Αρκετοί
συμπολεμιστές με ρωτούν για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών. Πριν απαντήσω στο ερώτημα,
θέλω να τους υπενθυμίσω ότι και την περίοδο 2011-2012 αρκετά αντιμνημονιακά κόμματα
και κινήματα δεν πίστευαν ότι θα γίνουν εκλογές. Θεωρούσαν ότι ο Παπανδρέου και
μετάπειτα ο Παπαδήμος θα κρατά την εξουσία εσαεί.
Όταν
προκηρύχθηκαν οι πρώτες εκλογές του 2012 τα περισσότερα αντιμνημονιακά κόμματα ήταν
ανέτοιμα διότι είχαν σχεδιάσει την στρατηγική τους με βάση το ιδεολόγημα ότι «τους
στηρίζει η Τρόικα, άρα δεν πέφτουν».
Να
που έγιναν οι εκλογές, χωρίς βεβαίως θετικά αποτελέσματα για τον Ελληνικό Λαό.
Η
εκτίμησή μου είναι ότι ακόμη και αν δεν γίνουν τώρα πρόωρες εκλογές, η κατοχική
κυβέρνηση Σαμαρά δεν έχει πολλή ζωή ακόμη δια τους εξής λόγους:
Πρώτον,
το ΔΝΤ έχει πάρει στροφή σε αρκετά ζητήματα και θέλει να απεμπλακεί για δικούς
του λόγους. Αυτό προκαλεί αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό μέτωπο της Τρόικα.
Δεύτερον,
οι ανοησίες περί «success story» αποδεικνύουν την πολιτική ηλιθιότητα των
επικοινωνιολόγων του Σαμαρά. Νομίζει ότι με λεκτικά πυροτεχνήματα θα αποκρύψει
από τον Λαό την τραγική οικονομική κατάσταση.
Τρίτον,
η κατοχική κυβέρνηση Σαμαρά δεν θα αντέξει πολιτικώς τα επόμενα μέτρα που έχει
υπογράψει(κλείσιμο στρατιωτικών εργοστασίων, νέες περικοπές μισθών και συντάξεων,
κλείσιμο νοσοκομείων, κ.α.).
Τέταρτον,
η Ε.Ε. και το 4ο Ράιχ έχουν μπει σε ύφεση. Επίκειται γενικότερη
ανατροπή στον συσχετισμό κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων σε όλη την Ευρώπη. Μαζί
με την ενδεχόμενη ανάφλεξη ενός γενικού πολέμου σε όλη την Μέση Ανατολή λόγω
Συρίας, η αποσταθεροποίηση στην Βαλκανική χερσόνησο είναι δεδομένη.
Πέμπτον,
η ιστορία επεμβάσεως του ΔΝΤ σε διάφορες χώρες διδάσκει ότι παρά την στήριξη
που προσφέρει σε δωσιλογικά κόμματα, αυτά καταρρέουν υπό το βάρος της κοινωνικής
αντιδράσεως. Είναι ζήτημα χρόνου να καταρρεύσουν, και όχι εάν καταρρεύσουν.
Η
δική μας πολιτική τακτική πρέπει να συμπυκνώνεται στο εξής σύνθημα: Πάση θυσία
αποσταθεροποίηση της κατοχικής κυβερνήσεως.
Με
κάθε μέσον, με κάθε τρόπο. Πολιτικές απεργίες, δολιοφθορές σε κρατικές υπηρεσίες,
διασπορά ψευδών ειδήσεων, απαλλοτρίωση κρατικού εξοπλισμού, υπόθαλψη όλων των
μικροκομματικών συμφερόντων του τρικομματικού θιάσου.
Όταν
ένα πολιτικό σύστημα χρησιμοποιεί ως νόμισμα συναλλαγής το μικροκομματικό συμφέρον,
είναι δική μας ανοησία να του ζητούμε να κάνει συναλλαγές με νόμισμα τον
πατριωτισμό.
