Το εμπόριο και η βιομηχανία είναι πεδία πολέμου--Η Ελλάδα πρέπει να διαθέτει σχολές εμπορικού και βιομηχανικού πολέμου και να απορρίψει τις ανοησίες περί ελεύθερου εμπορίου

 

Ο Peter Navarro, εμπορικός σύμβουλος του Τραμπ, ο οποίος τον επηρεάζει πολύ σε θέματα δασμών, εξήγησε στο κανάλι CNBC ότι η αντιπρόταση του Βιετνάμ για εκμηδενισμό των δασμών και από τις δύο χώρες, δεν είναι αρκετή.

Διότι σημασία έχει το "non-tariff cheating". Αναφερόταν στις μη-δασμολογικές πρακτικές δια των οποίων το Βιετνάμ και άλλες χώρες απέκτησαν εμπορικό πλεόνασμα εις βάρος των ΗΠΑ.

Για παράδειγμα πολλές ασιατικές χώρες εδώ και δεκαετίες εφαρμόζουν το λεγόμενο dumping.

Μία χώρα ή ένας κατασκευαστής επιδοτεί το εξαγόμενο προϊόν, ώστε να καταλήγει στην ανταγωνιστική χώρα-αγορά σε πολύ χαμηλή τιμή. Έτσι καταστρέφονται οι εγχώριοι ανταγωνιστές διότι δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τόσο χαμηλές τιμές.

Ύστερα η συγκεκριμένη χώρα ή ο κατασκευαστής, μονοπωλούν την ξένη αγορά, και καθορίζουν μονομερώς τις τιμές και την ποιότητα του προϊόντος.

Για να επιτευχθεί το dumping δεν χρειάζεται να επιδοτεί το κράτος τις εξαγωγές με χρήματα. Μπορεί να κρατά τεχνητώς χαμηλά τους μισθούς, ακόμη και με δρακόντειους νόμους. Μπορεί να θεσπίσει ακόμη και την παιδική εργασία, όπως συμβαίνει σε αρκετές χώρες.

Οι τεχνητώς χαμηλοί μισθοί αποτελούν έμμεση επιδότηση προς τις επιχειρήσεις. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως μισθωτή σκλαβιά.

Άλλη μέθοδος τεχνητής μειώσεως της τιμής του εξαγομένου προϊόντος είναι η κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας. Πολλές χώρες της Ασίας έχουν αντιγράψει παρανόμως αμερικανικά προϊόντα. Έτσι αποφεύγουν το οικονομικό κόστος για την έρευνα και ανάπτυξη νέων προϊόντων, με αποτέλεσμα να διαθέτουν μεγάλο περιθώριο χαμηλής τιμολογήσεως.

Άλλος τρόπος προστατευτισμού, είναι ο γερμανικός. Οι Αρχές του κράτους επιτρέπουν μεν την "ελεύθερη" εισαγωγή προϊόντων χωρίς προστατευτικούς δασμούς, αλλά σου λένε ότι τα τεχνικά χαρακτηριστικά του προϊόντος σου δεν συμβαδίζουν με τις τεχνικές προδιαγραφές ασφαλείας της συγκεκριμένης χώρας, και επομένως δεν σου δίνουν άδεια εισαγωγής.

Άλλος τρόπος έμμεσου προστατευτισμού χωρίς δασμούς είναι ο ιαπωνικός. Οι ιαπωνικές Αρχές προστάτευαν τους εγχωρίους κατασκευαστές αυτοκινήτων, με το να επεμβαίνουν στις ιαπωνικές επιχειρήσεις εμπορίας ξένων αυτοκινήτων. Πχ καθιστούσαν δύσκολο τον τραπεζικό δανεισμό για να λειτουργήσουν τις εισαγωγικές τους επιχειρήσεις. Ή θέσπιζαν θετική διάκριση στα επιτόκια δανεισμού υπέρ των επιχειρήσεων που εμπορεύονται ιαπωνικά αυτοκίνητα.

Αρκετές φορές αυτές οι πρακτικές διακρίσεων εγίνοντο ανεπισήμως, ώστε να μην αντιδράσει το Αμερικανικό κράτος.

Άλλος τρόπος προστατευτισμού είναι η υποχρεωτική προτίμηση εγχωρίων παραγωγών στους διαγωνισμούς για προμήθειες από το κράτος.

Άλλος τρόπος έμμεσου προστατευτισμού είναι η τεχνητή αλλαγή ονομασίας της χώρας κατασκευής. Πχ η Κίνα, επειδή εδώ και αρκετά χρόνια αντιμετωπίζει πρόβλημα στο απ' ευθείας εμπόριο με τις ΗΠΑ, εξάγει πρώτα στο Βιετνάμ, εκεί βαπτίζονται βιετναμέζικα τα προϊόντα της, και δι' αυτού του τρόπου η Κίνα παρακάμπτει τα αντι-dumping μέτρα των ΗΠΑ.

Τέλος, ένας άλλος τρόπος προστατευτισμού είναι οι εισαγωγικές ποσοστώσεις (import quotas).

