H οποιαδήποτε ανάμειξη ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ σε ενδεχόμενες ρωσσο-ουκρανικές
διαπραγματεύσεις για την επίτευξη ειρήνης, αλλάζει το συσχετισμό δυνάμεων υπέρ της
συνεχίσεως του πολέμου.
Αν η Ουκρανία θέλει να καθορίσει το μέλλον της χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις, πρέπει
να διαπραγματευτεί μόνη της, χωρίς δυτικές εγγυήσεις. Διότι αλλιώς
διεθνοποιείται το πρόβλημα.
Θα μπορούσε κάλλιστα η Ρωσσία να θέσει άλλο πλαίσιο διαπραγματεύσεων, συμπεριλαμβάνοντας
την Κίνα, ώστε να υπάρχει διπλωματική ισορροπία δυνάμεων.
Αν επιμείνει η δυτική συμμαχία να συμμετάσχει στις διαπραγματεύσεις, τότε αυτές να γίνουν πρώτα μεταξύ ΗΠΑ-Ρωσσίας, χωρίς να ερωτηθεί η Ουκρανία για το αν της αρέσουν τα διαπραγματευτικά αποτελέσματα.
Διαπραγματεύσεις Ουκρανίας+ΗΠΑ+ΕΕ εναντίον Ρωσσίας, θα αποτελεί ασύγγνωστο
στρατηγικό λάθος εκ μέρους της ρωσσικής κυβερνήσεως. Αν ξεκινήσουν
διαπραγματεύσεις σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει να αποτύχουν και ο πόλεμος να
συνεχιστεί μέχρι την αναδίπλωση/διάλυση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.
Από την στιγμή που η ηγεσία της Ουκρανίας προσπαθεί να εμπλέξει ένα σωρό
κράτη στον πόλεμο που την αφορά, δεν έχει το δικαίωμα μονομερών αποφάσεων για
το τί της αρέσει και το τί δεν της αρέσει.
Σε εμάς δεν αρέσει καθόλου η επέκταση του ΝΑΤΟ και της ΕΕ προς Ανατολάς. Για
το στρατόπεδο του πολυπολικού κόσμου η επέκταση είτε της ΕΕ είτε του ΝΑΤΟ πρέπει
να αποτελεί casus belli, όχι μόνον για την Ρωσσία. Αν
υποχωρήσουμε τώρα, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα επεκταθούν στην Γεωργία και στην
Αρμενία.
Η δυτική πρόταση, που αρχικώς είχε δεχτεί ο Πούτιν (κακώς), για μη-ένταξη
της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, αλλά ένταξη στην ΕΕ, πρέπει επίσης να απορριφθεί διότι
το άρθρο 42.7 της συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, εξασφαλίζει αμοιβαία
στρατιωτική συνδρομή μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ σε περίπτωση κινδύνου, κάτι
αντίστοιχο με το άρθρο 5 της συνθήκης του ΝΑΤΟ.
Σε αυτή την περίπτωση θα έχουμε επέκταση προς Ανατολάς της ΕΕ αντί του
ΝΑΤΟ, η διαφορά είναι μικρή, αλλά το κακό είναι μεγάλο.
Από την στιγμή που με πρωτοβουλία της ουκρανικής ηγεσίας ο πόλεμος
διεθνοποιήθηκε, δεν αποτελεί πιά διμερές αλλά παγκόσμιο πρόβλημα. Δεν μπορεί να
θεωρηθεί πιά ζήτημα εθνικής αντιστάσεως, αλλά νατοϊκής επεκτάσεως. Αν δοθούν δυτικές
στρατιωτικές εγγυήσεις στην Ουκρανία, έστω και εκτός νατοϊκού πλαισίου, σε
διμερή βάση, ο πόλεμος πρέπει να συνεχιστεί.
Η οποιαδήποτε δυτική στρατιωτική παρουσία σε περιοχές στρατηγικού ενδιαφέροντος του πολυπολικού κόσμου πρέπει να εκλαμβάνεται ως αιτία πολέμου, μέχρι να αφανιστεί η δυτική στρατιωτική συμμαχία, ασχέτως τοπικών συμφερόντων.
No comments:
Post a Comment