Ένα πιθανό σενάριο για την μεσοπρόθεσμη διάλυση του ΝΑΤΟ

Εκμετάλλευση των Σκανδιναβικών Διαιρέσεων:  

Ο πολυπολικός κόσμος μπορεί να δημιουργήσει τριβές μεταξύ της Φινλανδίας και άλλων σκανδιναβικών μελών του ΝΑΤΟ (Σουηδία, Νορβηγία, Δανία) επισημαίνοντας τις διαφορές στις στρατηγικές τους προτεραιότητες. Η προσεκτική προσέγγιση της Σουηδίας στην στρατιωτική κλιμάκωση μπορεί να απομονώσει την Φινλανδία διπλωματικώς εντός του ΝΑΤΟ.

Ενθάρρυνση των αντιλήψεων περί καταχρήσεως της αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής:

Διάδοση αφηγήσεων ότι η Φινλανδία είναι χώρα-τυχοδιώκτης εντός του ΝΑΤΟ, θέλοντας να απολαμβάνει δωρεάν τα αμυντικά οφέλη, συνεισφέροντας λιγώτερο από τα άλλα μέλη, για να προκληθεί δυσαρέσκεια μεταξύ των συμμάχων και εγχώρια πίεση για αποχώρηση από την Νατοϊκή συμμαχία.

Υποστήριξη πολιτικών ομάδων κατά του ΝΑΤΟ:

Οι χώρες του πολυπολικού κόσμου μπορούν να χρηματοδοτήσουν κρυφίως πολιτικά κόμματα ή κινήματα που αντιτίθενται στην ύπαρξη του ΝΑΤΟ. Ευρωσκεπτικιστικές ή αντι-Νατοϊκές ομάδες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να σπείρουν θεσμική αμφιβολία, γραφειοκρατική παράλυση, κοινωνικό διχασμό.

Πολιτιστικές και Ιστορικές Αφηγήσεις:

Αξιοποίηση της ιστορίας και του πολιτισμού των κεντρικών κρατών της Ευρώπης για την προώθηση ενός αφηγήματος περί «γέφυρας» μεταξύ Ανατολής και Δύσεως, το οποίο ταιριάζει στην ουδετερότητα παρά στην ευθυγράμμιση με το ΝΑΤΟ.

Κίνητρα για Ουδετερότητα:

Προσφορά οικονομικών κινήτρων όπως ευνοϊκές εμπορικές συμφωνίες, ή δάνεια, ή πρόσβαση στις αγορές του πολυπολικού κόσμου με προνομιακούς όρους αποκλείοντας τις σκληροπυρηνικές Νατοϊκές χώρες. Βασική προϋπόθεση είναι ότι όσες χώρες του ΝΑΤΟ συμφωνήσουν με τους προνομιακούς οικονομικούς όρους, θα υιοθετήσουν ουδέτερη εξωτερική και αμυντική πολιτική, διασπώσες το ενιαίο Νατοϊκό μέτωπο.  

Προώθηση του απομονωτισμού των ΗΠΑ:

Υποστήριξη και ενίσχυση Αμερικανικών οργανώσεων, πολιτικών τάσεων, υποψηφίων, που τάσσονται υπέρ του απομονωτισμού των ΗΠΑ, και υπέρ της αποχωρήσεως των Αμερικανικών στρατευμάτων από την Ευρώπη.

Άρνηση ενεργοποιήσεως του άρθρου 5 της Νατοϊκής συμμαχίας:

Οι Βαλτικές χώρες μπορεί να κατηγορηθούν ως καταχραστές της Ευρωπαϊκής εμπιστοσύνης και ως λαθρεπιβάτες της Νατοϊκής συμμαχίας. Επιθυμούν την καταστροφή της Ευρώπης δια της επεκτατικής τους πολιτικής, ενώ δεν σκοπεύουν να καταβάλουν τον ανάλογο φόρο αίματος. Ο ανακλαστικός έλεγχος των Ευρωπαϊκών αντιδράσεων θα οδηγήσει στην άρνηση αμοιβαίας συνδρομής σε προσχεδιασμένα στρατιωτικά επεισόδια μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσσίας, με αποτέλεσμα την θεσμική απαξίωση του ΝΑΤΟ στα μάτια των πολιτών.

