Εδαφικές διεκδικήσεις της φασιστικής Ιταλίας στην Ευρώπη, το 1936

 

Το πράσινο χρώμα που αντιστοιχεί στην Ελλάδα, σημαίνει έδαφος που πρόκειται να καταστεί κράτος-πελάτης(client-state) της Ιταλίας.

Η Αλβανία που τότε ήταν κράτος-πελάτης της Ιταλίας, εθεωρείτο έδαφος προς προσάρτηση.

Ένα κύμα εθνικισμού που σάρωσε την Ιταλία στις αρχές του 20ου χριστιανικού αιώνος οδήγησε στην ίδρυση της Ιταλικής Εθνικιστικής Ενώσεως, η οποία πίεσε για την επέκταση της ιταλικής αυτοκρατορίας.

Οι ιταλικές εφημερίδες ήταν γεμάτες με λόγια για εκδίκηση για τις ταπεινώσεις που υπέστησαν οι Ιταλοί αποικιοκράτες στην Αιθιοπία στα τέλη του προηγούμενου αιώνα και για νοσταλγία για την ρωμαϊκή εποχή.

Για τους Ιταλούς εθνικιστές και αποικιοκράτες η Λιβύη, ως πρώην ρωμαϊκή αποικία, έπρεπε να «γυρίσω πίσω» στην ιταλική σφαίρα επιρροής.

Τον μήνα που ακολούθησε την επικύρωση της συνθήκης της Λωζάνης, ο Μουσολίνι διέταξε εισβολή στην Κέρκυρα.

Ο ιταλικός Τύπος υποστήριξε την ενέργεια, σημειώνοντας ότι η Κέρκυρα ήταν Βενετική κτήση για τετρακόσια χρόνια.

Στα Βαλκάνια, το φασιστικό καθεστώς διεκδίκησε την Δαλματία και είχε φιλοδοξίες για την Αλβανία, την Σλοβενία, την Κροατία, την Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Μακεδονία του Βαρδάρη και την Ελλάδα με βάση το προηγούμενο της ρωμαϊκής κυριαρχίας σε αυτές τις περιοχές.

Το ερώτημα είναι γιατί δεν υπήρχαν αντίστοιχα και αντίστροφα σχέδια από την πλευρά της Ελλάδος. Ήτοι, να προσαρτηθούν εδάφη της ιταλικής χερσονήσου ή να καταστούν κράτη-πελάτες της Ελλάδος.