Πριν από 18 μήνες όταν ξεκίνησε η ένοπλη σύρραξη στην Ουκρανία, γράφαμε ότι οι Έλληνες δεν πρέπει να καθορίζουν την εξωτερική πολιτική με βάση ιδεολογικές συμπάθειες, αλλά βάσει ανταλλαγμάτων και γεωπολιτικών συμφερόντων.
Αρκετοί Έλληνες συμπαθούν τους Ουκρανούς εθνικιστές που μάχονται κατά της Ρωσσίας, χωρίς η Ουκρανία να έχει δώσει κάποιο αντάλλαγμα στην Ελλάδα.
Το να υποστηρίζουμε κάποιον χωρίς ανταλλάγματα αποτελεί κοντόφθαλμη πολιτική.
Άλλοι Έλληνες παίρνουν το μέρος της Ρωσσίας, χωρίς η Ρωσσία να έχει δώσει κάποιο αντάλλαγμα στην Ελλάδα.
Ένα τέτοιο λάθος κατέστρεψε την ναζιστική Γερμανία. Δημιούργησε στρατηγικές συμμαχίες με ομοϊδεάτες(Ιταλία, Ρουμανία, Ιαπωνία, Βουλγαρία, Ουγγαρία), χωρίς να λάβει υπ' όψιν τον συσχετισμό δυνάμεων με το αντίπαλο στρατόπεδο (ΗΠΑ, Βρετανία, ΕΣΣΔ, Γαλλία, Κίνα), στο οποίο επικρατούσε ιδεολογική ανομοιογένεια, αλλά αριθμητική και υλική υπεροχή.
Στην περίπτωση της Ουκρανο-Ρωσσικής διαμάχης, ως χώρα, δεν μας απασχολεί ποιός έχει δίκιο ή άδικο. Η εξωτερική πολιτική δεν εδράζεται επί ηθικών κανόνων, αλλά επί συμφερόντων.
Αν υποθέσουμε ότι η Ουκρανία έχει 100% δίκαιο έναντι της Ρωσσίας, πού θα καταλήξει μία νίκη της Ουκρανίας στο ανατολικό μέτωπο; Θα καταλήξει στο να ενταχθεί πλήρως στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ.
Αν εμείς την βοηθήσουμε να νικήσει στον πόλεμο κατά των ρωσσοφώνων ανταρτών, θα έχουμε προσθέσει άλλον έναν εχθρό στον μακρύ κατάλογο των ευρωπαίων εχθρών μας.
Βλέποντας μακρύτερα, πρέπει να αντιληφθούμε ότι η είσοδος της Ουκρανίας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ σημαίνει επέκταση του ευρωπαϊκού υπερεθνικού κράτους εις βάρος των Ελληνικών συμφερόντων.
Σημαίνει επαναφορά του ψυχρού πολέμου. Σημαίνει ότι η Ουκρανία θα συμπεριληφθεί στην χορωδία των κρατών που μας εκβιάζουν με το δημόσιο χρέος. Σημαίνει ότι η Ουκρανία θα μας ζητά να επιβάλλουμε νέα μνημόνια στον Λαό μας.
Γιατί να βοηθήσουμε ένα κράτος, το οποίο είναι υπό ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, χωρίς ανταλλάγματα; Γιατί να προσθέσουμε άλλο ένα κράτος στους εχθρούς της Ελλάδος;
Η Ελληνική ομογένεια της Ουκρανίας αποτελεί επιπλέον λόγο για να ζυγίσουμε προσεκτικώς με ποιόν θα συμμαχήσουμε και εναντίον ποίου θα στραφούμε.
Δεν έχουμε λάβει καμμία εγγύηση από την Ουκρανία ότι θα σεβαστεί την ζωή, την περιουσία, και την πολιτιστική ιδιαιτερότητα των Ελλήνων της Ουκρανίας, και κυρίως αυτών που κατοικούν στις εμπόλεμες ζώνες.
