Όσοι φιλο-ουκρανοί κάνουν μονοδιάστατες ερμηνείες του προβλήματος με την
Ρωσσία, ας σκεφτούν το εξής υποθετικό, αλλά ρεαλιστικό παράδειγμα:
Έστω ότι η Ουκρανία γίνεται μέλος του ΝΑΤΟ. Δεν θα γίνει άμεσα, αλλά
υπάρχουν πιθανότητες.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις της ουκρανικής ηγεσίας, ο ουκρανικός στρατός θα παραταχθεί εναντίον Κίνας, Ιράν, Βορείου Κορέας, και οπουδήποτε αλλού ζητηθεί από την ηγεσία του ΝΑΤΟ. Δηλαδή η ουκρανική ηγεσία, προσφέρει τον ουκρανικό στρατό ως ενοικιαζόμενο μισθοφόρο, αρκεί τώρα η Δύση να την βοηθήσει στον πόλεμο κατά της Ρωσσίας.
Και έστω ότι σε λίγα χρόνια η Ελλάδα καταφέρνει να απεγκλωβιστεί από την ΕΕ
και το ΝΑΤΟ.
Με την Τουρκία και την Ουκρανία μέσα στο ΝΑΤΟ, και την Ελλάδα εκτός ΝΑΤΟ, η
Ουκρανία όχι μόνον θα ταχθεί αναφανδόν υπέρ της τουρκικής κατοχής της Κύπρου,
αλλά αν ζητηθεί από το ΝΑΤΟ, θα πολεμήσει υπέρ της Τουρκίας και κατά της Κύπρου
και της Ελλάδος.
Η συμπεριφορά της ουκρανικής ηγεσίας δεν είναι φιλελληνική, είναι
χρησιμοθηρική. Θέλει τα ελληνικά αντιαεροπορικά συστήματα προκειμένου να σώσει
την δική της πατρίδα. Αν καταστραφεί η δική μας Πατρίδα λόγω ελλείψεως
αντιαεροπορικών συστημάτων, τους είναι εντελώς αδιάφορο.
Το ίδιο πρέπει να ισχύει από την δική μας πλευρά. Στην γεωπολιτική δεν χωρούν συναισθηματισμοί.
No comments:
Post a Comment