Οι υστερικές καταδίκες του εμπορικού προστατευτισμού στερούνται ιστορικής βάσεως

 

Όσες Ασιατικές χώρες επλήγησαν από τους δασμούς του Τράμπ, τον εγκαλούν να αλλάξει στάση με το κουτοπόνηρο σόφισμα ότι στους εμπορικούς πολέμους δεν υπάρχουν νικητές, και ότι τάχα ο εμπορικός προστατευτισμός κάνει κακό.

Τα ίδια λένε και τα Ευρωπαϊκά κράτη, αλλά τώρα θα εστιάσουμε στην Ασιατική κουτοπονηριά.

Πρόκειται για οφθαλμοφανές ψεύδος. Στους εμπορικούς πολέμους υπάρχουν νικητές, και ο προστατευτισμός βοηθά όσα κράτη διαθέτουν μακροχρόνιο αναπτυξιακό σχέδιο.

Όσοι παρακολουθούν την οικονομική ειδησεογραφία, ξέρουν ότι η Ιαπωνία, η Κίνα, η Μαλαισία, και άλλες ασιατικές οικονομίες ανεπτύχθησαν λόγω ενός ζεύγους πολιτικών δυνάμεων: οι ΗΠΑ διατηρούσαν επί δεκαετίες ανοικτή την οικονομία τους, ενώ οι Ασιατικές χώρες εφήρμοζαν βιομηχανικό μερκαντιλισμό(=προστατευτισμό).

Συν ότι υπήρχε εγγενής ποιοτική διαφορά στις εξαγωγές μεταξύ των δύο πόλων. Οι ΗΠΑ εξήγαγαν χάμπουγκερς και τηλεοπτικές σειρές, οι Ασιάτες αυτοκίνητα και ηλεκτρονικά.

Ο συνδυασμός ασιατικού προστατευτισμού και ανοικτής αμερικανικής αγοράς, εκθεμελίωσε την αμερικανική βιομηχανία.

Αυτό που έκανε ο Τράμπ βασίζεται στην ωμή πραγματικότητα.

Όσο οι ΗΠΑ δεν αντιμετώπιζαν σοβαρό εμπορικό ανταγωνισμό, μέχρι και την δεκαετία του 1970, ήταν υπέρ των ανοικτών αγορών, εξαιρουμένου του Σοβιετικού μπλοκ για πολιτικούς λόγους.

Η αντίληψη περί ελεύθερου εμπορίου και ανοικτών οικονομικών συνόρων επικράτησε μέχρι το 2010, όπου άρχισε να γίνεται αισθητή η μαζική αποβιομηχάνιση των ΗΠΑ στα ηγετικά τους κλιμάκια.

Τώρα που κατεστράφη η βιομηχανική τους βάση, προσπαθούν να την αναστήσουν. Αντιθέτως και αντιστρόφως, όσο η Κίνα ανεπτύσσετο βιομηχανικώς, ήθελε τον προστατευτισμό. Τώρα που διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ΗΠΑ, ζητά ανοικτές αγορές και ελεύθερο εμπόριο.

Τίποτε το παράξενο. Τα υστερικά σχόλια των καθεστωτικών μμε δεν εδράζονται σε καμμία ιστορική βάση.

Είναι γνωστός ο βρετανικός ιμπεριαλιστικός μερκαντιλισμός. Η Βρετανία στις συναλλαγές με τον υπόλοιπο κόσμο πάντοτε επεδίωκε να επιτυγχάνει εμπορικό πλεόνασμα.

Όταν μετέτρεψε την Ινδία σε αποικία, η Βρετανική αποικιοκρατική πολιτική ήταν υπέρ του "ελεύθερου" εμπορίου. "Ελεύθερο" εμπόριο σήμαινε ανεμπόδιστη εισαγωγή των βρετανικών προϊόντων.

Τότε, συνέφερε την Βρετανία το "ελεύθερο" εμπόριο διότι η εκβιομηχανισμένη Βρετανία παρήγαγε φθηνότερα προϊόντα σε σχέση με την υποανάπτυκτη Ινδία. Έτσι πλημμύρισε την Ινδία με τα φθηνά της προϊόντα καταστρέφοντας την ινδική εγχώρια παραγωγή. "Ελεύθερο" εμπόριο σήμαινε βρετανική εμπορική κυριαρχία.

Συνεπώς μία χώρα όταν αναπτύσσεται επιδιώκει τον προστατευτισμό για τον εαυτό της, υπό διάφορα προσχήματα, και το ελεύθερο εμπόριο για τις άλλες χώρες προκειμένου να διαθέσει τα προϊόντα της.

Οιοσδήποτε σοβαρός ηγέτης δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να μιλά υπέρ του εμπορικού προστατευτισμού της εθνικής του οικονομίας, και υπέρ του ελεύθερου εμπορίου για τις άλλες χώρες.

Αυτό ακριβώς πράττει τώρα η Κινεζική ηγεσία. Μιλά υπέρ του ελεύθερου εμπορίου, ενω επί δεκαετίες ανήγειρε ένα τείχος προστατευτισμού εις βάρος των ξένων προϊόντων.

Είναι δεδομένο ότι θα ξεσπάσουν εμπορικοί πόλεμοι λόγω των δασμών. Αλλά αυτό δεν θα οφείλεται στην προσωπικότητα του Τράμπ. Οφείλεται στο ότι οι ΗΠΑ δεν θα μπορούσαν να διατηρήσουν την ηγεμονία τους για πολύ καιρό ακόμη με τόσο μεγάλα εμπορικά ελλείμματα, και με κατεστραμμένη την βιομηχανική τους βάση.