Προς όσους «αγανακτισμένους» καλούν τον κόσμο σε συγκεντρώσεις ξανά στο Σύνταγμα

Δεν θα κουραστώ να επαναλαμβάνω ότι ένα νικηφόρο κίνημα οφείλει να καλλιεργεί μέσα του τον σπόρο της ιδεολογικής και οργανωτικής εξελίξεως.

Θα είμαι ο τελευταίος που θα απαξιώσω τις ατελέσφορες προσπάθειες των αγανακτισμένων πολιτών, αλλά ο πρώτος που θα στηλιτεύσω τα διαρκώς επαναλαμβανόμενα λάθη τους.

Τον τελευταίο καιρό όσες ομάδες στο facebook καλούν σε συγκεντρώσεις ξανά στο Σύνταγμα δεν φαίνεται να έχουν ένα στοιχειώδες σχέδιο στο μυαλό τους, ούτε ξεκαθαρίζουν σε τί αποσκοπούν. Το «κατεβείτε στο Σύνταγμα», από μόνο του δείχνει ιδεολογική και οργανωτική ανεπάρκεια.

Οι εκκλήσεις για διαδηλώσεις πρέπει να συνοδεύωνται από απαντήσεις σε ζητήματα όπως:

1. Υπάρχουν βασικά πολιτικά αιτήματα; Αν ναι, ποιά είναι;

2. Πώς θα αντιμετωπιστούν οι δυνάμεις των πραιτωριανών; Υπάρχει σχέδιο αμύνης και επιθέσεως όταν αρχίσουν την ρίψη δακρυγόνων;

3. Έστω ότι η κατοχική κυβέρνηση δεν υποχωρεί. Πώς κλιμακώνουμε τον Αγώνα;

4. Διαθέτουμε ωργανωμένη επικοινωνιακή επιτροπή της διαδηλώσεως για να περάσουμε το αγωνιστικό μας μήνυμα προς τα έξω;

5. Υπάρχει σχέδιο παρατεταμένης συγκρούσεως; Έχουν προβλεφθεί ζητήματα διοικητικής μερίμνης;

6. Έχουν εντοπιστεί κυβερνητικά κτήρια-στόχοι που θα καταληφθούν ωργανωμένα για να αποτελέσουν ορμητήρια για την κλιμάκωση των ανατρεπτικών διαδηλώσεων;

7. Αν υποθέσουμε ότι η κατοχική κυβέρνηση καταρρέει άμεσα, υπάρχει ένα ελάχιστο κυβερνητικό πρόγραμμα στο οποίο θα συμφωνούσαν μεγάλα στρώματα του πληθυσμού; Πχ επαναφορά του εθνικού νομίσματος.    

Είμαι υπέρ των εκκλήσεων για νέες διαδηλώσεις στο Σύνταγμα υπό μία προϋπόθεση. Να κατανοήσουν όσοι κάνουν τις εκκλήσεις ότι ο Λαός μας δεν διαθέτει ανεξάντλητα αποθέματα χρόνου, ενέργειας, και χρημάτων.

Οι 24ωρες απεργίες έρριξαν αντί να εξυψώσουν το ηθικό του Λαού. Όταν καλείς συνεχώς σε 24ωρες απεργίες χωρίς σχέδιο αναμετρήσεως με τον εχθρό, για να κάνεις τον κομματικό σου περίπατο, τότε ο Λαός γρήγορα θα διαπιστώσει ότι σπαταλάς τον πολύτιμο χρόνο του και θα σε εγκαταλείψει.

Ας σταματήσουν λοιπόν κάποιοι «αγανακτισμένοι» να επαναλαμβάνουν την τετριμμένη φράση «Μα πού είναι τόσοι άνεργοι; Γιατί δεν κατέβηκαν στην χθεσινή διαδήλωση;». Εγώ θα αντιστρέψω το ερώτημα: «Πού είναι το δικό σου σχέδιο διαδηλώσεως; Εσύ που καλείς σε συγκέντρωση στο Σύνταγμα έχεις κάποιο ωργανωμένο σχέδιο; Κατεβήκαμε στο Σύνταγμα, μετά τί κάνουμε;».

Οι «αγανακτισμένοι» με τους οποίους συμμετείχα και εγώ φαίνεται να μην έχουν καταφέρει να εξελιχθούν και να περάσουν σε νέο στάδιο. Μένουν στο κάλεσμα. Τί θα κάνουμε όταν φθάσουμε στο Σύνταγμα, δεν φαίνεται να απασχολεί αρκετούς εξ αυτών.

Ακόμη και τώρα που έχει μειωθεί η συμμετοχή του κόσμου, η ευθύνη και το ανάθεμα πέφτει στον Λαό ο οποίος τάχα είναι «Λαός του καναπέ».

Εγώ θα πρότεινα στους οργανωτές των «αγανακτισμένων» να κοιταχτούν στον καθρέφτη και εκεί θα δούν ποιός έχει την ευθύνη για την πολιτική απάθεια του κόσμου. Το να κάνεις λάθη δεν είναι κακό. Το να κάνεις τα ίδια λάθη, ξανά και ξανά, είναι αυτοκαταστροφική βλακεία.

Όσοι πολιτικώς άπειροι κάνουν εκκλήσεις για νέες συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος θα τους πρότεινα πρώτα να μορφωθούν πολιτικώς και να διαβάσουν ωρισμένα πολιτικά εγχειρίδια όπως το:

The Politics of Nonviolent Action by Gene Sharp*

http://www.aeinstein.org/organizations3e7d.html

Διατίθεται δωρεάν σε ηλεκτρονική μορφή στο διαδίκτυο.

*Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων. Είμαι υπέρ της βιαίας συγκρούσεως με το κατοχικό καθεστώς. Αλλά από το ολότελα, καλή και η Παναγιώταινα...

Ιφικράτης Αμυράς

1-6-2013