Η απόρριψη της αιτήσως για την αναγνώριση Ελληνικής θρησκευτικής κοινότητος που κατέθεσε το ΥΣΕΕ, αποδεικνύει αυτό που λέγαμε εδώ και τόσα χρόνια.
Η σύγκρουση με την ορθοδοξία είναι υπαρξιακής φύσεως και δεν χωρούν ευγένειες. Δεν επιτρέπεται να ζητάμε αναγνώριση από τους σφαγείς μας. Αν πρόκειται να ζητήσουμε κάποιου είδους αναγνώριση, πρέπει να αφορά το χιλιετές ολοκαύτωμα του Ελληνισμού επί βυζαντίου. Πρέπει να αφορά την γενοκτονία των Ελλήνων από την μισελληνική αίρεση των ναζωραίων.
Όλες οι άλλες προσπάθειες νομικής αναγνωρίσεως απάδουν προς το Ηρωικό Πνεύμα του Ελληνισμού και εξευτελίζουν τον Ιερό ΕθνικοΑπελευθερωτικό Αγώνα.
Αγωνιζόμαστε για να τεθεί η ιουδαϊκή αίρεση των ναζωραίων εκτός νόμου, και όχι για να μας νομιμοποιήσει ο κατακτητής και σφαγέας μας.
Αγωνιζόμαστε για να αναγνωριστεί η Ελληνική Θρησκεία ως επίσημη και μοναδική θρησκεία του Ελληνικού Έθνους, και όχι για να υποβιβαστούμε σε μία γνωστή θρησκεία στον κατάλογο του υπουργείου παραπαιδείας.
Στην συνάντηση που είχε γίνει με όλες τις ομάδες είχαμε συμφωνήσει ότι το νομοσχέδιο που κατατέθηκε για τις θρησκευτικές κοινότητες δεν βοηθούσε σε τίποτε την Ελληνική Θρησκεία. Ήταν ένα νομοσχέδιο για να αναγνωριστούν οι διάφορες χριστιανικές αιρέσεις που λειτουργούν στην Ελλάδα.
Κάποιοι όμως αποφάσισαν να ακούν τις ανόητες συμβουλές δικηγόρων ή ατόμων που δεν θέλουν την σύγκρουση με την ιουδαϊκή αίρεση των ναζωραίων.
Αιτήσεις αναγνωρίσεως κατατέθηκαν στην δεκαετία του "1990", και στην δεκαετία του "2000". Τα αποτελέσματα είναι γνωστά.
Τελικώς ποιός φταίει για τα αποτελέσματα; Το ρωμέικο κράτος ή οι φορείς που καταθέτουν τις αιτήσεις χωρίς να λαμβάνουν υπ' όψιν ζητήματα στρατηγικής;
Μόλις το ρωμέικο κράτος πετάξει κάποια νομικά ψίχουλα από το τραπέζι του, αμέσως πάνε να τα μαζέψουν.
Η κριτική που είχε ασκηθεί στον Π. Μαρίνη 12 χρόνια πριν, παραμένει επίκαιρη, και έχει πλήρως επαληθευτεί από τα γεγονότα:
No comments:
Post a Comment