Η Ελλάδα πρέπει να συστήσει Υπουργείο Στρατηγικών Αποθεμάτων, να προετοιμάζεται για παρατεταμένο πόλεμο, να είναι έτοιμη να επιβάλλει ναυτικό αποκλεισμό σε εχθρούς, και να αποτρέψει ναυτικό αποκλεισμό εις βάρος της

 

Η Ελλάδα αν θέλει να επιβιώσει πρέπει να προγραμματίζει για παρατεταμένο πόλεμο, και όχι για σύντομο. Οι σύντομοι πόλεμοι είναι η εξαίρεση και όχι ο κανών.

Θα πρέπει να συστήσει Υπουργείο Στρατηγικών Αποθεμάτων. Το εν λόγω Υπουργείο πρέπει να διαθέτει τόσα αποθέματα ώστε να αντέξει ο πληθυσμός της Ελλάδος στην περίπτωση επιβολής εμπορικού και ναυτικού αποκλεισμού για τουλάχιστον δύο έτη.

Τρόφιμα, καύσιμα, πυρομαχικά, φάρμακα, και άλλα βασικά είδη θα πρέπει να αποθηκευτούν σε διαφορετικά μέρη της Ελλάδος, καλώς κρυμμένα και φυλασσόμενα, ώστε να αντέξουν αεροπορικά και πυραυλικά πλήγματα.

Αντιστοίχως και αντιστρόφως, αν υπήρχε γενικό επιτελείο μη-στρατιωτικών πολεμικών επιχειρήσεων, θα έπρεπε να προξενήσει ένα σωρό προληπτικές δολιοφθορές, ώστε εχθρικά κράτη να μην αποκτήσουν ποτέ στρατηγικά αποθέματα βασικών ειδών και πρώτων υλών.

Ακόμη και αν συσσωρεύσουν κάποια αποθέματα, πρέπει να καταστραφούν από τις πρώτες ημέρες του πολέμου. Συγχρόνως η Ελλάδα πρέπει να μελετά τρόπους επιβολής εμπορικού και ναυτικού αποκλεισμού σε εχθρικά κράτη, ακόμη και δια της χρήσεως ναυτικών αντιπροσώπων (proxy fleets) με την μορφή κουρσάρων.

H Ελλάδα για να αυξήσει εκθετικώς τον πολεμικό της στόλο πρέπει να επαναφέρει τα letters of marque και να νομιμοποιήσει την πολεμική πειρατεία μέσω ιδιωτικών πλοίων κατά εχθρικών στόλων.

Δεν χρειάζεται να διαθέτει τεράστιο στόλο, αν και θα ήταν επιθυμητό. Όμως μπορεί να κάνει εξωτερική ανάθεση (outsourcing) τομέων του εμπορικού και ναυτικού αποκλεισμού σε οπλοποιημένες ομάδες αλλοεθνών αλιέων που θα λειτουργούν ως στρατιωτικοποιημένη πολιτοφυλακή για λογαριασμό της Ελλάδος.

Ενώ οι σύντομοι νικηφόροι πόλεμοι είναι το ιδανικό, ουδείς Έλλην στρατηγιστής επιτρέπεται να σχεδιάζει βάσει του καλυτέρου σεναρίου. Το συνηθέστερο σενάριο είναι οι μακροχρόνιοι πόλεμοι φθοράς.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν νικούν οι γενναιότεροι λαοί, αλλά όσοι διαθέτουν τα περισσότερα στρατηγικά αποθέματα και μπορούν να αντέξουν τις πολεμικές κακουχίες σε βάθος χρόνου.

Αξίζει να υπογραμμιστεί ότι η Ρωσσία διαθέτει υπηρεσία κρατικών στρατηγικών αποθέματα από τα χρόνια των Τσάρων. Αποτελεί ρωσσική κρατική παράδοση.

Στην χώρα μας δεν διαθέτουμε αντίστοιχη κουλτούρα προνοητικότητος. Πρέπει τάχιστα να την αποκτήσουμε για να μην βρεθούμε προ δυσαρέστων εκπλήξεων, όπως έγινε στους δύο παγκοσμίους πολέμους όπου συμμετείχε η Ελλάδα.

Είναι απαράδεκτο μία χώρα με μεγάλη ναυτική παράδοση όπως η Ελλάδα αντί να επιβάλλει ναυτικούς αποκλεισμούς σε εχθρούς της, να υφίσταται ναυτικούς αποκλεισμούς και ο Λαός της να λιμοκτονεί.

Κατά την διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου οι αγγλογάλλοι επέβαλαν ναυτικό αποκλεισμό στον Πειραιά προκειμένου να εξαναγκάσουν τον Όθωνα να συμμορφωθεί με την πολιτική τους. Από τότε έχουν περάσει 170 χρόνια και ακόμη να διορθωθεί αυτό το δομικό ελάττωμα της Ελληνικής στρατηγικής.

Αντί να είμεθα έτοιμοι να επιβάλλουμε ναυτικό αποκλεισμό σε εχθρούς και «φίλους», είμεθα ευάλωτοι σε δικούς τους ναυτικούς αποκλεισμούς διότι δεν υπάρχουν στρατηγικά σχέδια και προετοιμασία για παρατεταμένο πόλεμο.