Ο Λαός επί καθημερινής
βάσεως οφείλει να οικοδομεί μία νέα Χώρα.
Να αγωνίζεται να
μετασχηματίσει την παλαιά κοινωνία
Από ρωμέικη και φραγκολεβαντίνικη,
σε κοινωνία Ελληνικής Κοσμοθεάσεως
Από εισαγωγική και
καταναλωτική, σε παραγωγική και εξαγωγική κοινωνία
Από κοινωνία χωρίς
αυτοεκτίμηση, σε εθνικώς υπερήφανο Λαό
Από τα αντιπρότυπα των
περιοδικών life style και τον αμερικανικό
καταναλωτισμό, στον Ηρωικό τρόπο ζωής
Από την αδιαφορία για
τις επόμενες γενεές, στην δημογραφική υπεροχή
Από τον ενδοτισμό του
«δεν διεκδικούμε τίποτε», στην διεκδίκηση των πάντων
Από την μεμψιμοιρία,
στο Ελληνικό Imperium
Από την δημοτική, στην
Αρχαία Ελληνική Γλώσσα
Από τον ατομισμό, στην
συλλογική επιβίωση του Έθνους
Από την παρασιτική
οικονομία, στην εκβιομηχάνιση της χώρας
Από τον αντικοινωνισμό,
στον Εθνο-Κοινωνισμό
Από ουραγό, σε
πρωταγωνιστή των εξελίξεων
Από χώρα-οφειλέτης, σε
χώρα-πιστωτής
Από αποικία χρέους, σε
ηγεμονική δύναμη
Από τον
κοινοβουλευτισμό, στον Ελληνικό Κοινοτισμό
Από τον ευρωκεντρισμό,
στην Παγκόσμια προοπτική
Από τον μισελληνισμό,
στον Ελληνοκεντρισμό και τον Εθνοκεντρισμό
Από την καταστροφή της
Φύσεως, στην Ιερότητα της Φύσεως
Από την διαρκή
οπισθοχώρηση, στην απελευθέρωση των σκλαβωμένων Πατρίδων
Από την συνεργασία με
τους εποίκους και μελλοντικούς σφαγείς του Ελληνισμού, στην Εθνοφυλετική Αλληλεγγύη
Από το
ιουδαιοχριστιανικό σκότος, στο Απολλώνειο Φως
Από την ξενομανία,
στην Λαϊκή Παράδοση
Από τα ανθρώπινα
δικαιώματα, στα Εθνικά Δικαιώματα
Από τις αντεθνικές
ιδεοληψίες, στις Παραδοσιακές Αξίες
Από την παθητική
υποταγή, στην ενεργητική αποϊσλαμοποίηση και αποχριστιανοποίηση της Ανθρωπότητος.
Αφου πρωτα απαλλαγουμε απο την γενια του...πολυτεχνειου.
ReplyDeleteΑυτό γίνεται μόνον με εκτελέσεις, καθώς αποτελούν κράτος οικογενειών. Έρρωσθε
ReplyDeleteΑθήναιος Αλέξανδρος Άμβραξ
"Από την καταστροφή της Φύσεως, στην Ιερότητα της Φύσεως
ReplyDeleteΑπό την παρασιτική οικονομία, στην εκβιομηχάνιση της χώρας"
Αυτό δεν είναι μια αντίφαση; Η βιομηχανική ανάπτυξη δεν συμβιβάζεται με τον σεβασμό προς την Φύση. Η Φύση πάντα υφίσταται τη σφοδρότητα της αναπτύξεως. Ιφικράτη, τι γνώμη έχεις για το κίνημα της αποαναπτύξεως;
Η Ιφιγένεια στη χώρα των Σκουπιδιών, από το Κ.Θ.Β.Ε
ReplyDeletehttp://ermionh.blogspot.gr/2015/09/blog-post_12.html
Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, πως αυτή η κατασκευή αναπαριστά
Ιερό της Αρτέμιδος;
Αυτός ο σκουπιδότοπος, με τον φωτισμό με νέον στην κορυφή του, τα απλωμένα πατσαβούρια, την τρύπα για είσοδο του ναού, επιδεικνύει κάποιο σεβασμό στον Ευρυπίδη, την Θεά, τους παρισταμένους θεατές;
Και δεν είναι μόνον αυτά.
Εμείς πήγαμε στην παράσταση παραπλανημένοι από την αφίσσα της, πάντα όμως επιφυλακτικοί μετά από τόσα ανοσιουργήματα που έχουμε παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια.
Τι είδαμε λοπόν στην παράσταση αυτή;
Ο Ορέστης και ο Πυλάδης έχουν συλληφθεί από έναν ....Τζιχαντιστή (καλά διαβάσατε) και ο σκηνοθέτης αναπαράγει την εικόνα που μας επέβαλαν τα ΜΜΕ. Αυτήν ακριβώς:
Έλλειψη φαντασίας; Φτηνοί συμβολισμοί και εύκολες αναφορές; Σίγουρα όχι όμως υψιπετής διανόηση.
Ο χορός αποτελείτο από γυναίκες (και άνδρες) κουρεμένους γουλί, σαν τροφίμους ψυχιατρείου, που εισήλθαν στην σκηνή παντελώς γυμνοί και ντύθηκαν μπροστά μας. Αδυνατούμε να κατανοήσουμε την αναγκαιότητα αυτής της εμφάνισης πέρα από τον εύκολο και φτηνό εντυπωσιασμό.
Η Αθηνά παρουσιάζεται κρατώντας όχι δόρυ, αλλά το σπαθί των ….Τζεντάι. Όχι δεν είναι υπερβολή. Ήταν μία κατασκευή με ένα διπλό ξίφος Τζεντάι που φωτίζετο εσωτερικά.
Το χειρότερο απ΄ όλα και αυτό δεν αφορά τους υπευθύνους της παράστασης, είναι το γεγονός ότι στην μουσική της παράστασης παρενέβαιναν άγρια σκυλάδικα με μπουζούκια και μπαγλαμάδες.
Τι είχε συμβεί;
Η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης έστησε υπαίθριο χώρο συναυλιών (χωρίς έστω να σεβαστεί τους περίοικους, που να φανταστεί ότι θα κατέστρεφε μία παράσταση στο Θέατρο Δάσους) και τα ελεεινά ντεσιμπέλ έφταναν μέχρι των χώρο της παράστασης!
Τι άλλο να πείς. Θλίψη, απογοήτευση και οργή.
Εσύ σωστά τα λες αλλά ποιός σε ακούει;
ReplyDeleteΤουλάχιστον με ακούσατε εσείς.
ReplyDeleteΕίναι και αυτό κάτι, όπως θα ΄λεγε και ο αγαπημένος Κ. Καβάφης.
Οφείλουμε όμως να αναγνωρίσουμε την ψυχραιμία και υπομονή όλων των ηθοποιών που συνέχισαν την παράσταση παρά το υπονομευτικό κλίμα που δημιουργήθηκε.
ReplyDeleteΟ επαγγελματισμός τους είναι παράδειγμα προς μίμησιν.