Στην Υεμένη κρίνεται το μέλλον του μονο-πολικού κόσμου

Συνασπισμός σουνιτικών κρατών βομβαρδίζει τους σιίτες αντάρτες Houthi

People search for survivors under the rubble of houses destroyed by an air strike near Sanaa Airport March 26, 2015. (Reuters / Khaled Abdullah)

Εκφράζω την συμπαράστασή μου στους σιίτες αντάρτες Houthi. Δεν εκφράζω συμπάθεια προς το σιιτικό Ισλάμ. Αυτή την στιγμή Αλ-Κάιντα, ISIS, και 10 σουνιτικά κράτη επιτίθενται εναντίον τους με φανατισμό.

Η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, η Ιορδανία, το Σουδάν, το Πακιστάν, το Μαρόκκο, το Κουβέϊτ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Κατάρ, και το Μπαχρέϊν βομβαρδίζουν περιοχές της Υεμένης με αμερικανικά όπλα, με στόχο να μην χάσει την εξουσία ο ανατραπείς σουνίτης πρόεδρος Hadi.

Μετά την Συρία, μία διεθνής σουνιτική συμμαχία επιτίθεται σε μία χώρα προκειμένου να επιβάλλει το ισλαμικό χαλιφάτο. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι σιίτες δεν θέλουν την ίδρυση ενός σιιτικού χαλιφάτου.

Η σουνιτική συμμαχία των δέκα χωρών προσπαθεί να αποκόψει τους σιίτες Houthi από κάθε ανεφοδιασμό και κάθε εξωτερική βοήθεια. Πρέπει να βοηθήσουμε στον ανεφοδιασμό των Houthi και στην διεθνοποίηση του προβλήματός τους. 

Η υψηλή στρατηγική της Ελλάδος πρέπει να στηρίζει την παροχή προσωρινής συμμαχίας προς το πιό αδύναμο μέρος της ενδοϊσλαμικής συγκρούσεως, εφ' όσον αυτή η πλευρά συμβαδίζει με τα ευρύτερα στρατηγικά συμφέροντα της Ελλάδος.

Το τσάκισμα του σουνιτικού χαλιφάτου αποτελεί πρώτη προτεραιότητα για την υψηλή μας στρατηγική, την στιγμή που η νεοθωμανική Τουρκία υποστηρίζει αναφανδόν την ISIS κατά της Συρίας και των Κούρδων.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ για μία εισέτι φορά βρίσκεται σε σύγχυση. Ενώ μέχρι πριν λίγο καιρό υπεστήριζε τον σουνίτη πρόεδρο της Υεμέρνης Hadi, με όπλα και drones στον πόλεμο που διεξήγαγε ο στρατός της Υεμένης κατά της Al-Qaeda, τώρα αντιστρέφει την ροή της βοηθείας. Τώρα βοηθά τους σουνίτες τζιχαντιστές εναντίον των σιιτών. Για την κυβέρνηση των ΗΠΑ οι σιίτες αντάρτες είναι πιό επικίνδυνοι από την Al-Qaeda και την ISIS.  

Στον βομβαρδισμό των σιιτών Houthi στην Υεμένη συμμετέχει η Αίγυπτος του προέδρου Abdel el-Sisi, όπως και η Ιορδανία. Δύο σουνιτικές χώρες που υποτίθεται ότι προσπαθούν να διατηρήσουν έναν κοσμικό χαρακτήρα του κράτους.

Στην Ελλάδα έχουν ακουστεί καλές απόψεις για τον el-Sisi επειδή έθεσε εκτός νόμου την Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Αλλά η εικόνα της Μέσης Ανατολής ομοιάζει με συνάρτηση πολλαπλών μεταβλητών. Ενώ ο πρόεδρος της Αιγύπτου καταδιώκει την Μουσουλμανική Αδελφότητα και την ISIS στην χώρα του, δεν έχει κανένα πρόβλημα να συμμαχήσει με την Σαουδική Αραβία και τον βαχαμπισμό εναντίον των ανταρτών Houthi. Το αυτό ισχύει για τον βασιλιά της Ιορδανίας, Abdullah ΙΙ.

Χρειάζεται πολλή προσοχή όταν χρησιμοποιούμε τους όρους "μετριοπαθείς" μουσουλμάνοι. Τέτοιος όρος υφίσταται μόνον στα μυαλά των δυτικών αναλυτών.

Αυτή την στιγμή στην Υεμένη δεν κρίνεται μόνον η δυνατότης για προβολή ισχύος του Ιράν πέραν των συνόρων του, και το κατά πόσον μπορεί να αποτελέσει αντίρροπη δύναμη στο σουνιτικό ισλάμ.

Κρίνονται η Ρωσσία, η Κίνα, και η Ινδία, όσον αφορά τις πολιτικο-στρατιωτικές τους δυνατότητες ώστε να αποτελέσουν εναλλακτικά κέντρα διεθνών αποφάσεων σε έναν πολυ-πολικό κόσμο.

Στην Υεμένη κρίνεται ο τερματισμός ή η συνέχεια του μονο-πολικού κόσμου των ΗΠΑ.

Εφ' όσον οι ΗΠΑ έχουν ταχθεί στο πλευρό των σουνιτών, δυνάμεις όπως η Ρωσσία, η Κίνα, η Ινδία, το Ιράν, και οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις έχουν την ευκαιρία να καταφέρουν ένα συντριπτικό πλήγμα στον επεκτατισμό του σουνιτικού ισλάμ.