Ένα από τα μεγαλύτερα διαχρονικά οικονομικά εγκλήματα που συμβαίνει στην Πατρίδα μας, είναι η υπερσυγκέντρωση των δικτύων λιανικού εμπορίου σε λίγα χέρια.
Έχουμε τέσσερις συστημικές τράπεζες, αντί να έχουμε 300 διαφορετικές και ανεξάρτητες μικρομεσαίες τράπεζες. Με αποτέλεσμα ο μέσος επιχειρηματίας αν απορριφθεί η αίτησή του για χρηματοδότηση από μία συστημική τράπεζα, δεν έχει πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα της Χώρας, διότι οι υπόλοιπες τρεις συστημικές τράπεζες ακολουθούν την ίδια πιστωτική πολιτική.
Ανάλογο φαινόμενο έχουμε με την υπερσυγκέντρωση πλούτου στις μεγάλες αλυσίδες πολυκαταστημάτων τροφίμων: Μαρινόπουλος, Lidl, Σκλαβενίτης, ΑΒ Βασιλόπουλος, Γαλαξίας, κλπ, αντί να έχουμε χιλιάδες μικρομεσαίους εμπόρους στα ράφια των οποίων να έχουν πρόσβαση όλοι οι μικρομεσαίοι παραγωγοί.
Οι μεγάλες αλυσίδες εκτός του ότι αποκλείουν τους μικρομεσαίους παραγωγούς, εισπράττουν μετρητά από τους καταναλωτές, αλλά πληρώνουν μετά από 7-8 μήνες, δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα στον προμηθευτή.
Στα δε ράφια τους, οι μεγάλες αλυσίδες βάζουν από ρούχα μέχρι γραφική ύλη και παιχνίδια. Μέσα στα μεγάλα καταστήματα διαθέτουν κρεοπωλείο, ζαχαροπλαστείο, αρτοποιείο, και τμήμα καλλυντικών. Κάτι το οποίο δεν βοηθά σε τίποτε την Ελληνική οικονομία. Αντιθέτως κλείνει τα μικρά καταστήματα της γειτονιάς. Σε κάποια στιγμή προσπάθησαν να αποκτήσουν άδεια πωλήσεως καυσίμων και φαρμάκων.
Η υπερσυγκέντρωση του εμπορικού δικτύου στα χέρια λίγων οικογενειών δημιουργεί πολλαπλά προβλήματα.
Πρώτον, όπως έγινε με τον Μαρινόπουλο, η κακοδιαχείριση έχει ως αποτέλεσμα ένα τρομακτικό πλήγμα στην αγορά λόγω του μεγέθους της εταιρείας Μαρινόπουλος.
Δεύτερον, οι ανίκανοι πολιτικοί τύπου Τσίπρα, θα αρχίσουν τις αμερικανικές ανοησίες του τύπου "Too big to fail", ήτοι προγράμματα διασώσεως της εταιρείας εις βάρος του κοινωνικού συνόλου και των φορολογουμένων. Η καλύτερη λύση εν προκειμένω είναι να εκκαθαριστεί η εταιρεία Μαρινόπουλος. Από την εκκαθάριση να ικανοποιηθούν ιεραρχικώς και πλήρως εργαζόμενοι και προμηθευτές, και ό,τι απομείνει να το μοιραστούν αναλογικώς ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες. Τέλος τα 700 καταστήματα του Μαρινόπουλου να πωληθούν και να δημιουργηθούν 700 ανεξάρτητα εμπορικά καταστήματα λιανικής.
Τρίτον, ο έλεγχος του δικτύου λιανικής από λίγες αλυσίδες δεν επιτρέπει την πρόσβαση στους μικρούς προμηθευτές με αποτέλεσμα να δεινοπαθούν για να αποκτήσουν πρόσβαση στα ράφια των μεγάλων αλυσίδων, ή να εξαναγκάζωνται σε υπερβολικές εκπτώσεις, τις οποίες οι αλυσίδες σπανίως μετακυλίουν στους καταναλωτές.
Τέταρτον, οι μεγάλες αλυσίδες περιορίζουν το εύρος των παρεχομένων προϊόντων. Ό,τι προϊόντα βρίσκεις στον Μαρινόπουλο, πάνω-κάτω τα ίδια βρίσκεις και στον Βασιλόπουλο. Ενώ θα μπορούσαν για παράδειγμα στα τυριά και στα αλλαντικά, να προσφέρουν διαφορετικές μάρκες. Υπάρχουν εκατοντάδες μικρομεσαίες εταιρείες τυριών και αλλαντικών, αλλά στις μεγάλες αλυσίδες βρίσκουμε μόνον τα προϊόντα 10-15 προμηθευτών.
Πέμπτον, και το χειρότερο όλων. Η συγκέντρωση του δικτύου λιανικής σε λίγα χέρια, αποτρέπει την διάχυση και την διασπορά του εμπορικού πλούτου, και συγχρόνως φέρνει σε πλεονεκτική κοινωνικο-πολιτική θέση έναν μικρό αριθμό ολιγαρχών, οι οποίοι ανά πάσα στιγμή μπορούν να αποσπάσουν από την Πολιτεία οικονομικά προνόμια.
