ενός δρόμου" (Belt and Road Initiative).

Με την μόνη διαφορά ότι το Κατάρ δεν επενδύει σε εξαγορά λιμένων, υποδομών, και εμπορικών διαδρόμων όπως η Κίνα, αλλά σε εξαγορά ισλαμικών κομμάτων, οργανώσεων, και κινημάτων.

Από την Τουρκία και την Σομαλία, μέχρι την Γάζα και το Μπαγκλαντές, το Κατάρ επενδύει, επενδύει, και επανεπενδύει σε ισλαμικά κινήματα, προφανώς φίλα προσκείμενα προς το Κατάρ. Και όταν αυτά τα κινήματα πάρουν την εξουσία, πυκνώνουν τους διπλωματικούς και στρατηγικούς δεσμούς με το Κατάρ.

Το κόμμα Δικαιοσύνης και Αναπτύξεως του Ταγίπ Ερντογάν στην αρχή της διαδρομής του χρηματοδοτήθηκε από το Κατάρ. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα και τα παρακλάδια της όπως η Χαμάς, χρηματοδούνται αδρώς από το Κατάρ.

Το Κατάρ έχει μόνον 2.7 εκατομμύρια πληθυσμό, αλλά ασκεί εξωτερική πολιτική μεγάλης δυνάμεως.

Τώρα που οι ΗΠΑ έχουν αναστείλει το δικό τους πρόγραμμα εξαγωγής "Δημοκρατίας" και επικεντρώνονται στα εσωτερικά τους προβλήματα, το Κατάρ έχει αυξήσει τις εξαγωγές ισλαμικών αντιλήψεων, καλύπτοντας το πολιτικό κενό που αφήνουν τα παραπαίοντα Αμερικανικά ιδρύματα για την προώθηση της "Δημοκρατίας".

Στην Σομαλία το Κατάρ επένδυσε σημαντικά ποσά για να επιβάλλει ένα υπερσυντηρητικό ισλαμικό καθεστώς.

Με το που ανετράπη το κοσμικό καθεστώς της Sheikh Hasina στο Μπαγκλαντές το 2024, το Κατάρ έσπευσε να καλωσορίσει τον νέο ηγέτη Muhammad Yunus ο οποίος άνοιξε τις φυλακές του Μπαγκλαντές και αποφυλάκισε άτομα που είχαν καταδικαστεί για ισλαμική τρομοκρατία.

Η νέα ηγεσία του Μπαγκλαντές θέλει να επιβάλλει μία ισλαμική ατζέντα όπως αυτή που επέβαλε ο Ερντογάν στην Τουρκία. Και το Κατάρ ευχαρίστως θα χρηματοδοτήσει την συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση.

Διαπιστώνουμε ότι ένα μικρό κράτος μπορεί να χρησιμοποιεί πολλαπλασιαστές ισχύος, και με έμμεσους τρόπους να ποδηγετεί κράτη με πολλαπλάσιο πληθυσμό και έδαφος.

Επομένως δεν υπάρχουν δικαιολογίες για την Ελλάδα. Ακόμη και στην σημερινή εξασθενημένη κατάσταση που βρίσκεται, μπορεί να εφαρμόσει πολιτική ισχύος και μεγάλης δυνάμεως, προφανώς υπό άλλο καθεστώς.

Δεν αποτελεί εμπόδιο το μέγεθος του Ελληνικού εδάφους ή το δημογραφικό εκτόπισμα των Ελλήνων. Το εμπόδιο είναι το πολιτικό καθεστώς ραγιαδισμού.

Έστω και έτσι, αν υπάρχει πολιτική βούληση από τα κάτω, από την κοινωνία, για την άσκηση πολιτικής μεγάλης δυνάμεως, μία μέρα θα ανατραπεί η σημερινή ζοφερή κατάσταση.

Το Κατάρ είναι άλλο ένα παράδειγμα μικρής χώρας, πλην του Ισραήλ, που ασκεί πολιτική μεγάλης δυνάμεως. Ανάλογη πολιτική ασκούν και τα Ηνωμένη Αραβικά Εμιράτα, χρηματοδώντας πολλές ισλαμικές ΜΚΟ για να αποκτήσουν επιρροή σε χώρες του Κόλπου.

Η Ελλάδα δεν χρειάζεται να ανακαλύψει τον τροχό. Μέσω μαύρων επιχειρήσεων και μη-στρατιωτικών πολεμικών επιχειρήσεων, μπορεί να καταβάλλει υπέρτερους εχθρούς.

Μέσω πολλαπλασιαστών ισχύος όπως η οικονομική ενίσχυση φιλελληνικών οργανώσεων, κομμάτων, κινημάτων, μκο του εξωτερικού, μπορεί να πολλαπλασιάσει την ισχύ της και να πυκνώνει τις διμερείς της συμμαχίες.

Ειδικώς στην Μεσόγειο, στα Βαλκάνια, στην Μέση Ανατολή, και στον Εύξεινο Πόντο, μπορεί και πρέπει να ασκεί πολιτική μεγάλης δυνάμεως, με ορίζοντα αιώνων.