Φυσικά ό,τι λέμε για την Ουκρανία, ισχύει και για την Ρωσσία. Οι εμπορικές κυρώσεις εις βάρος των ελληνικών αγροτικών προϊόντων είναι μέτριας σημασίας. Μεγαλύτερη σημασία έχει τί στάση θα τηρήσει η Ρωσσία για το Κυπριακό ζήτημα και για το ζήτημα των Σκοπίων.
Οι Έλληνες πρέπει να αδιαφορούν για το αν ένας λαός έχει δίκιο ή αν ευρίσκεται σε δύσκολη θέση. Οι δικές του δυσκολίες μπορεί να αποδεχτούν επωφελείς για τα δικά μας συμφέροντα.
Όποιος ζητά την υποστήριξή μας για οποιοδήποτε ζήτημα, πρέπει να προσφέρει εγγυήσεις και ανταλλάγματα.
Η σημερινή κατάσταση όπου κάποιοι Έλληνες δυτικόφιλοι ευθυγραμμίζονται με τον Ποροσένκο, κάποιοι εθνικιστές με την Ουκρανική ταξιαρχία Αzov, και κάποιοι χριστιανοί ορθόδοξοι με την Ρωσσία, είναι κωμικοτραγική.
Πρέπει να σκεφτούμε πώς θα συμπεριφερθούν στο μέλλον οι δύο χώρες, Ουκρανία και Ρωσσία, έναντι της Ελλάδος. Πρέπει να απαιτήσουμε ανταλλάγματα και εγγυήσεις για την Ελληνική ομογένεια της Ουκρανίας. Πρέπει να σκεφθούμε ότι η Ουκρανία μέσα στην ΕΕ θα στραφεί εναντίον της Ελλάδος ως υποχείριο της Γερμανίας.
Η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ είναι μία καλή ευκαιρία να αποσταθεροποιηθεί η νοτιο-ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Σε Ελλάδα, Τουρκία, και Βουλγαρία, θα μπορούσαν να ξεκινήσουν ανατρεπτικές διαδηλώσεις κατά του ΝΑΤΟ ώστε ό,τι κερδίσει η Δύση από την ένταξη της Ουκρανίας στο δυτικό στρατόπεδο να το χάσει από μία έξοδο της Ελλάδος, ή της Βουλγαρίας, ή της Τουρκίας.
Η Ρωσσία αρχίζει και δείχνει ζωηρό ενδιαφέρον για τις βαλκανικές χώρες ως αντίποινα για την Αμερικανική επέμβαση στις χώρες που συνορεύουν με την Ρωσσία.
Όσο ανεβαίνει το πολιτικό θερμόμετρο στις Ρωσσο-Αμερικανικές σχέσεις τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες για αποσταθεροποιητικές ενέργειες στην περιοχή των Βαλκανίων. Δεν πρέπει να χάσουμε την ευκαιρία αποδράσεως από το δυτικό στρατόπεδο συγκεντρώσεως.
Σωστότατος.
ReplyDeleteΑπό όλη την σωστή ανάλυση κρατώ ως επιφυλλίδα και συμπέρασμα αυτό: "Όποιος ζητά την υποστήριξή μας για οποιοδήποτε ζήτημα, πρέπει να προσφέρει εγγυήσεις και ανταλλάγματα".
ReplyDeleteτα ανταλλάγματα υπάρχουν και σήμερα...στηριξέ με και θα σε αφήσω να το παίζεις μαριονέτα πρωθυπουργός
DeleteΆσχετο με το θέμα.
Deleteκαθόλου άσχετο. αυτό που λέω είναι ότι τα ανταλλάγματα προσφέρονται και στην σημερινή αριστερή κυβέρνηση σε μορφή πρωθυπουργικών θέσεων. Αν ο Τσίπρας και η παρέα του δεν είχε στηρίξει το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα σήμερα δεν θα ήταν στη θέση που βρίσκεται. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι εθνικά ωφέλιμα ανταλλάγματα αντί για πολιτικά βολέματα.
Delete