Στην εξωτερική πολιτική δεν υπάρχουν μονόδρομοι, ούτε μόνιμοι σύμμαχοι, και
κυρίως δεν επιτρέπεται να υπάρχουν οριζόντιες ιδεολογικές συμμαχίες.
Υπήρχαν, υπάρχουν, και θα υπάρχουν μεικτές καταστάσεις, οι οποίες απαιτούν καθημερινούς τακτικούς ελιγμούς.
Στην περίπτωση των ΗΠΑ, η κυβέρνηση Τράμπ μπορεί να βοηθήσει στην διάλυση
της ΕΕ (θετικό), μπορεί να διαλύσει τον Π.Ο.Υ. και να απαγορεύσει τις
κορωνοφόλες (θετικό), μπορεί να σταματήσει την επιβολή της κλιματικής απάτης (θετικό),
μπορεί να ανατρέψει το ιρανικό καθεστώς (αρνητικό), μπορεί να εξαλείψει τους
Παλαιστινίους υποστηρίζοντας την γενοκτονία (αρνητικό), μπορεί να νομοθετήσει
ότι η κριτική κατά του σιωνισμού αποτελεί έγκλημα καθοσιώσεως (αρνητικό),
μπορεί να επιβάλλει τον υποχρεωτικό εκχριστιανισμό στα αμερικανικά σχολεία
(αρνητικό), μπορεί να αποικίσει την Γροιλανδία (αρνητικό), μπορεί να
ενδυναμώσει την νεο-οθωμανική Τουρκία(αρνητικό). Καθημερινώς θα ερχόμαστε σε
επαφή με μεικτές καταστάσεις.
Ο Τράμπ επιβάλλει μία συναλλακτική διπλωματία βασισμένη στην επιχειρηματική
αντίληψη ως παίγνιο μηδενικού αθροίσματος. Συνεπώς οφείλουμε να προσαρμόσουμε
την διπλωματική μας στρατηγική και τακτική αναλόγως των εξελίξεων και
καταστάσεων που αντιμετωπίζουμε.
Αν αποφασίσει να διαλύσει τον ΠΟΥ προφανώς θα συστρατευθούμε.
Αν αποφασίσει να ενδυναμώσει την Τουρκία προφανώς θα συγκρουστούμε.
Αν αποφασίσει να διαλύσει την ΕΕ προφανώς θα συστρατευθούμε.
Αν αποφασίσει να εκτοπίσει τους Παλαιστινίους προφανώς θα συγκρουστούμε.
Χρειαζόμαστε μία διπλωματική στρατηγική πολλαπλών αξόνων, που να αντιμετωπίζει μεικτές καταστάσεις. Μία ευέλικτη διπλωματία μεταβλητής γεωμετρίας, η οποία να αντιδρά ακαριαίως σε κάθε κρίση, αδιαφορώντας για το τί λένε οι δυτικοί "σύμμαχοι".
Δεν πρέπει να συγκρουστούμε με κανάναν για χάρη των Παλαιστινιων, η Ελλάδα δεν έχει τίποτα να κερδίσει και πολλά να χάσει.
ReplyDelete