Άνοιγμα πολλαπλών μετώπων εκτός Ευρώπης, για παράδειγμα στην Λατινική Αμερική, στην Ασία, στην Μέση Ανατολή, ώστε να προκληθεί στρατιωτική αντίδραση και υπερεπέκταση του ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα την σπατάλη πολύτιμων πόρων.

Υποκίνηση επαναστάσεων εντός των κρατών του ΝΑΤΟ με αναταραχές μειονοτήτων ή μεταξύ τάξεων ή εθνοτήτων (Σκωτία κατά Αγγλίας λόγω αποσχίσεως), ή περιφερειών (Βόρειος Ιταλία εναντίον του Ιταλικού Νότου λόγω οικονομικής ανισορροπίας και εθνοτικών διαφορών).

Υποκίνηση πολέμων μεταξύ Νατοικών μελών:

ΗΠΑ εναντίον ΕΕ (λόγω Γροιλανδίας), Γερμανία εναντίον Πολωνίας (λόγω συνοριακών διαφορών), ΗΠΑ εναντίον Καναδά (λόγω προσαρτήσεως), Πολωνία, Σλοβακία, Ρουμανία, και Ουγγαρία εναντίον Ουκρανίας (λόγω εδαφικών διαφορών).

Δημιουργία μουσουλμανικού αμυντικού συνασπισμού ως αντιπάλου δέους στο ΝΑΤΟ, δημιουργία Αφρικανικού αμυντικού συνασπισμού, και αντι-Νατοϊκού Ασιατικού συνασπισμού ώστε να μην μπορεί να αντιπαρατεθεί το ΝΑΤΟ σε πολλαπλά μέτωπα χωρίς να υποστεί τεράστιες απώλειες.

Τουρκο-Ισραηλινός πόλεμος:

Μία σύρραξη μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας θα οδηγήσει σε πολλαπλά ρήγματα εντός του ΝΑΤΟ. Από την μία μεριά το ΝΑΤΟ τάσσεται αναφανδόν υπέρ του Ισραήλ όταν πολεμά κατά των Παλαιστινίων, των Χούθι, του Ιράν, της Χαμάς, της  Χεζμπολλάχ. 

Από την άλλη μεριά το ΝΑΤΟ υποστηρίζει σθεναρώς την Τουρκία ως ανάχωμα στην Ρωσσία και στην Κίνα για να θωρακίσει την Νοτιο-Ανατολική του πτέρυγα και να διαθέτει ένα δικό του προπύργιο κοντά στην Κεντρική Ασία. Όσο οι δύο στρατηγικοί στόχοι δεν συγκρούονται ταυτοχρόνως, και δεν απαιτείται να επιλέξουν μεταξύ των δύο συμμάχων, η Νατοϊκή συμμαχία διατηρεί την ισορροπία της.

Αν υποκινηθεί πόλεμος μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας, το ΝΑΤΟ πρώτα θα επιλέξει τον πυροσβεστικό ρόλο. Αν δεν επιτύχει μία γρήγορη ανακωχή, θα αναγκαστεί να επιλέξει μεταξύ των δύο. Σε κάθε περίπτωση θα εμφανιστούν σημαντικές ρωγμές στην Νατοϊκή συμμαχία.

Η υπερεπέκταση και ανισορροπία του ΝΑΤΟ θα οδηγήσει στον κατακερματισμό και στην διάσπασή του. Κάθε γεωπολιτική κρίση σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτου πρέπει να εκλαμβάνεται ως ευκαιρία για την κατατριβή του δυτικού συνασπισμού.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν αφορά μόνον την απώθηση του ΝΑΤΟ από το υπό διάλυση Ουκρανικό κράτος. Αφορά την αποχώρηση του ΝΑΤΟ από την Ελλάδα, από την Ιταλία, από την Αλβανία, από την Βουλγαρία, από όλη την Ανατολική και Δυτική Ευρώπη.

Ο ρωσσο-ουκρανικός πόλεμος δεν πρέπει να σταματήσει, παρά μόνον μετά την ολοκληρωτική ήττα και διάλυση του ΝΑΤΟ.

Ο αναθεωρητικός και διεκδικητικός Ελληνισμός δεν θεωρεί την ρωσσο-ουκρανική σύρραξη ως πρόβλημα Ουκρανικής εδαφικής ακεραιότητος. Την εκλαμβάνει ως ένα πρώτο βήμα προς την κατάρρευση της μεταψυχροπολεμικής διευθετήσεως ήτις υπέταξε εκατομμύρια Ευρωπαίων στον ζυγό του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.