Εφ’
όσον ο Κουβέλης και ο Βενιζέλος αμφιταλατεύονται για την στήριξή τους προς τον Σαμαρά
επειδή έκλεισε την ΕΡΤ ή επειδή θέλουν μεγαλύτερο ποσοστό κρατικών θέσεων για
τους κομματικούς τους στρατούς, ένα σοβαρό επαναστατικό κίνημα οφείλει να εκμεταλλεύεται
τέτοιες ευκαιρίες και να τραβά την σύγκρουση στα άκρα.
Αφού
ο Κουβέλης και ο Βενιζέλος δεν εγκατέλειψαν την τρικομματική όταν ο Σαμαράς εκχώρησε
το μισό Αιγαίο στους Τούρκους, αλλά αμφιταλαντεύονται για την ΕΡΤ, αυτό σημαίνει
ότι κάποιοι εξ ημών κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια.
Σκοπός
μας είναι να αποσταθεροποιούμε το κατοχικό καθεστώς ωθώντας κρατικοδίαιτες
συντεχνίες να απεργούν για ψύλλου πήδημα. Οφείλουμε να στηρίζουμε κάθε υπερβολικό
και παράλογο αίτημα των κρατικοδίαιτων συντεχνιών γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι
όταν πάρουμε την εξουσία θα το καταργήσουμε. Οφείλουμε να διασπείρουμε καθολική
δυσαρέσκεια στην κοινωνία. Οφείλουμε να διεγείρουμε όλα τα πάθη, ακόμη και τα
εγωιστικά, εφόσον βοηθούν στην εξαγρίωση της κοινωνίας.
Η
ηθική της Επαναστάσεως δεν έχει καμία σχέση με την γλειώδη αμφιρρέπουσα συμπεριφορά
του μέσου αστού. Ανώτατος νόμος της Επαναστάσεως είναι η καταστροφή του
κατοχικού καθεστώτος. Σε αυτον υπακούμε, αυτόν υμνούμε, σε αυτόν πειθαρχούμε,
αυτός μας δίνει το φιλί της ζωής.
«Μας
δίνουν το χέρι, τράβηξέ τους από τον ώμο», δίδασκε ο Λένιν.
Οι
κομματικοί εγκάθετοι της ΕΡΤ θέλουν την δουλίτσα τους πίσω. Εμείς θέλουμε την
ΕΡΤ στην υπηρεσία της Επαναστάσεως. Θέλουν αυξήσεις, προσλήψεις, συλλογικές
συμβάσεις εργασίες, αδιαφορώντας για την επιβίωση του Έθνους. Εντάξει. Θα τους
υποσχεθούμε τα πάντα. Αρκεί να συνταχθούν με την Επανάσταση. Και μετά θα έχουν
την τύχη των μενσεβίκων.
Αποδίδεται
στον Λένιν η εξής φράση: «Ως σήμερα δίναμε αφειδώς υποσχέσεις. Αυτό ήταν απαραίτητο. Χωρίς υποσχέσεις δεν μπορούσαμε να εξαπολύσουμε την Επανάσταση. Τώρα, τα πράγματα αλλάζουν. Μας κατηγορούν ότι τότε (σ.σ. εννοεί πριν την Οκτωβριανή Επανάσταση), καλούσαμε σε συμμαχία εναντίον του Τσάρου ακόμη και τους αστούς
δημοκράτες, ενώ τώρα στέλνουμε στο εκτελεστικό απόσπασμα ακόμη και τους
αριστερούς σοσιαλεπαναστάτες και τους μενσεβίκους. Και μας ρωτούν: Δεν είναι
ασυνέπεια αυτό; Και απαντούμε: Βεβαίως είναι! Αλλά όποιος εκπλήσσεται γι’ αυτή
την ασυνέπεια είναι πολιτικά ηλίθιος».
Δεν
ξέρω αν ο Λένιν είπε αυτή την φράση. Αλλά σίγουρα θα μπορούσε να έχει βγει από
τα δικά μου χείλη.
Ο προπαγανδιστής
της Επαναστάσεως οφείλει να είναι έντιμος μόνον
προς το Έθνος. Έχει ιερό καθήκον να εφαρμόζει την αρχή της ανεντιμότητος προς
τους γλύφτες του κατοχικού καθεστώτος.
Ιφικράτης
Αμυράς
No comments:
Post a Comment