Η οικοδόμηση της Μεγάλης Ελλάδος προϋποθέτει καθημερινή ιδεολογική και οργανωτική πάλη έναντι του μισελληνικού καθεστώτος

 

Υπενθυμίζουμε για πολλοστή φορά ότι η αρθρογραφία για την οικοδόμηση της Μεγάλης Ελλάδος ουδέποτε προϋπέθεσε την αρωγή του παρόντος μισελληνικού καθεστώτος.

Όσα επιδιώκουμε θα υλοποιηθούν από ένα εθνοκοινωνικό-ελληνοκεντρικό καθεστώς. Αλλά ένα τέτοιο καθεστώς δεν μπορεί να προκύψει από παρθενογένεση. Κάποιοι πρέπει να εργαστούν για να το κτίσουν.

Συν ότι πάντοτε εμφανίζεται μία μεταβατική περίοδος όπου το παλαιό καθεστώς χάνει τον έλεγχο των μαζών χωρίς να έχει απολέσει ακόμη την εξουσία, ενώ το νέο καθεστώς έχει κυριαρχήσει στις καρδιές των μαζών, αλλά ακόμη δεν έχει καταλάβει όλη την εξουσία.

Πρόκειται για μία περίοδο δυαδικής εξουσίας. Σε αυτή την μεταβατική περίοδο η επαναστατική διανόηση έχει τα εξής καθήκοντα μεταξύ άλλων:

Πρώτον, γράφουμε την ιστορία του μέλλοντος-προετοιμάζουμε το κοινωνικό έδαφος για ένα διαφορετικό μέλλον απ’ αυτό που επιδιώκει το μισεληνικό καθεστώς. Δεν του επιτρέπουμε να έχει το μονοπώλιο της καταγραφής της ιστορίας και να καθορίζει μονομερώς και όπως το συμφέρει το παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον του Ελληνισμού.

Δεύτερον, οι πολιτικές μας θέσεις και προτάσεις αποσκοπούν στην συγκρότηση παραλλήλων και ανταγωνιστικών θεσμών, και στην οργάνωση επαναστατικών υποδομών οίτινες θα ασκούν ανεξάρτητη πολιτική σε σχέση με το προδοτικό καθεστώς.

Τρίτον, με την αρθρογραφία μας κεντρίζουμε το φαντασιακό των Ελλήνων και τους παρακινούμε σε αυτόνομη δράση και πολιτικές πρωτοβουλίες, σε οριζόντια βάση με πολύμορφο χαρακτήρα.

Τέταρτον, η ασκουμένη πολιτική δεν χαράσσεται μόνον από την εκάστοτε κυβέρνηση. Την συνδιαμορφώνουν οι δεξαμενές σκέψεως, τα συνδικάτα, τα μμε, η αντιπολίτευση, η διανόηση, η τέχνη, τα πανεπιστήμια, οι επαγγελματικές τάξεις. Αλλά οι ιδέες είναι η βάση των πολιτικών γεγονότων. Είναι η σκαλωσιά πάνω στην οποία κτίζεται το επαναστατικό οικοδόμημα. Όταν εισέλθουν στις μάζες, μετατρέπονται σε επαναστατική ύλη.

Είναι ανούσιο να επαναλαμβάνεται από κάποιους πολιτικώς άπειρους και ηττοπαθείς πατριώτες ότι αν είχαμε άλλη κυβέρνηση, θα γινόντουσαν όλα αυτά που οραματιζόμεθα για μία Μεγάλη και Ισχυρή Ελλάδα.

Το σωστό ερώτημα είναι, γιατί δεν έχουν επικρατήσει ακόμη οι σωστές ιδέες; Σε αυτό δεν φταίει η παρούσα, ούτε η προηγουμένη κυβέρνηση, οι οποίες δεν έχουν καμμία σχέση με τον Ελληνισμό. Φταίνε όσοι δεν διαδίδουν αυτές τις ιδέες, και όσοι δεν αγωνίζονται για να καταστούν αυτές οι ιδέες κυρίαρχες.

Η νίκη στον αγώνα για ιδεολογική κυριαρχία έναντι των εθνοκτόνων ιδεοληψιών, θα οδηγήσει στην αξιακή και πολιτισμική κυριαρχία, και τέλος στην πολιτική κυριαρχία. Αλλά ο προκαθορισμός του μέλλοντος πάντα ξεκινά από την αδιάκοπη και αδυσώπητη ιδεολογική και οργανωτική πάλη.