Ένα από τα συστημικά προβλήματα των αντι-ΕΕ πολιτικών δυνάμεων είναι ότι δεν ξέρουν να εκμεταλλευτούν τις ευκαιρίες που τους δίνονται για ανατροπή του καθεστώτος.
Όταν ξεσπούν ταραχές από την αριστερή πτέρυγα του πολιτικού φάσματος επειδή η αστυνομία σκότωσε κάποιο άτομο μειονότητος, η στάση των περισσοτέρων πατριωτών είναι να ευθυγραμμίζωνται με το προδοτικό καθεστώς, επειδή δεν θέλουν τους λαθρομετανάστες. Ή να παραμένουν παθητικοί.
Ενώ το σωστό είναι να εκλάβουν την συγκεκριμένη σύγκρουση ως μοναδική ευκαιρία, και να ανοίξουν άλλο ένα μέτωπο συγκρούσεως, πραιτωριανοί εναντίον πατριωτών.
Αν ένα καθεστώς τύπου Μακρόν ή Μητσοτάκη βρεθεί αντιμέτωπο με δυναμικές διαδηλώσεις εξ αιτίας των λαθρομεταναστών, που άλλωστε το ίδιο το καθεστώς καλωσορίζει στην χώρα, το πολιτικό σήμα που πρέπει να δοθεί στον λαό είναι να ανοιχτεί ένα νέο νέο κοινωνικό μέτωπο εναντίον του καθεστώτος από πατριωτική σκοπιά. Και όχι να ταχθεί ο λαός με το μέρος του Μακρόν ή του Μητσοτάκη.
Μία επιτυχημένη επανάσταση πρέπει να περάσει από πολλά στάδια, και η επαναστατική ηγεσία να κάνει δύσκολες επιλογές. Αν οι πατριωτικές ηγεσίες δεν κατανοούν τα λάθη τακτικής και στρατηγικής που έχουν κάνει άλλοι επαναστάτες στο παρελθόν, ποτέ δεν θα γίνει επιτυχής επανάσταση.
Τώρα στην Γαλλία, είναι η καλύτερη στιγμή για να ξεκινήσουν συγκρούσεις με το καθεστώς, και για το συνταξιοδοτικό, και για τις τιμές των καυσίμων, και για την πολιτική λιτότητος, και για την έξοδο από το ΝΑΤΟ, και για την έξοδο από την ΕΕ. Το καθεστώς Μακρόν δεχόμενο πολλαπλά κτυπήματα από κοινωνικές ομάδες με τελείως αντίθετα συμφέροντα, μπορεί να καταρρεύσει.
Αν όμως οι πατριωτικές δυνάμεις λειτουργήσουν με ερασιτεχνισμό, θα κλειστούν στο καβούκι τους, και θα περιμένουν από τους πραιτωριανούς του Μακρόν, να εκκαθαρίσουν το μέτωπο που έχει ανοίξει τώρα με τους υποστηρικτές των λαθρομεταναστών. Μετά όμως θα έρθει η δική τους σειρά...
Κάτι αντίστοιχο έγινε στην Ελλάδα στα χρόνια των αγανακτισμένων 2010-2012, όπου τα εθνικιστικά σχήματα απέφευγαν να κατεβαίνουν οργανωμένα στους δρόμους για κοινωνική σύγκρουση με τους πραιτωριανούς του καθεστώτος, επειδή τότε κυριαρχούσαν οι διαδηλώσεις των αριστερών και αναρχικών. Και τα εθνικιστικά σχήματα θεωρούσαν ότι η δική τους δουλειά είναι να απέχουν. Μετά ήρθε και η δική τους σειρά...
Γαλλία: Ο Μακρόν βγάζει τεθωρακισμένα στους δρόμους για να αντιμετωπίσει τους διαδηλωτές
οι δεξιοί-εθνικιστές-πατριώτες (ΔΕΠ) έχουν έτοιμο το επιχείρημα για την δειλία τους, είναι "νοικοκυραίοι", και μάλιστα επιστρατεύουν ρητορική του τύπου "στα δύσκολα οι Άλληνες ενώνονται" και τέτοια, χαρακτηριστικό ήταν τα χειροκροτήματα στον Μητσοτάκη στον Έβρο όταν έστησε το σόου μετά το ξύλο που έριξε η SEEBRIG στους νησιώτες, σε τέτοιες περιπτώσεις ο μέσος ΔΕΠ εκλαμβάνει τον μπάτσο και τον κρατικό μηχανισμό ως καταφύγιο λόγω της λατρείας του κράτους και της ταύτισής του με το έθνος, μάλιστα πολλοί ΔΕΠ είναι φανατικά υπερ των μπάτσων επειδή "ψηφίζουν 50% ΧΑ" και άλλα τέτοια φαιδρά, τα ίδια τα κόμματα ΔΕΠ είναι μαγαζάκια για το πέος όπως ήταν ακόμα και η "σκληρή" ΧΑ, μια βόλτα από τα σχόλια σε σχετικές αναρτήσεις στο Μακελειό για παράδειγμα θα σε πείσει ότι δεν υπάρχει περίπτωση ΔΕΠ να κρατήσει ούτε καν ψυχολογικά την στάση που προτείνεις, μια άλλη χαρακτηριστική ρητορική που κρατάνε και όλα τα συνωμοσιολογικά σάιτ είναι ότι όλα αυτά είναι βούτυρο στο ψωμί του συστήματος για να επιβάλλει στρατιωτικά μέτρα οπότε "μην πέφτετε στην παγίδα και καθίστε καναπέ"...
ReplyDeleteμια βόλτα από το προφίλ του Γιοβαννόπουλου στο Φέισμπουκ είναι διαφωτιστική, έχει μια αναδημοσίευση κάποιου που επικαλείται ένα σχόλιο του Μπογιόπουλου και λέει ότι
ReplyDelete"οι Μπογιόπουλοι καίνε την Γαλλία",
ενώ ο ίδιος ο Γιοβαννόπουλος επικαλείται κάποια φασαρία στο Γεωπονικό και λέει
"Τα τοπικά όργανα του παρακράτους προσπαθούν να δημιουργήσουν κι εδώ αναταραχή για να βοηθήσουν το έργο της Παγκοσμιοποίησης."
η γραμμή του Γιοβαννόπουλου είναι κλασική συντηρητική γραμμή, ότι πάνω απ'όλα πρέπει να το πάμε "έννομα" όσο άδικα και να είναι τα δικαστήρια διότι δεν μπορούμε να ρισκάρουμε την σύγκρουση με το κράτος και την πιθανή πτώση είτε την δική μας είτε τους κράτους
αυτό είναι που λέμε ότι οι συντηρητικοί θέλουν το πιο πολύ ξύλο, βγαίνει το λοάτκι και λέει ότι οι "μπαμπάδες" μπορούν να πηδάνε τα παιδιά τους αλλά ο συντηρητικός έχει πρόβλημα με το γαμμάδι του Κασιδιάρη στον ώμο επειδή οι ναζί σκότωσαν τον παππού του, εν τω μεταξύ οι περισσότεροι αγωνιστές του 1821 πιο πριν είχαν κατασφάξει τους Έλληνες ως μισθοφόροι των Τούρκων