Αντί να τσακίσει την φορολογία που είναι από τις υψηλότερες στον κόσμο, και να
διαγράψει μονομερώς το εξωτερικό χρέος, επαναλαμβάνει τις ατάκες του ΔΝΤ και
της ελληνόφωνης πολιτικής αλητείας η οποία το 2009-2010 έλεγε ότι δεν υπάρχουν
χρήματα, προκειμένου να τρομοκρατήσει τον Ελληνικό Λαό και να τον υποτάξει στα
κελεύσματα της τρόικα.
Όταν έχεις εθνικό νόμισμα, αν ξέρεις να το διαχειριστείς, πάντα υπάρχουν χρήματα. Αν όμως είσαι φερέφωνο του ΔΝΤ και ξεκινάς την θητεία σου με αιματηρή λιτότητα, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου, τότε σύντομα θα έχεις την τύχη του προκατόχου σου Fernando de la Rua, που δραπέτευσε με ελικόπτερο από το προεδρικό μέγαρο το 2001.
Οι διάφοροι φιλελεύθεροι και νεοφιλελεύθεροι τσαρλατάνοι όταν μιλούν για
μείωση των κρατικών δαπανών, πάντοτε υπονοούν μειώσεις σε επιδοτήσεις για το
ρεύμα, τις δημόσιες συγκοινωνίες, κλπ. Ποτέ μα ποτέ δεν εννοούν μείωση της
κρατικής δαπάνης για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους. Αυτή την δαπάνη την
θεωρούν κάτι ως θεϊκή εντολή, ως ένα φοβερό τοτέμ, που ουδείς επιτρέπεται να το
πειράξει, διότι τάχα θα τρωθεί η αξιοπιστία του κράτους. Ενώ όταν περικόπτουν
τις δαπάνες για υγεία, παιδεία, κλπ, τότε "εξορθολογίζονται" οι
δαπάνες του κράτους.
Ήδη η κυβέρνηση του Milei ετοιμάζει νομοσχέδιο για την αυστηροποίηση της καταστολής των διαδηλώσεων.
Και διεμήνυσε, όπως και ο Γιώργος Παπανδρέου το 2010, ότι
"βραχυπροθέσμως" τα πράγματα θα πάνε χειρότερα με ακρίβεια και
φτώχεια, αλλά μετά(πότε;) θα βελτιωθούν. Στο απροσδιόριστο νεοφιλελεύθερο
μέλλον όλα βελτιώνονται.
Μία υγιής οικονομική πολιτική πρέπει άμεσα να φέρνει αποτελέσματα, και όχι
να κοροϊδεύει την κοινωνία με το κουτοπόνηρο πρόσχημα ότι πρώτα θα χειροτερεύσουν
τα πράγματα και ύστερα κάπου-κάποτε ΘΑ βελτιωθούν.
Επειδή η διαγραφή του εξωτερικού χρέους δεν υπάρχει στον πολιτικό ορίζοντα του Javier Milei, και επειδή αποσκοπεί να αλυσοδέσει την Αργεντινή στο αμερικανικό άρμα, άρχισε τις πομφόλυγες με τις οποίες μας συνήθισαν οι ελληνόφωνες μνημονιακές κυβερνήσεις.
No comments:
Post a Comment