Ένα κράτος δεν χρειάζεται να επιβάλλει δασμούς για να προστατεύσει την εγχώρια παραγωγή του. Επιβάλλει συγκεκριμένο όριο ποσότητος για ένα εισαγόμενο προϊόν το οποίο δεν επιτρέπεται να ξεπεραστεί. Πχ 3.000 αυτοκίνητα θα εισαχθούν από το τάδε κράτος, όχι παραπάνω.

Έτσι ό,τι και να κάνει ο ξένος ανταγωνιστής, όσο καλό και να είναι το αυτοκίνητό του, όσο και αν είναι χαμηλή η τιμή του, δεν θα πωληθεί στην προστατευομένη αγορά.

Οι ηγετικές ομάδες των ΗΠΑ αδιαφορούσαν για αυτές τις πρακτικές επί δεκαετίες, στο όνομα του ελεύθερου εμπορίου και της παγκοσμιοποιήσεως. Τώρα που κατεστράφη η βιομηχανική τους βάση, αρκετοί Αμερικανοί άλλαξαν στάση.

Κάτι αντίστοιχο πρέπει να συμβεί στην Ελλάδα. Η χώρα μας από το 1830 μέχρι σήμερα, ουδέποτε είχε μακροπρόθεσμο πρόγραμμα βαριάς εκβιομηχανίσεως. Η ισχνή ελαφρά βιομηχανία εξοντώθηκε για πολλούς λόγους. Η προσάρτηση της Πατρίδος μας στην ΕΕ επέφερε καταστρεπτικό πλήγμα στην παραγωγική βάση.

Η Ελλάδα συμμετέχουσα στην ευρωπαϊκή Κοινή Αγροτική Πολιτική, απεδέχθη ποσοστώσεις επί της παραγωγής ελληνικών αγροτικών προϊόντων. Όχι ποσοστώσεις επί της εξαγωγής ελληνικών αγροτικών προϊόντων στην τότε ΕΟΚ. Ποσοστώσεις επί της παραγωγής, σημαίνει ότι δεν επετρέπετο να αυξήσουμε την αγροτική μας παραγωγή πάνω από ένα όριο.

Η Ελλάδα, δια της διεφθαρμένης ηγεσίας της, παρέδωσε τα κλειδιά της εμπορικής της πολιτικής στα χέρια της ΕΕ και του Παγκοσμίου Οργανισμού Εμπορίου. Αδιαφορώντας πλήρως για τους έμμεσους τρόπους προστατευτισμού που χρησιμοποίησαν και χρησιμοποιούν άλλες χώρες.

Είναι αδύνατον η Ελλάδα να ανταγωνιστεί προϊόντα από χώρες που κάνουν νόμιμη χρήση παιδικής εργασίας.

Είναι εξαιρετικώς δύσκολο η Ελλάδα να ανταγωνιστεί χώρες που παράγουν αυτοκίνητα εδώ και 100 χρόνια, χωρίς προγράμματα επιδοτήσεως και προτιμήσεως ελληνικών αυτοκινήτων.

Έστω και αργά, πρέπει να προπαγανδίσουμε υπέρ ενός μακροπροθέσμου σχεδίου εκβιομηχανίσεως της Ελλάδος. Πρέπει να προπαγανδίσουμε υπέρ της βαριάς βιομηχανίας. Υπέρ της δημιουργίας βιομηχανικής συνειδήσεως στον Ελληνικό Λαό από τα μαθητικά χρόνια. Υπέρ της προτιμήσεως και του προστατευτισμού των Ελληνικών προϊόντων, με χίλιους δυό τρόπους.

Μπορούμε να εισάγουμε ακατέργαστες πρώτες ύλες χωρίς δασμούς, αλλά στα μηχανουργικώς κατεργασμένα προϊόντα πρέπει να υπάρχει προστατευτισμός. Για να αναπτυχθεί ωργανωμένη βιομηχανία μηχανουργικών κατεργασιών και Ελληνική βιομηχανία κατασκευής μηχανολογικού εξοπλισμού, θα χρειαστούν τεράστιες επενδύσεις και κρατική στήριξη επί δεκαετίες.

Αν το κράτος δεν ήταν μισελληνικό, θα διέθετε ειδικές υπηρεσίες βιομηχανικής κατασκοπείας και αντικατασκοπείας. Θα έκανε ό,τι είναι δυνατόν η Ελληνική βιομηχανία να ανθεί, και να μαραίνεται η βιομηχανία των εχθρών μας.

Μέχρι στιγμής πράττει το αντίθετο. Καταστρέφει την Ελληνική βιομηχανία, και ενισχύει τις ξένες βιομηχανίες.

Το εμπόριο και η βιομηχανία αποτελούν πεδία πολέμου. Δεν επιτρέπονται βλακώδεις προσεγγίσεις του τύπου "ελεύθερο εμπόριο". Χωρίς βιομηχανική βάση η Ελλάδα δεν μπορεί να διεξάγει έναν παρατεταμένο πόλεμο για την επιβίωσή της. 

Συγχρόνως η εσκεμμένη καταστροφή της παραγωγικής βάσεως του εχθρού, με μη-στρατιωτικά μέτρα, έπρεπε να διδάσκεται από το πρώτο έτος σε όλες τις στρατιωτικές ακαδημίες της Ελλάδος.