Η φορολογία είναι μηχανισμός υποταγής, εκμαυλισμού, και εξευτελισμού των πολιτών

 

Μην συμβάλλεις με την συμπεριφορά σου στην δημιουργία ελλειμμάτων στην ελληνική οικονομία.

Η ελληνική οικονομία στέκεται στον αντίποδα του κατοχικού ληστρικού ψευδοκράτους.

Βοήθα στην καταπολέμηση της κρατικώς νομιμοποιημένης ληστείας.

Βοήθα στην καταπολέμηση της φορομπηχτικής πολιτικής.

Η ποινικοποίηση της φορολογίας πρέπει να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο της δημοσιονομικής πολιτικής.

Διαχώρισε στο μυαλό σου το κράτος από την κοινωνία.

Διαχώρισε το χριστιανικό κράτος από το Ελληνικό Έθνος.

Κάθε προσπάθεια δημιουργίας κρατικού πλεονάσματος ισοδυναμεί με εθνικά και κοινωνικά ελλείμματα.

Το κατοχικό μισελληνικό ρωμέικο ψευδοκράτος αυξάνει πλασματικώς τις δαπάνες του για να απαιτεί μεγαλύτερα πλεονάσματα, τα οποία ισοδυναμούν με ελλείμματα στους οικογενειακούς και εταιρικούς ισολογισμούς.

Πρώτα διέλυσε την κοινωνία με τις αυτοκαταστροφικές πολιτικές για τον κορωνοϊό, και τώρα απαιτεί από τα θύματα αυτής της γελοίας πολιτικής να πληρώσουν τον λογαριασμό.

Ενίσχυσε τον οικογενειακό σου προϋπολογισμό. Ούτε pos, ούτε ηλεκτρονική τιμολόγηση, ούτε ψηφιακό πελατολόγιο, ούτε ένα ευρώ στο γυφτορωμέικο μισελληνικό ψευδοκράτος.

Μην επιτρέπεις στο μισελληνικό ψευδοκράτος της ρωμιοσύνης να καταληστεύει εσένα και τους συνανθρώπους σου.

Μην του επιτρέπεις να αρπάζει το φαγητό των παιδιών σου για να ταΐζει τους εχθρούς του Ελληνισμού.

Μην του παρέχεις τα όπλα για να εξοντώσει εσένα και την εταιρεία σου.

Μην επιτρέπεις στον κατακτητή να καθορίζει μονομερώς το νόημα των λέξεων.

Δεν υφίσταται η έννοια της φοροδιαφυγής για έναν στοιχειωδώς ενημερωμένο πολίτη. Ο πολίτης δεν είναι δυνατόν να αποκαλείται κλέφτης, επειδή δεν επιτρέπει στον κρατικό ληστή να τον ληστέψει, επειδή δεν επιτρέπει στον κρατικό ληστή να αρπάξει την δική του περιουσία.

Υπάρχει το αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα προστασίας της ιδιωτικής και εθνικής περιουσίας από ληστοσυμμορίες, έστω και αν φέρουν μία ταμπέλα με το όνομα ρωμέικο κράτος.

Η φορολογία είναι μηχανισμός υποταγής, εκμαυλισμού, και εξευτελισμού των πολιτών. Δεν υπαγορεύεται από καμμία δημοσιονομική ανάγκη, υπάρχουν ένα σωρό τρόποι δημιουργίας κρατικών εσόδων. Ακόμη και αν υπήρχε τέτοια δημοσιονομική ανάγκη, η μη καταβολή φόρων θα έπρεπε να περιορίζεται στην αστική ευθύνη, και όχι να μετατρέπεται σε ποινικό αδίκημα.

Οι διάφοροι υποστηρικτές των φορομπηχτικών μέτρων προσδιορίζουν πάντοτε την έννοια της φοροδιαφυγής με βάση τα πόσα χρήματα δεν εισέπραξε η εφορία από τα "αντικειμενικά" της τεκμήρια.

Ποτέ μα ποτέ δεν προσδιορίζουν την απώλεια κρατικών εσόδων με βάση το πόσες ελληνικές επιχειρήσεις έκλεισαν, πόσες μετέφεραν την έδρα ή την παραγωγη τους στο εξωτερικό, πόσοι Έλληνες μετανάστευσαν-άρα απώλεια κρατικών εσόδων, και πόσοι 'Ελληνες εξαγωγείς ή παραγωγοί έγιναν εισαγωγείς ξένων προϊόντων.

Όταν έχεις μία παραγωγική μονάδα και κατασκευάζεις ελληνικό ένδυμα με εκατό άτομα προσωπικό, αλλά σε τσακίζει με την φορομπηχτική του πολιτική το γυφτορωμέικο ψευδοκράτος, τότε κλείνεις και γίνεσαι εισαγωγεύς ξένων ενδυμάτων, με πχ είκοσι άτομα προσωπικό.

Συνέπεια αυτού είναι η απώλεια θέσεων εργασίας, η υπολειτουργία ή η πτώχευση των προμηθευτών σου, και φυσικά η απώλεια εσόδων για το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία. Αν προσθέσουμε και την δαπάνη για την καταβολή επιδομάτων ανεργίας, η ζημία από την φορομπηχτική πολιτική είναι τεράστια.

Αν όντως έπρεπε να υπάρχουν νόμοι κατά της "φοροδιαφυγής", όλοι οι φορομπήχτες έπρεπε να τιμωρούνται με ισόβια καταναγκαστικά έργα, χωρίς δικαίωμα υφ' όρου απολύσεως, διότι αυτοί προξενούν την απώλεια κρατικών εσόδων, δια της εξαϋλώσεως της ελληνικής οικονομίας.