Χωρίς στιβαρά μέτρα δημογραφικής και θρησκευτικής μηχανικής, το καθεστώς Άσσαντ κάποια στιγμή θα έπεφτε

 

Θα χρειαστούν πολλές αναλύσεις για το τί λάθη έγιναν στην Συρία του Άσσαντ, αλλά κάποια συμπεράσματα εξάγονται εύκολα.

Ένα πολυπολιτισμικό, πολυεθνικό, και πολυθρησκευτικό κράτος όπως η Συρία, το οποίο περιβάλλεται από κράτη που επενδύουν στην δημιουργία ιδεολογικών προγεφυρωμάτων εντός της χώρας, είναι δεδομένο ότι θα βρεθεί σε δύσκολη θέση.

Τα πολυπολιτισμικά και πολυεθνικά κράτη είναι εξ ορισμού ασταθή. Στην περιοχή της Μέσης Ανατολής αυτό σημαίνει ότι όποια εθνοτική ή θρησκευτική ομάδα είναι εκτός εξουσίας κινδυνεύει με αφανισμό ή σκληρή καταπίεση.

Ήταν δεδομένο και αναμενόμενο ότι τα σουνιτικά κράτη της περιοχής θα δημιουργούσαν πρόβλημα στο αλεβιτικό καθεστώς του Άσσαντ.

Το τραγικό λάθος του Μπασάρ αλ Άσσαντ ήταν ότι δεν χρησιμοποίησε δημογραφική και θρησκευτική μηχανική ώστε να αλλάξει τον συσχετισμό εθνοτικών και θρησκευτικών δυνάμεων υπέρ του καθεστώτος. Η πλειοψηφία ήταν σουνιτική. Έπρεπε να έχει αλλάξει αυτό το ποσοστό μετά από τόσα χρόνια στην εξουσία.

Κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκε η κρατική καταστολή, όπως έπραξε ο πατέρας του, Χαφέζ αλ Άσσαντ, αλλά έτσι δεν λύνεται το πρόβλημα, παρά μόνον προσωρινώς.

Το τουρκικό καθεστώς έχει αποδείξει ότι γνωρίζει την σημασία της δημογραφικής και θρησκευτικής μηχανικής, και μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα προσπαθεί μέσω των τουρκικών proxies στην Συρία να αφανίσει τους Κούρδους.

Το καθεστώς Άσσαντ δεν θα μπορούσε να κυβερνά επ' άπειρον όντας μειονότητα. Έπρεπε να λάβει μέτρα δημογραφικής και θρησκευτικής μηχανικής για να καταστεί κοινωνική πλειοψηφία.