Βασική μας θέση πρέπει να είναι η διάσπαση των μεγάλων αλυσίδων σουπερμάρκετ. Εκτός του ότι η υπερσυγκέντρωση εμπορικού πλούτου δημιουργεί τεράστιους πιστωτικούς κινδύνους, μετατρέπει σε παρίες τους μικρομεσαίους εμπόρους και παραγωγούς.
Η Ελλάδα πρέπει να απαγορεύσει το ξένο μοντέλο πολυεθνικών με τα εκατοντάδες υποκαταστήματα λιανικής. Η εταιρεία Μαρινόπουλος έκανε πολύ μεγάλη ζημιά, όπως και το Praktiker. Πριν εμφανιστεί η αλυσίδα Praktiker, υπήρχαν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις με είδη κιγκαλερίας, και πολλά είδη κατασκευάζοντο στην Ελλάδα. Τώρα δεν υπάρχουν, επτώχευσαν.
Τώρα ο περισσότερος κόσμος ψωνίζει από τα Praktiker κινεζικά και γερμανικά είδη κιγκαλερίας.
Αυτό το εθνικό έγκλημα πρέπει να σταματήσει πάραυτα. Η λύση είναι να απαγορευθεί η λειτουργία των μεγάλων αλυσίδων, όπως και των συστημικών τραπεζών. Να δημιουργηθούν χιλιάδες μικρομεσαίες εμπορικές εταιρείες, και εκατοντάδες μικρομεσαίες τράπεζες, εντελώς ανεξάρτητες μεταξύ τους.
πολύ μου αρέσει η οικονομική σου ανάλυση και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο, αλλά διαβάζοντας το πολιτικό σου μανιφέστο είναι εμφανές ότι δεν ξεκαθαρίζεις ένα πράγμα. Τώρα (σε λίγο καιρό) που θα πάρουμε εμείς (υγιείς πατριωτικές εθνικιστικές δυνάμεις) την διακυβέρνηση της χώρας θα κρατικοποιήσουμε την επόμενη μέρα την κεντρική τράπεζα της Ελλάδος;
ReplyDeleteΤα μεγάλα σούπερ μάρκετ αγοράζουν από τους προμηθευτές με 8μηνη και επιπλέον πίστωση, ενώ τα μικρά μαγαζιά αγοράζουν μετρητοίς ή με πίστωση το πολύ 2 μηνών!
ReplyDeleteΑρκεί που υπάρχει ο νόμος περί αθέμιτου ανταγωνισμού...
Επιπλέον με τα φάρμακα οι τιμές που θα πωλούνται στα σούπερ μάρκετ θα είναι διπλάσιες των φαρμακείων, αλλά όταν κανείς προσέξει τις ποσότητες θα δει ότι είναι οι μισές από αυτές των φαρμακείων, οπότε χρειάζεται να γίνει εκστρατεία ενημέρωσης του κοινού για να καταλάβουν ότι το κέρδος στα φάρμακα του σούπερ μάρκετ είναι πάνω από 200-300%!
Η λύση πάντως δεν βρίσκεται στα χαοτικώς διασκορπισμένα μικρά καταστήματα που για να τα γυρίσεις όλα (μπακάλικα μανάβικα κρεοπωλεία ιχθυοπωλεία φούρνους φαρμακεία ενδυματοπωλεία υποδηματοπωλεία είδη σπιτιού αλλά και ξυλουργεία σιδητουργεία συνεργεία κτλ) θα θέλεις μισή ημέρα και ατέλειωτο ποδαρόδρομο/κουβάλημα ή μποτιλιάρισμα παρκάρισμα/ξεπαρκάρισμα.
ReplyDeleteΒρίσκεται στην αναβίωση της έννοιας της αρχαίας Αγοράς. Μιλαμε για ειδικά διαμορφωμένες περιοχές ή πολυόροφες αγορές αντίστοιχες με τα malls όπου τα καταστήματα θα βρίσκονται συγκεντρωμένα και ταξινομημένα και θα υπάρχει πρόβλεψη για στάθμευση, προστασία από τις καιρικές συνθήκες κτλ. Εκεί ο κάθε Έλληνας πολίτης που θα θέλει να ανοίξει κατάστημα θα δικαιούται να ενοικιάζει χώρο από το κράτος με ειδική πρόβλεψη για τους αγροκτηνοτροφικούς συνεταιρισμούς της επαρχίας να πουλάνε απευθείας τα προϊόντα τους.
Οι Αγορές θα υπάρχουν μια σε κάθε μεγάλο δήμο και ο κάθε πολίτης θα μπορεί να πάρει το αμάξι του και μέσα σε 1-2 ώρες να έχει τελειώσει με κάθε τι που θα μπορούσε να χρειάζεται. Φανταστείτε 20 ή 40 παραδοσιακά μπακάλικα (οικογενειακές επιχειρήσεις) στην ίδια πτέρυγα με το κράτος να επιθεωρεί καθημερινά την αγορά για υγειονομικές συνθήκες, αθέμιτο ανταγωνισμό (καρτελ) κτλ.
Συμφωνώ. Προϋποθέτει όμως επανασυγγραφή του εμπορικού δικαίου.
Deleteεδω ενα καταπληκτικο αρθρο για την αρωστημενη σκεψη των κομουνιστων και ειδικα της σημερινης συμοριας του καροτου και του καριερα-χολερα....
ReplyDeletehttp://www.elkosmos.gr/apo-tin-nep-tou-lenin-sto-mnimonio-tou-tsipra/